Pagina's

zaterdag 31 mei 2014

Top!

Hoezo, top?
Nou, ik heb in de maand mei 837 km gefietst. En dat heb ik maar 2x eerder gered: in april 2007 (863 km) en in mei 2007 (911 km). Een tijdje geleden alweer. En nu zowaar voor de 3e x meer dan 800 km. Een "top 3 klassering" dus. En dan te bedenken dat ik tijdens de laatste 3 dagen (eergisteren, gisteren en vandaag) tot 205 km ben gekomen. Met de dinsdag training op de Tacx erbij, kom ik deze week op 243 km uit. En dat betekent een all time top 7 klassering wat weekkilometers betreft (op nummer 1 staat week 18 van het jaar 2007 met 371 km). Dat gaat lekker dus.

donderdag 29 mei 2014

lopen en fietsen

Er zit geen verbetering in de situatie van m'n achillespees. Wat lopen betreft: vervelend. Wat fietsen betreft: geen punt. Wel zorgt het ervoor dat het fietsen (weer) op de eerste plaats staat en dat het lopen nu toch echt naar achteren is verdrongen. Maar, mezelf kennende, komt het lopen wel weer terug. Als ik maar achillesklachtvrij ben.
Ik heb besloten om dan niet meer op één paard te wedden. Ik stop dan niet met fietsen. Daarvoor ben ik, op het gebied van hardlopen, simpelweg te blessuregevoelig. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik minimaal 1x per week blijf fietsen. Minimaal. Géén hardlopen meer op de eerste plaats en ook geen fietsen op de eerste plaats. Ik wil het gaan zoeken en vinden in de combinatie van beide sporten. Ik heb inmiddels leuke duathlonschema's bemachtigd, met fietstrainingen, looptrainingen en bricktrainingen. Bricktrainingen zijn trainingen waarin lopen en fietsen gecombineerd worden.
Word ik nu een duathlonner? Nee, dat denk ik niet. Ik wil trainen als een duathlonner en af en toe eens een toertocht fietsen en aan een hardloopwedstrijdje meedoen.
Ik stop niet bij Dem, want zeker in de wintermaanden is en blijft het lekker om op de baan te trainen.
Het doel is om bij een hardloopblessure niet meer in een gat terecht te komen.

woensdag 21 mei 2014

weerstand

Toen ik gisteravond m'n fiets uit de garage haalde, voor een rondje fietsen met Marco, merkte ik dat m'n achterwiel blokkeerde. De schijfrem zat tegen m'n wiel aan. En dat is geen kwestie van even wat losser zetten en rijden maar. Gelukkig was een paar garagedeuren verderop één van onze handige buren aan een auto aan het sleutelen en ik vroeg hem even naar de rem te willen kijken. Hij heeft 'm los gehaald, schoongemaakt en ingevet, maar de kwaal bleef. Ik besloot om het toch maar te gaan proberen.

En dat betekende 2 uur met weerstand rijden. Toch een soort heuveltraining, haha. Ik was blij dat Marco mee was: kon hij mooi het kopwerk doen! En zo kwam ik toch weer thuis met een mooi rondje achter de rug. Op en neer naar Egmond.
Had ik niet verwacht, omdat ik er de hele dag vanuit ben gegaan dat het zou gaan regenen en onweren. Maar dáár werd ik pas om 2.00 uur 's nachts wakker van!
http://www.strava.com/activities/143596935

Vanmorgen hem ik m'n mtb naar Presto (waar hij gekocht is) gebracht. Het kwam mooi uit, omdat de fiets aan een servicebeurt toe was.
- de fiets wordt weer even nagelopen,
- de rem wordt gerepareerd,
- van m'n stuur wordt aan beide kanten 1,5 cm afgezaagd,
- en vrijdag bij het ophalen wordt mijn "zit" nog even bekeken.

Het betekent wel dat ik morgenavond niet met Marco en Conrad mee kan fietsen. Zij gaan een rondje op de mtb en ik op de racefiets. Is niet erg, vrijdag heb ik m'n mtb terug en kunnen we zondag weer gezamenlijk op pad!


zondag 18 mei 2014

Zuid Schermer

Wat een prachtig weekeinde!
Gisteren de verjaardag van José in de tuin kunnen vieren. En vandaag eerst een voetbaltoernooi van Kane, 's middags op de fiets met vrouw en kinderen naar het strand en 's avonds mocht ik weer 'los' op de fiets. Het werd een polderrondje naar Zuid Schermer en terug.
http://www.strava.com/activities/142785546

Het was werkelijk een prachtig rondje in het avondzonnetje. 
Doordat Marco niet mee ging, kon ik weer eens een rondje op de racefiets rijden. Marco heeft namelijk alleen nog een mtb. Twee uurtjes, ruim 60 km.

En wat een progressie heb ik in een paar weken geboekt. Op 30 april schreef ik nog dat ik 53,8 km op de teller had staan in 1:49:03 (een gemiddelde van 29,6 km per uur).Vandaag was dat 62,5 km in 2:00:56 (31,0 gemiddeld). Helemaal gek is het niet. Alleen deze week al heb ik ruim 200 km gereden.

Tja ...op dit moment mis ik het hardlopen even helemááál niet.

vrijdag 16 mei 2014

Heden en toekomst

Nog 4 weken geduld
Zolang ik 's morgens m'n achillespees voel bij het opstaan, mag ik van de fysio nog niet hardlopen. Dat had ik een aantal weken geleden ook al bedacht, fijn dat we dezelfde mening hebben. Pas wanneer ik 'm niet meer voel – en dan nóg twee weken – mag ik het weer gaan proberen. De schatting is dat dat nog 2 + 2 = 4 weken gaat duren. Op z'n vroegst half juni trek ik de hardloopschoenen pas weer aan.

Easy opbouwen
Maar … dan ben ik er nog niet, natuurlijk. Nog lang niet. Dan begint het spel pas weer. Nee, niet weer, maar wéééér!
Het idee is om dan eerst het hardlopen 'easy' op te gaan bouwen, zonder zelfs het woord 'baan' in de mond te nemen. Duurloopjes, minutenloopjes, wandelen en vervolgens extensieve intervalletjes (à la Lok).
Dat komt op zich goed uit, omdat we in juli/augustus op vakantie gaan: evenals de afgelopen jaren wordt het ook dit jaar weer Frankrijk (Dordogne). De zomervakantie betekent voor mij ieder jaar naast alle activiteiten met het gezin, heerlijk relaxed ongedwongen sporten. Mijn 'trainingskamp'. En het gekke is dat ik in de afgelopen 10 jaar (zolang ik een trainingslogboek bijhoud) tijdens deze zomervakanties/trainingskampen nog nooit geblesseerd ben geraakt. Wellicht doordat het lichaam goed uitgerust is en op de relaxstand staat.
Pas na deze zomervakantie wil ik het weer gaan proberen op de baan: niet eerder dan half augustus dus.

Zwakste schakel
Ben ik er dan? Nééééé! Nu breekt voor mij juist een gevaarlijke periode aan. De conditie van hart en longen zal uitstekend zijn, maar de conditie van de spieren en pezen niet. En dan met name die van de kuiten en achillespezen, waar bij iedere stap tijdens het lopen een enorme druk op komt. Zie het als de zwakke schakel van een sterke ketting. Hoe sterk ik ook ben, hoe fit ik me ook voel, die zwakke schakel is hét punt! Kortom: de balans zal zoek zijn en dient weer hersteld te worden. Nu is de vraag: “hoe ga ik dat aanpakken?”

Aanpak
  • De 10% regel. Allereerst geldt in de opbouw van de omvang de 10% regel. Omvang uitgedrukt in tijd en niet in afstand. Zodra ik m'n 0-punt (weer) heb bepaald, kan ik bijvoorbeeld 2x per week lopen à 15 minuten. Dat is 30' per week. Daar mag per week maximaal 10% bijkomen. In het beging zal deze opbouw traag verlopen, maar na verloop van tijd valt dat wel weer mee: 30', 33', 36', 40', 44', 48', 53', 58'. Wanneer ik op de baan ga (her)starten, zit ik op een uur hardlopen. Dan kan in die eerste weken 1x op de baan lopen (heen en terug op de fiets) en 1x op de weg of in het bos. Dit lijkt heel weinig, maar in combinatie met 2 à 3x per week fietsen valt het wel mee.
  • Tempo: 80% van het 10 km tempo. Wat de snelheden (op de baan) betreft, is de regel: de intervalletjes loop je in je 10 km tempo. Voor mij geldt dan: in 80% van mijn 10 km tempo. Als ik uitga van een 10 km tempo in 38', dan kom ik uit op 38 / 0,8 =47 ½. Ja, ik weet het, 47'30” op de 10 km is langzaam, zeker als je die snelheid hanteert op een 1000m, maar het vormt dan ook het startpunt. (Zo bekeken ben ik na mijn laatste kuitblessure wellicht tóch te snel snel gaan lopen).
  • De 20/80 regel. Van alle kilometers die je loopt, loop je hooguit 20% snel en is 80% rustig (bijvoorbeeld in de vorm van warming up, cooling down, duurloopjes).
  • Het fietsen niet meer loslaten. Ik wil, ook wanneer ik wat hardlopen betreft helemaal “de oude” ben, minimaal 1x per week blijven fietsen. Met mijn blessuregevoelige achillespezen en kuiten lijkt me dat heel verstandig. Mocht ik weer kuit- of achillespeesklachten krijgen, dan hoef ik het fietsen niet vanaf “0” op te bouwen. Maar hopelijk zorgt het er zelfs voor dat de kans op nieuwe blessures kleiner wordt. Door het fietsen houd ik hoe dan ook de conditie van hart en longen op peil. En: fietsen als actief herstellen van het lopen.

Fietsen
Voorlopig beperk ik me nog tot het fietsen. En daar heb ik m'n handen aan vol, hoor!
Gisteravond heb ik 74 km gereden met Marco en Conrad. Halverwege haakte Robin aan en reden we met z'n vieren terug. Heen ging super. Met wind tegen lekker kop over kop sleuren met een aantal klimmetjes als tussensprints. Héérlijk! Ook terug met Robin erbij ging soepel. Tot 15 km voor het einde. Toen ging langzaam maar zeker het licht uit: de benen werden steeds zwaarder. Ik kon alleen nog maar in een licht verzet 27 à 28 km per uur rijden. En dat met de wind schuin in de rug!

Dé brug”
En toen kwam “dé brug”! De brug aan het einde van de Broekpolder over de A9 heen is al jáááren een finishlijn voor Marco en mij en voor ieder die met ons mee fietst.
Afgelopen dinsdag won ik nog, maar gisteravond was ik kansloos. Ik ging als eerste aan en sloeg een gaatje van zo'n 10 meter. Dat kwam doordat Marco naar Robin schreeuwde dat hij het gat dicht moest rijden, maar Robin vertikte dit. Marco moest toen zelf gaan. In goede doen zou ik een dergelijk gat nooit meer prijs geven, maar Marco reed het zo dicht. D'r op en d'r over! Helaas voor Marco zat Robin in zijn wiel en hij kon het karwei afmaken. Marco won dus weliswaar van mij, maar niet de sprint, haha! En Conrad dan? Die ging simpelweg te laat mee, maar wist in zijn eigen tempo met gemak mij in te halen en achter zich te laten.

Plezier
Ik kwam thuis met het gevoel weer met beide beentjes op de grond te staan. Achteraf niet zo gek, hoor. Sinds 4 mei heb ik 5x gefietst en ben tot ruim 300 km gekomen. En dat, na een fietsstop van ruim 3 ½ maand. Maar ik merk per rit dat ik sterker word en heb weer 100% plezier in het fietsen.
http://www.strava.com/activities/141559036


dinsdag 13 mei 2014

Strava

Vanavond weer een rondje met Marco gefietst: weer op de mtb naar Bergen aan Zee.
Er stond minder wind dan afgelopen zaterdag, waardoor we veel constanter konden trappen. Maar niet eens zoveel harder. Ik kwam thuis met een gemiddelde van 28,3 km/u tegenover 28,0 afgelopen zaterdag. Oké, vandaag iets meer kilometers gereden (67,6 km en afgelopen zaterdag 61,5), maar dat is een verwaarloosbaar verschil. Deze gegevens komen van m'n kilometerteller. M'n gps horloge geeft iets andere afstanden en gemiddelden aan. Zaterdag 60,9 km met een gemiddelde van 27,9 en vanavond 66,6 km en 28,1 gemiddeld. En dus vind ik dat m'n kilometerteller gelijk heeft.
Teller vs GPS: 1-0
Maar ja, de mensen die mij kunnen volgen op Strava, zien alleen m'n gps gegevens. Toch is Strava wel leuk, hoor: een grappig 'speledingetje'.


zaterdag 10 mei 2014

Bergen aan Zee

Ik zit weer helemaal in het fietsen. Da's niet zo gek natuurlijk, als het hardlopen niet gaat. En als het fietsen zo gaat als vanavond, dan is het echt niet minder leuk dan hardlopen.

Hoewel het weer deze week niet zo mee zat, heb ik toch zondag, dinsdag en vandaag kunnen trappen en het droog weten te houden.

Zondag met Marco en Conrad een rondje onverhard door de duinen.
Dinsdag met Conrad een rondje over de weg.
En vanavond met Marco een rondje over de weg.
En iedere keer ging het beter en gemakkelijker. Dat belooft nog wat, als die trend aanhoudt.

En vanavond was echt wel een pittig rondje, hoor. We reden in Wijk aan Zee de duinen in. Recht toe recht aan naar Bergen aan Zee. Daar keren en terug naar huis. Heen vlogen we over de weg. Niet zo gek met storm mee. Terug hadden we wind tegen. Marco, die na een operatie pas weer voor de 2e keer op z'n mtb zat, bleef vanaf Bergen aan Zee achter me rijden. Dat betekende voor mij dus continu op kop tegen de wind in. En dat ging helemaal niet gek.

Nog wat gegevens over bovenstaande fietsrondjes:

km tijd gem.
zo. 53,3 02:28:21 21,5 duinen
di. 44,7 01:38:52 27,1 weg
za. 61,5 02:11:40 28,0 weg


vrijdag 2 mei 2014

nog twéé weken geduld ...

... dat was de uitkomst van mijn bezoek aan de fysio vandaag.

"DE" plek zag er goed uit. Maar het feit dat ik 'm nog steeds voel, is niet goed. En we hebben samen bepaald dat ik m'n loopschoenen pas weer aantrek, wanneer ik van "DE" plek hééélemaal niets meer voel. En daarmee "basta"!

Nothing more, nothing less.