restless legs ???

De laatste weken heb ik last van "zenuwachtige onderbenen" als ik wil gaan slapen. Op internet gevonden dat het kan gaan om restless legs (rls).
Wanneer ik in bed stap, voel ik tintelingen in m'n benen. Juist wanneer ik mijn benen wil ontspannen, manifesteren deze tintelingen zich. Zóóó irritant dat ik er niet van in slaap val. En 's nachts wordt ik meerdere malen wakker. Ik word als het ware "gedwongen" om m'n benen te bewegen en dat is niet bevorderlijk om in slaap te vallen.
Ik heb er wel vaker last van gehad, maar dan trok het wel weer weg. Nu heb ik er vaker last van, bijna elke avond.
Of het werkelijk gaat om rls is natuurlijk de vraag, maar lastig is het zeker.

Wat kan ik ertegen doen? (Ik wil het niet zoeken in medicaties).
Bewegen, geen koffie en alcohol 's avonds, meditatie, yoga, rekoefeningen, zorgen voor regelmaat in dag- en nachtritme, laten masseren.
http://www.gezondheidsnet.nl/beenklachten/behandeling-restless-legs

Vanavond de kuiten laten masseren, ook al omdat ik daar gisteren aan het einde van mijn looprondje last van kreeg.

Oké ... kuit, hardlopen ...
Ik denk dat ik, zoals ik gisteren al liet doorschemeren, gisteren m'n laatste rondje in 2015 gelopen heb.

de 3 J's

In 2013 heb ik een paar wedstrijden samen met Johan Neve en Jaap Velseboer gelopen: de 3 J's grapten we toen.
Vandaag ook als de 3 J's gelopen. Ditmaal met Jeroen Paap en Jacco Heijblok.
Zie: https://www.strava.com/activities/457213552.
Helemaal van harte ging het niet. Het soepele, de schwung, van een paar weken geleden, is er niet meer. Sinds ik last kreeg van m'n linkerkuit (dat was 8 december), is m'n lijf niet ontspannen en dat merk ik (ook) tijdens het hardlopen. Ook doordat ik in die week grieperig werd. Het lijkt gewoon alsof m'n lijf nog niet volledig is hersteld van beide kwaaltjes en nog steeds in de protest-stand staat. Het lichaam staakt, haha!

Hoe uitte dit zich vandaag? Ik stond, net als de afgelopen dagen, op met een wat zeurderige (onder)rug. Even een warme douche en ik voelde me oké. Met de auto naar de duinen en rustig starten met Jeroen en Jacco. Op zich ging het lopen prima. We liepen over de mtb-paden naar Wijk aan Zee en weer terug en namen dus alle heuveltjes mee. Heuvel op ging het goed, naar beneden liep ik wat krampachtig(er). Maar met een tempo boven de 5'00"/km geen punt natuurlijk. Eenmaal bij de Kruisberg aangekomen hadden we er 16 km op zitten en was het nog een kleine 3 km naar de auto. "Missie volbracht!" riep ik nog. Maar een km later voelde ik kramp opkomen in m'n linkerkuit. En dus stopte ik en ging ik wandelend terug naar de auto. Gelukkig slechts 2 km. Kon ik niet meer rennen? Hmm ... misschien wel, maar ik wilde het niet meer riskeren.

't Voelt niet als iets ernstigs, meer als hinderlijk. Kennelijk heb ik toch nog wat méér rust nodig. Morgen wordt er niet gerend! Overmorgen zien we verder en woensdag ga ik lekker een dagje naar de sauna met Marco. En daarna op 31 december wellicht een heel kort rondje. En anders zit 2015 er gewoon op waar het lopen betreft. Ook goed.

En hoe verder in 2016?
Nou, ik denk toch dat ik terug ga grijpen naar m'n aanpak in oktober. Vaker kortere rondjes lopen: wellicht een nieuwe running streak?
- even geen heuveltjes (vooral het dalen kan voor problemen zorgen)
- niet te lang rennen,
- niet te snel rennen,
- niet te veel km's per week.
- in januari géén wedstrijden.

lange duurloop

Duurlopend het jaar uit, dat is wat ik de komende dagen doe. Daar waar het hardlopen betreft, hè. Vandaag was het er een ideale dag voor. José was aan het werk, de kinderen waren uit logeren en ik was/ben vrij. Eerste heerlijk uitgeslapen en om 11:00 uur stapte ik in de auto: op weg naar de duinen. Ik wilde een halve marathon lopen. Waarom? Omdat duurloopjes me de afgelopen maanden me het beste bevallen. Maar ... ik liep ze niet langer dan 15 km. En ik wil(de) gewoon weten of ik langer lopen aan zou kunnen. Volgens mij wel, maar ik had het alleen nog niet 'bewezen'.
Beoogde tempo: 12 km/uur. Dat zou betekenen dat ik aan een duurloop van 1 uur een 45 minuten zou gaan beginnen. Rustig starten dan maar. En een rondje zonder heuvels.
De 1e kilometers gingen eigenlijk helemaal niet zo lekker. Pas na ruim 3 km kwam ik een beetje in een ritme. Ik liep al zigzaggend naar Johanna's Hof. Dat was het keerpunt. Daar had ik er 10 km opzitten. Inmiddels liep ik een stuk beter, best lekker eigenlijk. Na 15 km was ik bijna terug (de terugweg liep veel meer in een rechte lijn), even een omweg creëren. Wel wat heuveltjes nu. Vanaf 17 km ging het allemaal niet meer zo lekker. Ik 'piepte en kraakte', zeg maar. Last? Nee, dat niet. Achillespezen, kuiten, knieën hielden het allemaal prima. Vanaf dit punt merkte ik simpelweg dat ik lange(re) afstanden niet mee zo gewend ben. Gelukkig maar dat ik niet te snel heb gelopen! Snelheid maakte dan ook niet uit, het ging me om de afstand. Terug bij de auto stond de teller op 22 km. Mooi!! Tijd: 1 uur en 50 minuten. Precies 12 km/uur. Ook mooi.
Één ding is me wel duidelijk geworden: er is nog veel werk te verrichten voor het lopen van een (goede) marathon. Pluspunten zijn: het gaat dan toch echt vooral om het maken van kilometers en ik heb er nog tijd genoeg voor!
Mooi bijkomstigheidje is dat mijn trainer bij Dem me ooit zei dat hardlopen in de basis toch echt vooral gaat om duurlopen.

Maar eerst ... morgen lekker genieten van een verdiende rustdag, al zeg ik het zelf!

WO II

Even een zijsprongetje.
Vandaag niet hardgelopen. O ja, wél gerend. op het strand, achter een bal aan. Kane en ik gingen Ravi uitlaten, op het strand. Er stond een flinke wind, vanuit het zuiden. Kane had zijn bal meegenomen en schoot 'm meteen naar mij toe. Hij 'vloog'langs me heen. Ik er achteraan. Ik naderde de bal tot minder dan een halve meter, maar toen nam de wind 'm mee. Ik rende en rende, maar het gat werd een meter, 2 meter, 10 meter en HMWGGGRrrrrrrrr. De bal raakte steeds verder weg en raakte uiteindelijk uit het zicht. ik staakte mijn sprint.

En verder staan deze dagen in het teken van de Tweede Wereldoorlog. En dit is echt mijn ding. Als ik ergens "veel" over weet, is het wel over deze oorlog. Het is één van "mijn" dingen en niet alleen maar omdat ik leerkracht groep 8 ben.
Gisteren heb ik met mijn dochter naar de film 'Oorlogswinter' gekeken. Ze vroeg me 1001 dingen en per dingetje voelde ik me groeien, haha!
Vanavond gaan José en ik naar een theateruitvoering van 'Het meisje met het rode haar'. Iemand vroeg me (vanwege mijn rode haar): "familie van je?" Ik antwoordde: "als ik toch half zo heldhaftig zou mogen zijn als Hannie Schaft ooit was!"

Ik bewonder mensen die alles deden voor 'de goede zaak'. Tot en met de dood aan toe. Met gevaar voor eigen leven zorgen voor onderdak aan Joden bijvoorbeeld. Onze grootouders. daar kunnen velen van ons anno nu een voorbeeld aan nemen. Daar denk ik dikwijls aan als ik de schokkende beelden op tv zie van mensen die verschrikkelijk fel tegen een AZC zijn.
In de klas praat ik met mijn leerlingen over de universele mensenrechten. Ieder mens heeft het recht op eten en drinken. Ieder mens heeft het recht op een dak boven zijn/haar hoofd. ieder mens heeft het recht op ... Ieder mens heeft het ... Ieder mens ...
En dat een doel in het leven (misschien zelfs wel HET doel) het streven naar geluk (voor jou en je medemens) is.
En dan is het nu de tijd van Kerstmis: het vieren van de geboorte van Jezus. En zei Jezus niet ooit: "Ga met andere mensen om zoals je wilt dat ze met jou omgaan." En: "Heb je vijand lief!" Ik ben geen religieus mens, maar om dergelijke teksten kan ik niet heen. Gandhi-achtig!

We zijn als mensen één soort: we hebben elkaar hard nodig. Daarom ben ik zo gek op het nummer 'Imagine' van John Lennon. Al jaren, niet alleen maar nu het nummer op één staat in de top 2000 aller tijden.

challenges (2)

Ik ben in 2015 een aantal challenges aangegaan. Sommige met succes, sommige niet.
Zie: http://joartrent.blogspot.nl/2015/11/challenges.html.

Succesvol:
- 40 dagen geen alcohol vanaf 2 januari 2015.
- 35 dagen achter elkaar hardlopen vanaf 30 september 2015.

Niet of minder succesvol:
- diverse core challenges. Geregeld mee begonnen, nooit 'echt' doorgezet.
- vroeg opstaan en op tijd naar bed.

Wat bepaalt nu in mijn ogen het wel of niet succesvol zijn? De echte wil van binnenuit! De challenge zelf is slechts het zetje om dat aan te gaan wat je echt zelf wilt. Aan de core oefeningen begin ik bijvoorbeeld enthousiast na een blessure. Dan zie ik het nut ervan in. Maar na verloop van tijd, wanneer ik weer aan het hardlopen geslagen ben, zakt het weg: de noodzaak van waarom de oefeningen zo goed zijn lijkt verdwenen. Stom? Mwah ... menselijk!

En nu voel ik van binnenuit weer challenge-wensen opborrelen. Waarom? In 2016 komt de marathon er aan. MIJN marathon! Met als doel: 2.59.59. Dat doel haal ik wel, of niet. Als ik het niet haal, wil ik mezelf niets kunnen verwijten. En dus ga ik in 2016 de geen-alcohol-challenge aan. Hoe lang? Nou, het liefst 10 maanden. Ik ga de dagelijkse-core-stability-oefeningen doen (óók 10 maanden lang). En ik ga op tijd naar bed en op tijd eruit: het streven wordt slapen van 22:30 uur tot 06:30 uur, 8 uur per nacht. Dit laatste omdat ik denk dat regelmaat me minder vermoeid overdag maakt.
En de elke-dag-hardlopen-challenge dan? Nou ... die lijkt me nog de minst interessante richting de marathon. Me houden aan een goed schema lijkt me handiger: eerst richting 10 km, dan richting halve marathon en ten slotte richting hele marathon.

Vanaf wanneer moet dit alles gaan gebeuren? Nou ... de core oefeningen doe ik al. 'Vroeg naar bed, vroeg weer op' start na de Kerstvakantie (heeft met Kerst en Oud en Nieuw voor de deur nu nog niet veel zin) En geen alcohol meer? In januari 2015 ging dit me uitstekend af, dus ga ik wéér voor (vanaf) januari. Kan ik er met de feestdagen nog lekker (héél bewust) van genieten, haha!

Waarom post ik dit? Tja ... dan staat het maar op papier, hè: lekker confronterend!

Kerstvakantie

Héérlijk, ik heb vakantie. Twee weken lang even alles kunnen doen op 'standje relax'. Wandelen met de hond, er op uit met José en de kinderen, de feestdagen en natuurlijk m'n 'trainingskamp'.

Nadat ik dinsdag m'n kuiten heb laten verwennen, kreeg ik wat lopen betreft weer 'groen licht'.

Woensdag kon ik nog niet lopen, omdat de hele dag al vol zat. Oa Kerstdiner op school.
Donderdag was m'n laatste werkdag en had ik 's avonds geen zin meer. Lekker met José aan de wijn met Franse kaasjes gezeten. Vrijdag moest het dus weer gebeuren. Een heerlijke 11 km in de duinen kunnen lopen.
https://www.strava.com/activities/452128400

Het heerlijke van vakanties is dat ik kan gaan lopen wanneer ik wil. Niks plannen. En dan zoek ik het liefst de duinen op. De duinen staan zóóó voor natuur, rust en ontspanning. Past mooi bij het boekje waarin ik aan het lezen ben: The running Buddha. Je balans vinden met hardlopen. Het vinden van balans had ik even nodig: niet fit, kuit klachten, druk op het werk. Want hoe leuk ik het ook vind om richting de marathon toe te werken, het hardlopen blijft een middel om lichamelijk fit te blijven en om de geest leeg te maken/houden.


José heeft ondertussen m'n hoofd onder handen genomen en er een 'coup marathon' van gemaakt.
Ben er weer helemaal klaar voor en heb er weer helemaal zin in!
Dus ... van de luie bank af en ... rennen maar!

Update:
Weer thuis van een heerlijk duinrondje: https://www.strava.com/activities/453411881.
En zo heb ik deze week weer 2x kunnen rennen en ben ik tot 24 km gekomen.

sportwatch

Ik ben me aan het oriënteren naar een nieuw sporthorloge. Op zich zou het wel fijn als als ik het onder de €200,- weet te houden. Wat wil ik daar dan voor?
- gps
- ♥ meter, liefst zonder borstband
- gemakkelijk te gebruiken software
- te gebruiken met Strava
- intervaltrainingen kunnen maken
- niet te groot (ik ben maar een klein en smal kereltje)
- nou ja ... "alles" eigenlijk: oftewel "veel voor (relatief) weinig"

Mijn oog viel vooral op de Garmin Forerunner 225. Een klokje voor €249, dat dan wel.
Zie oa: http://www.futurumshop.nl/garmin-forerunner-225.
De reviews zijn niet verkeerd.
Een andere optie was de Polar M400. Deze is bijna €100 goedkoper en schijnt wat ♥ meting betreft iets nauwkeuriger te zijn. Een borstband is dan wél nodig. Met borstband €159.
Maar de gps van Garmin wordt als betrouwbaarder aangegeven. Gps vind ik belangrijker dan de ♥ meter. E omdat ik toch met ♥ meting wil lopen, liever zonder borstband.
Hmmm ...
Voor een prima review op: http://www.smarthealth.nl/review/forerunner-225.

extra rust

Zaterdag was ik wat m'n linkerkuit betreft, weer in staat om een stukje te gaan rennen. Maar ... niet gedaan. Ik was nog niet fit genoeg. En zondag heb ik ook niet gelopen. Had qua fitheid wel gekund, maar even een extra rustdagje kon geen kwaad, had ik bedacht.

En zo (sport)week 50 er na 1x rennen alweer op. Met slechts 1x lopen.

Dinsdag (morgen dus) laat ik m'n kuiten even onder handen nemen. Dan worden ze gemasseerd en kan ik naar alle waarschijnlijkheid m'n loopprogramma weer oppikken.

Nog even een overzicht van week 49 en 50:

what's the plan?

Nu ik thuis zit vanwege m'n kuit en grieperigheid, heb ik mooi de tijd om wat vooruit te kijken.
Een beetje het vervolg op het stukje "consolideren".
Zie: http://joartrent.blogspot.nl/2015/12/consolideren.html.














In 2015 doe ik niets anders meer aan hardlopen dan duurloopjes. lekker relaxed het jaar uitlopen.
Met als doel dat ik in 2016 lekker kan gaan trainen richting wat wedstrijden. Voor een marathon onder de 3 uur in oktober, lijkt een halve marathon in 1:22:00 geen overbodige luxe. Deze tijd x2 plus een kwartier houdt 2:59:00 in op de marathon. Ik weet dat het op straks hééél veel meer aankomt dan slechts het rennen van de marathon volgens dit formuletje, maar een goede halve geeft hoe dan ook een indicatie. De halve die ik voor ogen heb is onze eigen Marquetteloop op 26 juni. Dan heb ik daarna meer dan genoeg tijd om richting de marathon te trainen. Sterker nog, dan begint het pas echt. Vóór deze halve wil ik een goede 10 km lopen. Uiteraard tijdens de DCD loop op 16 april. Een 36-er 0f 37-er zou dan welkom zijn.

Want, als ik dan toch aan het rekenen geslagen ben:
37' op de 10 km betekent:
37+37+8=82' (=1.22.00) op de halve.
En dat betekent:
82+82+15=179' (=2.59.00) op de hele.
Nogmaals, het is wat gegoochel met getallen en absoluut geen waarheid, maar het biedt wel houvast, richting, enzovoort.

De eerste stop wordt de 10 km van de Spaarnwoudeloop op 13 maart. Daar ga ik in 2016 eerst naartoe werken. Alle andere wedstrijden in de lijst hiernaast zijn slechts mogelijke opties, omdat het leuk is om ze te lopen. Spaarnwoude hoop ik in 38 à 39 minuten te kunnen lopen. Gezien mijn vorm van de afgelopen weken tijdens de diverse crossen, geen al te moeilijke opgave. Sterker nog, in het verleden liep ik geregeld een 38-er zonder veel training. Dan heb ik daarna nog een maand te gaan richting een 37-er tijdens de DCD loop. Dat wordt een serieuzere maar o zo leuke) klus!

De aanpak richting Spaarnwoude wordt niet zo'n ingewikkelde.
Vooral duurloopjes doen, met een weektotaal van 60 km.
Met af en toe (maximaal 1x per week) een tempoloop als 5*6' met p=3' @ 4'00"/km. Vlak boven mijn melkzuurdrempeltempo. Zie: http://joartrent.blogspot.nl/2014/12/lt-tempo.html.

Ondertussen ben ik (nog steeds vanaf de luie bank) een afspraak aan het regelen voor een massage voor m'n kuit(en).

even niet

Dinsdag kreeg ik tijdens het lopen last van m'n linkerkuit. Meteen gestopt. De laatste keer dat ik echt last van één van m'n kuiten had, was in september 2013. Daarna wel andere blessures gehad, maar géén kuitblessures. Zie: http://joartrent.blogspot.nl/2013/09/chagrijnig.html.
Er zijn wel wat verschillen met toen. Toen was het in één keer "pang" en stond ik geparkeerd. Ik kon niet meer rennen en nauwelijks wandelen. Nu schoot het er in (nou ja, de kuit verkrampte als het ware), stopte ik meteen en kon ik rustig naar huis dribbelen. Toen duurde het 3 maanden, nu hopelijk een paar dagen. In tegenstelling tot de situatie van 2013, voel ik me nu niet geblesseerd. Het is even een hidernisje die ik moet nemen. Hoe dan ook, deze week is bij deze omgedoopt tot rustweek.
En ... zoals Jacco zei: "de marathon van Amsterdam win je niet in december."

Nu werd ik ook nog wat grieperig. Mijn gedachte was: "als ik dan kuitklachten moet hebben en grieperig moet zijn, dan maar tegelijkertijd, haha!"
Wellicht was dinsdag zomaar mijn enige loopdag van deze week. En als ik nog ga lopen, dit weekend, is het een minutenloopje. Bijvoorbeeld 10 x 1' met telkens 1' wandelen.

Nog even wat terug naar oktober 2013, toen ik met mijn kuitklachten naar de fysio ben gegaan.
Zie: http://joartrent.blogspot.nl/2013/10/fysio-2.html.
Ik schreef toen:
"M'n benen, heupen en bekken werden flink onder handen genomen. Met de kuiten zelf lijkt niet veel mis te zijn. De problemen lijken eerder te komen vanuit de onderrug, bekken en heupen. Door deze soepeler en sterker te maken, zullen wellicht de kuitklachten afnemen. Neem meteen de buikspieren mee en ik heb een soort totaalpakketje. En dus kreeg ik ook "huiswerk" mee: 4 oefeningen voor bekken, heupen, benen en buik."
Nou, daar gaan we dan maar weer (wat méér en constanter) aan werken. Maar ja ... oefeningen doen ... ik ben er niet zo goed in. Ik begin altijd enthousiast, maar vroeg of laat zakt het weer weg.

Strand- en duinloop

Vanmorgen ben ik met Martin Bronder naar Castricum gegaan om daar mee te doen met de Strand- en duinloop van av Castricum. Geen echte cross, maar met 3,5 km strand en 8 km bos lijkt het er wel op, natuurlijk. We gingen voor de 15 km. Vooraf een beetje gesproken over mogelijke kilometertijden onderweg, maar ik had al het voorgevoel dat de wind een te grote rol zou gaan spelen en dat alle mogelijke strategieën overboord konden. En dat bleek ook. De eerste 3 kilometers gingen in ongeveer 4'00"/km. Maar toen kregen we het stuk over het strand. En daar hadden we de snoeiharde ZZW wind vol tegen en zakten de kilometertijden naar ongeveer 5'20"/km. Maar wat was het gaaf, zeg. Martin en ik zaten in een groepje van 6, waarvan we met z'n vijven kop over kop gingen. Twee mannen in het oranje van av Castricum oogden sterk. Ik voelde me zelf ook prima. En Martin, ach, die kon sneller, maar bleef "gezellig" bij mij, pfff ...
Na ruim 7 km gingen we het strand af. Even het duin door ploegen en daarna met de wind in de rug terug naar de start. Dat was (net als vorige week in Wijk aan Zee) vliegen. De 4 anderen moesten er af en Martin en ik finishten samen. Moe? Nee, eigenlijk niet. We zijn vandaag niet helemaal tot het uiterste gegaan. Over de eindtijd van 1:04:37 (later bleek 1:04:31 op de website) kan ik niet zoveel zeggen. Zonder wind zou het niet heel goed zijn, maar nu was ik er dik tevreden mee. Gemiddeld liepen we 4'19"/km.
Uiteindelijk had alleen de winnaar een tijd van onder het uur (0:59:48), de rest liep allemaal boven het uur. Zo bekeken was mijn tijd prima!
We hadden de 10e en 11e tijd totaal.
Het lopen van dergelijke wedstrijdjes geeft me zo'n goed gevoel, ik krijg er enorm veel energie van!

consolideren

Het vertrouwen neemt toe. De wedstrijd van afgelopen zondag heeft echt voor een 'boost' gezorgd.
Zie http://joartrent.blogspot.nl/2015/11/runnersworld-cross-wijk-aan-zee.html.
En dus is het handig om een soort stappenplan te maken voor de komende periode, vooral om niet teveel te gaan doen. Eigenlijk zou ik kunnen volstaan met:

• consolideren.

In de afgelopen 8 weken liep ik gemiddeld bijna 60 km, in gemiddeld 6x per week. Het gros van deze loopjes waren duurloopjes.

Via de groepsapp van @Project2uur59
vroeg ik aan Jeroen Paap (http://jerunpaaprentverder.blogspot.nl/):
"hoe pak jij het aan richting marathon?"
Hij stuurde me het volgende weekoverzicht:

- ma: duurloopje (12,5 km)
- di: baantraining (18 km)
- do: vlotte duurloop (15 km)
- vr: rustig duurloopje (12-15 km)
- zo: lange duurloop (20-21 km)

Duurloopjes met 1x intervaltraining dus, met een totaal van zo'n 80 km per week. Of 5x een E loop en 1x een Q loop. Ipv 4x E een en 2x een Q. Dit werkt bij hem al een paar jaar heel goed.

Zo wil ik het ook gaan doen. Nee, géén 80 km in de week (dat komt vanaf juni pas), maar wel 4 à 5x een E en 1x een Q loop. Die Q loop kan een tempoloop @ 4'00"/km zijn of een wedstrijd.
E = easy
Q = quality

Een tempoloop kan bijvoorbeeld zijn:
5 à 6*5' met 3' pauze, of
4*8' met 3' pauze, of
2 à 3*10' met 5'pauze, of
2 à 3*15' met 5'pauze.

Wat weektotaal betreft wil het voorlopig houden op zo'n 60 km (in 5 à 6 loopbeurten). Doorgaan met het creëren van een goede basis, met af en toe een (snelheids)prikkel. 

(In een later stadium zou op donderdag een tweede Q-loop ook best mogen, maar dat laat ik afhangen van de status van m'n benen op dat moment. In ieder geval is méér dan 2 Q-loopbeurten uit den boze. Af en toe zal er (op zondag) een wedstrijdje zijn. Deze beschouw ik dan als 1 van de 2 Q-lopen van die week.)

Wedstrijden in 2016 in voorbereiding van de Amsterdam marathon zijn:

- Spaarnwoudeloop (10 km) in maart
- DCD loop (10 km) in mei
- Marquetteloop (21,1 km) in juni
- Amsterdam Noord (30 km) in september

Daar komen er nog wel een paar bij, vermoed ik. Bijvoorbeeld een Warming Up Loop in Assendelft, of de Pierloop in IJmuiden. Maar bovenstaande 4 loopjes mogen eigenlijk niet ontbreken.