2017 week 14: Over Jamie Oliver en The Beatles

vooraf
Ik hoop op een vergelijkbare trainingsweek als afgelopen week, liefst met één loopbeurt méér.

dinsdag: 7*800 (p400)
Wat een leuke training was het vanavond. Geen gemakkelijke, maar dat maakt het juist zo interessant. Op zich klinkt 7*800m vrij standaard, maar binnen die 800-tjes moesten we ook nog eens variëren: 200m 10 km tempo, 200 m snel, 200m 10 km tempo en weer 200m snel. Een prima training richting bijvoorbeeld een goede 10 km. Opvallend was dat ik me voor en na de training heel moe voelde, maar dat ik daar tijdens de training geen last van had.
M'n collega Maarten liep evenals vorige week ook mee. Met één verschil: vorige week klokte hij met z'n telefoon en vanavond had hij een sporthorloge. Van onze groep waren aanwezig: Frank, Jacco, Dave en ik. Jacco deed het nog rustig aan vanwege z'n kuit en liep bewust niet alles. Frank, Dave en ik konden vol doorrennen, en dat is met bij een dergelijke training wel zo prettig.
Tijden: 2.43, 2.41, 2.39, 2.37, 2.39, 2.41, 2.38.
En binnen die 800m was het : 0.42, 0.37, 0.44, 0.37 (geklokt door Bert tijdens de 6e x).
https://connect.garmin.com/modern/activity/1658475670

woensdag: ziek
Gistermiddag, tijdens de vergadering op school, was ik narrig. Bij thuiskomst stortte ik me direct op het koken. (De laatste tijd kook ik geregeld uit het boek "Jamie's Kookrevolutie", van Jamie Oliver: een boek met gezonde, lekkere, eenvoudige en snelle recepten.) Na het koken was het eten, omkleden en gáán. Om 19.15 begon immers de training. Onderweg naar de baan voelde ik me zóóó moe, niet normaal. En ook tijdens de warming up op de baan. Gek genoeg had ik er tijdens de 800-tjes geen last van. De vorm is momenteel zo goed, dat ik kennelijk in staat ben om soepel, ontspannen door de vermoeidheid heen kan rennen. Wonderbaarlijk. Vraag me niet hoe dat kan. Toen ik na de training naar huis dribbelde was het ik-voel-me-moe-gevoel weer helemaal terug. Thuis was het dan ook douchen en naar bed. En toen ik vanmorgen wakker werd, was ik helemáál niet fit. Misselijk, hoofdpijn. Ik ben nog naar school gegaan, maar ik stond te tollen op mijn benen en ben naar huis gegaan, m'n bed in. De voetbaltraining van vanmiddag heb ik ook afgezegd.

donderdag 12*400 (p200)
Nog een dag thuisgebleven. Ik lijd aan een soort zelfoverschatting. Ben al een tijdje niet helemaal fit, maar negeerde dit vooral. Ik kan namelijk de hele wereld aan. En bovendien kunnen ze op school, bij Dem Jo10-4 en bij Project2uur59 uiteraard niet zonder mij. Toch? Het enige gevolg van dit negeren was dat ik uitgeblust raakte en steeds minder zin kreeg in de dingen die ik deed. Alles ging me tegenstaan. En gisteren betaalde ik daar de tol voor: gisteren draaide de wereld letterlijk voor m'n ogen. En ik voelde stress.
Vanmorgen voelde ik me nog verre van fit. De misselijkheid verdween, maar de hoofdpijn bleef. Wel voelde ik me "rustiger" worden, doordat ik mijn situatie heb geaccepteerd.
Lekker gelezen in het boek "Lennon". Een biografie over één van mijn favoriete muzikanten John Lennon. Leuk detail, ik ben inmiddels (liggend in mijn bed)  in het boek aangekomen bij het stuk: John en Yoko in bed in het Hilton Amsterdam.
Lennon, een geniale gek. Hij intrigeert me, zoals hij dat ook bij mijn vader deed. Evenals Johan Cruijff en Lance Armstrong. Ze boei(d)en: of ze het nu bij het rechte eind hadden of niet.
Mijn moeder was vroeger fan van de muziek van The Beatles. Dat waaide over naar mij. Ik had als kind gespaard voor een platenspeler en van mijn ouders kreeg ik mijn eerste lp: een lp van The Beatles. Daardoor raakte mijn vader ook (of weer?) in de ban van The Beatles. Samen met mijn vader verzamelde ik later alle cd's van The Beatles en John Lennon.
's Middags een stuk met hond Ravi gewandeld: even uitwaaien. En 's avonds toch maar trainen. Als het gaat, gaat het. Maar gek is het wel om op een dag dat je ziek thuisblijft uiteindelijk wel te gaan rennen. Uiterlijke schijn, want na 2 dagen thuis was het lichaam wel toe aan actief worden. Het rennen ging niet van harte, hoor. De tempo's waren goed: de 400-tjes gingen in gemiddeld 76 seconden (vrij snel), maar het lijf voelde vermoeid aan (het lijf wás natuurlijk ook vermoeid). En het was geen toeval dat ik last van kramp in m'n kuiten (vooral links) kreeg. daarom stopte ik na 10 van de 12x.

  "de kuitkrampklachten komen vaak om de hoek kijken

   in weken waarin ik moe ben en/of minder weerstand heb."

Op tijd naar bed nu en morgen "gewoon" naar school.
https://connect.garmin.com/modern/activity/1661946341


vrijdag: rust ipv een duurloopje
Ik had voor vandaag een duurloopje in de planning staan. Maar de vermoeidheid en de kuitkramp gaven aan dat ik er een rustdag van moet maken. Met zo'n verkrampte kuit weet ik dat ik geduld moet hebben. Meestal is het na een week helemaal weg. Uiteraard hoop ik dat ik gisteravond op tijd ben gestopt en dat de schade meevalt. Maar forceren heeft geen zin, dan duurt het langer. Toe ik uit school kwam, speelde ik even met het idee om te gaan fietsen. Het was namelijk heerlijk weer (lekker zonnig). En José is met de kinderen een weekend weg (met Ellen), zodat ik alle tijd van de wereld voor mezelf heb. Maar nee, ik zette het idee snel aan de kant: rustdag is rustdag. Ik ging in de tuin lekker verder lezen in "Lennon". Met op de achtergrond Beatlesmuziek! "Free, as a bird"! 

zaterdag: duurloopje fietsen
Zoals gezegd: José en de kinderen zijn een weekend weg, met Ellen. Naar Emmen, om onder anderen naar Wildlands (het dierenpark aldaar) te gaan. Daardoor ben ik sinds lange tijd echt eens een weekend alleen. Niets moet, hooguit met Ravi wandelen. Met een beetje knap weer (zoals de laatste weken continu het geval is) was dat géén straf! Hoe dan ook kon ik lekker uitslapen, óók een hobby van me!
Natuurlijk hoopte ik dat de benen dusdanig zijn hersteld, dat ik een duurloopje kon doen. Cirkelend om het huis heen. Met het idee: "gaat het niet: meteen stoppen." Maar ik had er geen goed gevoel over, en daarom besloot ik om een rondje te gaan fietsen. Toen Jacco dit hoorde, wilde hij wel mee. Gezellig: samen lijkt het altijd sneller te gaan dan alleen. Het is hoe dan ook niet zo saai. Het weer was weer prachtig: volop zon. We hadden mede daarom absoluut geen spijt van ons fietsrondje.
https://connect.garmin.com/modern/activity/1665343616

zondag: lange duurloop (of fietsen)
Met de Projectgroep? Nee, dat durfde ik niet aan. Ik heb een rondje voor mezelf gelopen, in de buurt. Ik streefde ernaar om niet verder weg van huis te zijn dan 2 km, zodat ik bij kuitklachten meteen aar huis terug kon gaan. De linkerkuit was niet super, maar hij schoot niet in de krampo. En zo kon ik een rondje van 14 km lopen.
https://connect.garmin.com/modern/activity/1667744290

weekoverzicht
Niet aan de gehoopte 5x lopen toegekomen. Daar was ik deze week niet fit genoeg voor. Ik kwam tot 3x. Dat is in principe wel het minimum, hoor. Om serieus iets op te kunnen bouwen, is minstens 3x per week lopen een noodzaak. Liever 4 of 5x. Deze week was ik uiteindelijk al blij met die 3x.
De week is vooral de week van Jamie Oliver, John Lennon en The Beatles geworden! Een Britse invasie!