doelloos

Ik heb al 2 weken geen stukje geplaatst op m'n blog. Dat komt oa doordat ik doelloos sport.

Ik fiets lekker 3x in de week, maar zonder doel. En hoe leuk het fietsen dan ook is, er over schrijven voegt niet zo heel veel toe. Daarnaast ben ik gelukkig weer in staat om af en toe een duurloopje van een half uur te doen. Echt heel veel zin heb ik daar niet in, maar het kan! Dat zorgt er in ieder geval voor dat ik op een drukke dag even kan "buitenspelen". Het fietsen neem meestal anderhalf à drie uur in beslag en het lopen kan ook in 20 à 30 minuutjes.

Ondertussen meld ik me sinds 3 weken op vrijdag braaf bij de fysiotherapeut. Hij heeft aangegeven mij als loper aan de praat te krijgen. Dat mijn rechterknie niet meer 100% is, kan hij niet verhelpen. Maar door gerichte stabiliteitsoefeningen te doen voor knie en heup, kan ik wel weer gaan hardlopen. Zó slecht is de knie nu óók weer niet.

Maar ... ook wat 'hard'lopen betreft ga ik me niet meer richten op wedstrijden of me houden aan schema's. Doelloos lopen dus.

Mwah, helemaal doelloos is het natuurlijk niet. Het rondje fietsen (of lopen) zélf is het doel geworden. Liefst buiten, in de duinen. Er zijn geen achterliggende doelen meer.

Een maand geleden moest ik echt harken om het wiel te kunnen houden van jongens als Marco, Ronald, Conrad en Wouter. Nu niet meer. Inmiddels ben ik alweer redelijk gelijkwaardig aan hen.

Het off road rijden wordt wel zwaarder, omdat het de laatste tijd weinig heeft geregend. De paden zijn gortdroog en op sommige stukken is het alsof je door een zandbak fietst. Wel uitdagend om niet af te hoeven stappen, natuurlijk (degene die moet afstappen, krijgt dat dikwijls fijntjes te horen)!

Ik voel me als sporter doelloos gelukkig!