Stevensloop

Gaaf weekend, mooie race, leuke mensen. 

Dat was ons weekend Nijmegen.

Zo kan ik de afgelopen 2 dagen wel samenvatten.

Jacco en Eegje haalden ons gisteren op om naar Nijmegen te gaan.
's Middags in het centrum van Nijmegen wat gerelaxt en 's avonds met de hele groep uit eten gegaan. 

Zo leuk dat onze partners mee waren:

Jeroen met Susan,

Frank met Leonie,

Martin met Ilse,

Dave met Bianca,

Jacco met Eegje &

Johan met José.

Uiteraard redelijk op tijd naar bed, want de dag erop stond een halve marathon op het programma: de Stevensloop!

Jeroen kon helaas nog niet lopen. Gelukkig liep Susan de 5 km.

Martin liep sinds tijden weer eens een wedstrijd. De halve was nog te veel, maar een 10 km was prima te doen: 0.40.25. Op de weg terug dus!

De halve werd gelopen door Jacco, Dave, Frank en mijzelf. Jacco kon door zijn kuit niet voluit, maar besloot er een lekkere tempoloop van te maken: 1.29.49. Dave hoopte op meer, maar liep 1.27.10. Frank wilde 1.22 lopen, maar door de harde wind werd het 1.24.30. Naar omstandigheden prima!

Ook ik wilde 1.22 (of 1.21) lopen. Met een pr van 1.22.41 wilde ik vooral dáár onder blijven. Ondanks de harde wind lukte dit: 1.22.33. Slechts 8 seconden, maar toch. Met de genoemde harde wind was dit het maximaal haalbare.

De eerste helft hadden we wind mee. Ik besloot om met enige reserve te lopen. Frank, die achter me startte, kon wat op me inlopen. Ik werd gedurende de eerste 10 km door diverse lopers ingehaald. En toch liet ik me niet gek maken! In het tweede gedeelte kon ik al die mensen weer "opvegen". Ik liep van groepje naar groepje. Om een groepje te bereiken, zette ik even aan. Eenmaal in een nieuw groepje was het een kwestie van "even uitblazen" en ... hup ... naar het volgende groepje. Woop woop!
Zeer tevreden was ik met het beperkte verval met wind (storm) tegen. We werden nog net niet de Waal in geblazen, haha! Uiteraard waren de laatste kilometers zwaar, maar ik had het gevoel van macht en controle en dat was wel zo prettig! Vooral toen we een dijk ;langs de Waal op moesten, was het even zwaar. Het was echt even omhoog en de wind was fors tegen. Na de dijk was er heel even nog iets van windvoordeel, maar de laatste 3 km was de wind weer in ons nadeel. Maar dan komt ook het gevoel van "en nu doorrammen naar de finish" boven. En als dat dan ook nog eens lukt, dan is er volop tevredenheid.