Door de knie (zie een-knie-met-een-verhaal en knie) zal ik mijn sportprogramma voor de komende weken wat moeten aanpassen.5/11 maandag: fietsen (mtb)
Vanavond even lekker 2 uurtjes door de buurt geslingerd op de mtb. Het was een prima fietsavond: droog en geen wind.
https://connect.garmin.com/modern/activity/3141050630
6/11 dinsdag:
Ik hoopte om weer een klein stukje te kunnen rennen: zo'n 5 km. Maar wegens een ouderavond op school over 'mindset', ging dat niet door.
7/11 woensdag: fietsen (racer, mtb)
Vooraf wist ik dat ik op m'n vrije woensdag alle kanten kon: een rondje op de racer, over de weg op de mtb of offroad op de mtb. En natuurlijk liep het anders. Robin hoefde pas om 11.00u op school zijn en wilde zich tot die tijd niet vervelen: of ik met haar wilde hardlopen. Nou, na het niet doorgaan van de koppelloop (zie 2018-week-44) afgelopen vrijdag, wilde ik deze kans met beide handen aangrijpen! Mijn knie heeft 9 dagen rust gehad en was inmiddels weer mooi slank. Wat had ik er zin in. Vooral omdat Robin met me wilde rennen! En dus ging om 8.00u de wekker! We gingen in de duinen de oude trimbaanroute lopen. Deze is 3 km. Mooi genoeg. Ik vertelde Robin dat ik dit rondje vroeger met mijn vader liep. Het rondje bleek overigens 3,5 km te zijn. De laatste 500m hebben we gewandeld. Mooi doel voor een volgende keer: het hele rondje uitlopen. Nu kende Robin het rondje niet. De volgende keer zal ze beter kunnen inschatten hoe lang het is. We liepen goed door, hoor. Alle kilometers gingen in 5'41"/km. Na afloop waren we dik tevreden!https://connect.garmin.com/modern/activity/3144424585
En 's avonds heb ik dan m'n geplande rondje gefietst. Ik was weer om 20.00u bij Dem, om Kane op te halen. Het was wat aan het miezeren en bij thuiskomst zat ik helemaal onder. En m'n fiets ook. Maar ja ... om 20.30u had ik geen zin meer om in het pikkedonker m'n fiets schoon te maken.
https://connect.garmin.com/modern/activity/31456018108/11 donderdag:
Ik wilde in 25' zo'n 5 km lopen. En het werd ... rust. Ik had geen zin.
9/11 vrijdag:
Ipv een uurtje "Tacxen" in de garage, werd het weer een avondje niks. Net als gisteren had ik geen zin. Het geen zin hebben kwam mede doordat ik met een zere rug/schouder/nek zit. Ik heb iets van een spiertje verrekt, of zo. En, verdikkeme, dat doet verrekte zeer, zeg. Ben ik maar begonnen te lezen in het boek "Kieft", over de verslavingsperiode van voormalig topvoetballer Wim Kieft. Interessant.
Vanmorgen heb ik een prachtige wedstrijd van Dem JO12-2. Door wat "interne zaken" ben ik sinds deze week toch weer de coach van het team. "We" speelden uit bij Overbos, een half uurtje rijden. En wat was dat het waard! Alleen het scoreverloop al: 1-0, 2-0, 2-1, 3-1, 4-1, 4-2, 4-3, 5-3, 6-3, 6-4, 6-5, 6-6. Vier minuten voor het einde stonden we nog 6-3 achter en 4 minuten later stapten onze jongens juichend van het veld. Dem heeft echt als een team geknokt: wat een veerkracht. En geregeld ook goed voetbal! En Kane? Die speelde z'n beste wedstrijd van het seizoen, getuige het geroep van de coach van Overbos. "Dek die rooie!" "Loop met die rooie mee." "Laat die rooie niet gaan!" Kane voetbalde goed en ging voorop in de strijd. Ik was een trotse coach en een trotse vader. Ook als de wedstrijd in 6-5 zou zijn geëindigd!
Eenmaal thuis merkte ik pas hoeveel last ik nog had van m'n rug/schouder/nek. En dus wéér niet rennen. Hmmm ...
11/11 zondag: fietsen (mtb offroad)
Offroad rondje op de mtb gereden met de Beverbikers (Marco, Mark, Marcel, Eric, Sander, Frank, Sjoerd en ik). Een mooi groepje van 8. Marco startte direct op kop. Dat betekende meteen tempo rijden. Sjoerd kreeg al vrij snel last van astma en besloot op eigen tempo door te gaan. Toen waren er nog 7. Frank, die voor het eerst op de mtb mee was, besloot met Sjoerd verder te gaan. Toen waren er nog 6. Kan gebeuren. Op een gegeven moment keek ik eens om en miste ik Marcel. Mark gaf aan dat Marcel zich niet goed voelde en óók op eigen tempo doorging. Toen waren er nog 5. Marco bleef maar stevig doorrijden. De rest kon prima volgen, ik ook. Ik had opvallend weinig hinder van m'n nek, die toch nog steeds zeer deed en doet.https://connect.garmin.com/modern/activity/3153242744
weekoverzicht
Een paar keer gefietst. Één keer gerend met Robin (verwaarloosbaar als serieuze sportbeurt voor mezelf, zéér waardevol als vader-dochter momentje). Dat zou ik bijna een magere sportweek kunnen noemen. Wéér. Maar ... misschien moet ik niet zo hard zijn voor mezelf. Accepteer het, laat het los ... en weer verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten