Ik was van plan om wat op tempo te gaan lopen,
bijvoorbeeld 5x 5 minuten met pauzes van 3 minuten
5*5'(p=3').
Mijn trainer gaf vooral aan: "doe het nou nog maar rustig aan!" Daardoor was ik voor een groot deel vrij snel van het plan afgestapt.
Tijdens het warmlopen voelde ik dat ik geen goede benen had. En dus was het laatste restje twijfel weg en heb ik er een duurloopje van gemaakt.
Gewoon "standaard" naar Wijk aan Zee op en neer.
In de mist, dat dan weer wel.
Best apart, eigenlijk. Toen ik de voordeur dichttrok, was er geen "vuiltje aan de lucht". Maar eenmaal op de weg naar Wijk aan Zee, trok het helemaal dicht. En zeker op de terugweg was het best spannend. Want ... was ik wel goed te zien voor brommers en fietsers. Ik heb het er zonder kleerscheuren vanaf weten te brengen, haha!
Tijdens de loop bleef ik m'n rechterknie en m'n rechterkuit wat voelen. Licht zeurderig, meer niet. Alsof ze me wilden waarschuwen: "hé, vriend, je hebt de afgelopen 2 ½ week veel gedaan, nu niet overdrijven, hè!" Nou, dan zit er niets anders op dan luisteren, nietwaar!??!
En zo liep ik 9 km in 42 ½ minuut. Die kilometers kan ik weer bijschrijven en wellicht dat ik woensdag ochtend wél 100% ben.
Waarom had ik dan tempoplannen? Ik denk doordat ik me de afgelopen 2 weken steeds beter ben gaan voelen, waardoor het vertrouwen toenam. Maar ik zal ik het bij relatief rustig aan doen houden (zolang de status van mijn benen nog zo mistig is, als het weer vanavond was)!
fitheid | V |
achillespezen | V |
kuiten | ½:10 |
linkerscheenbeen | V |
rechterknie | ½:10 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten