Egmond '17

Afgelopen zondag stond dan eindelijk en voor het eerst "Egmond" op het programma.
Jacco had er een mooi verslag over geschreven: kon ik mooi flinke stukken van zijn tekst jatten!

Frank, Dave, Jacco en ik konden met Rowdy meerijden. We beschikten over een doorrijdkaart, wat een luxe! We konden een paar honderd meter van de sporthal, waar we ons konden omkleden, parkeren. Daar waren we al vóór 10.30u, omdat niemand na 10.30u in Egmond werd toegelaten. Omdat we pas om 12.25u zouden starten, hadden we best nog wat tijd voor een bakkie, haha!

voor de start

Om 11.45 was het tijd om de kleding in orde te maken en wat in te lopen richting de start.
Dave liep vandaag met de businessloop mee met het team van BUKO en Frank had zich per abuis ingeschreven bij de recreatieloop ipv bij de wedstrijd en dus stonden Rowdy, Jacco en ik  met zijn drieën als enigen van Project2uur59 in het wedstrijdvak. Jammer, want in Frank zouden we een prima sparringpartner hebben.

Na het startschot was het even zoeken naar een ritme. Wat een mensen stonden er hier aan de kant! Jacco ging me voorbij en ik ging in zijn spoor mee. Eenmaal op het strand aangekomen, kon ik naast Jacco komen. De eerste kilometer ging in 3'45", best snel. Links zag Jacco Dirk Klaassen lopen en ik kon bij hem aansluiten. Jacco vervolgens ook. Dirk had de strandrace van gisteren nog in de benen en ik nam over. Ik merkte dat de anderen losten. Het liep heel gemakkelijk op het strand: het was mooi hard en vrij vlak (op een klein stukje na) en we hadden de wind schuin in de rug: ideaal!

Na ruim 7 km verlieten we het strand. Wat een mensen weer, zeg! De strandopgang was verhard en daarom niet lastig. Het duinpad wat volgde was dat wel! Daar was het strand mul en ik verloor er m'n ritme, m'n snelheid en m'n voorsprong op Jacco en Dirk. Ik had het even niet gemakkelijk.

bij José

Na dit duinpad, liepen we onverhard Camping Bakkum op. Hier was geen mul zand meer, maar een vaste onderlaag. Ik wist me te herpakken en kwam weer terug in het ritme. Ook al omdat ik José, Robin, Kane, Hans en Eric zag staan. Dat geeft me altijd weer vleugels.

Ik kreeg het gevoel dat een eindtijd van 1.24 of 1.23 er in kon zitten. dan moest ik nu wel weer terug in kilometers onder de 4'00", wat lukte. Maar ... niet van harte, moet ik eerlijk zeggen. De spanning die ik op Zeeland in m'n benen voelde, kwam terug. Niet alleen in de kuiten, maar nu ook in m'n rechterhamstring. De vleugels die ik van José had gekregen, was ik dus snel alweer kwijt.

Op het 12,5 km zag ik Nico Lute staan, de man die me al meerdere malen mooie loopactiefoto's van me heeft gemaakt. Op dat moment begon ik de hamstring echt goed te voelen. Maar goed, het was nog maar een kleine 8 km. Iets gas terug nemen dan maar en op naar de finish. Door het tempo wat te laten zakken hoopte ik dat de hamstring er weer zin in zou krijgen. Maar het tegendeel was waar. Ik moest echt helemaal terug naar een 12 km per uur tempo. Jacco en Dirk kwamen me nu snel voorbij.

bij Nico: wat een grimas!

Ik realiseerde me dat "Egmond" er voor mij op zat. Rechts in de hoek op het 13 km punt, stond een EHBO-post waar ik uit de wedstrijd stapte.
Met een busje werd ik teruggebracht naar de sporthal.
Daar liep ik naar Martin Heijblok toe, die m'n hamstring meteen onder handen nam. Fijn dat dat meteen kon! Een eerste diagnose liet geen scheurtje zien, waarschijnlijk een lichte verrekking.

Ondertussen kwam Jacco de sporthal binnen. Zijn gezicht straalde tevredenheid uit. Hij was gefinisht in een keurige tijd van 1.24.14u Een paar minuten later zagen we Rowdy. Hij liep mede door een ijzersterk deel tussen 10 en 15km uit op een nieuw PR van 1.27.40.
Ook Dave liep met 1.27.25u een  PR. Hij begon behoudend en wist te versnellen na 10km.
Door Franks inschrijfmisser startte hij zo'n 10 minuten achter ons. Door bijna alle kilometers onder de 4'00"/km te lopen, deed hij wat hem in december niet lukte: onder de 1.24.00 lopen. Zijn eindtijd was 1.23.23u: een nieuw PR!

En met z'n vijven lagen we al bijpratend op de massagetafels!

Tot slot liepen Bazz en Robert vandaag de halve, nadat zij gisteren al Egmond-Pier-Egmond hadden gefietst. Bazz liep 1.34.28u en Robert 1.29.24u. Met de fietstocht van gisteren nog in de benen, geen verkeerde tijden..

In de sporthal nog even wat drinken, wat bijpraten met bekenden en klappen bij de prijsuitreiking. Onder anderen voor "onze eigen" Ronald Schröer, die derde Nederlander werd.
Terug in de auto was het gevoel wat dubbel. Uitstappen is nooit leuk. Maar door dat te doen, heb ik wellicht een lastigere blessure voorkomen. Er komen nog meer wedstrijden aan, hè!

na afloop, met Ronald