Oostvaardersplassen

Maandagochtend stonden we op om 7.30u. Douchen, ontbijten, brood voor de lunch smeren, bidonnen vullen, tas inpakken en gaan. Naar de Oostvaardersplassen.We vertrokken om 8.30u en kwamen een uurtje later aan bij onze eerste stop: een per ongeluk tegengekomen uitkijkpunt. Vanaf dat punt hadden we een prachtig beeld over de vlakte waar de dieren als herten, koeien en paarden in het wild leven. We zagen honderden paarden bij elkaar. Op onderstaande foto slechts een klein deel ervan. José en ik keken elkaar aan en ik zei: "de kans is groot dat we bij deze het hoogtepunt van deze tweedaagse hebben gehad."

Om 10.00u reden we verder naar Buitencentrum Oosvaardersplassen, waar we zouden gaan wandelen: de paarse wandelroute 't Lange Pad (7 km).
Het eerste stuk viel tegen: we liepen parallel aan de spoorlijn. Pas nadat we naar links afbogen, werd het mooier. Maar na de halve ronde hadden we nog geen dier gezien. Alleen maar paardenpoep. We bleven hoopvol, want die poep gaf aan dat de paarden hier wel waren. Plots zagen we een paar paarden staan, half verstopt in de bosjes. Vooral José deed allerlei moeite om de dieren goed op de gevoelige plaat te krijgen, maar dat viel niet mee. Vooral niet, doordat de dieren achter een hek stonden. Na een tijdje liepen we verder. We kwamen bij een doorgang in het hek. We mochten hier het gebied in. We konden tot 25 meter van de paarden komen. José en de kinderen konden zich heerlijk uitleven met de camera's! We wilden de rust rondom de dieren niet verstoren en liepen weliswaar iets dichter naar de groep toe, maar  bleven op gepaste afstand. Tot de kudde zich in beweging zette, naar ons toe! Sommige paarden liepen vlak langs ons en een aantal besloot tot inspectie over te gaan en kwam ons besnuffelen! Zo gaaf om contact met de in het wild levende dieren te hebben! Het werd dus toch nog mooier dan tijdens de eerste stop. Na zeker een uur bij de paarden te zijn gebleven, liepen we verder en maakten onze ronde af.
Na de wandeling gingen we naar ons hotel. We hadden een 2 kamers op een drijvend geval: heel leuk. De zon was inmiddels doorgebroken en we konden heerlijk een uurtje voor de kamers op het terrasje zitten. Het leek wel vakantie. 's Middags hebben we nog een wandeling gemaakt, maar die was niet zo geweldig: een wandeling zoals je die thuis ook zou kunnen maken. We waren vrij vlot terug bij het hotel. Eten in het restaurant, badderen en op tijd naar bed. Want de volgende ochtend wilden we om 6.00u opstaan.
We zaten die volgende ochtend om 7.00u al aan het ontbijt en om 8.00u hadden we de auto weer geparkeerd bij Buitencentrum Oosvaardersplassen en liepen inmiddels de groene route. Deze route bleef weg van het spoor en was vanaf het begin al mooier dan de andere route. We waren de eersten. En dat was heel prettig, omdat de in dit deel aanwezige herten nog niet waren opgeschrikt door mensen. We hadden vrij spel en zagen 10-tallen herten. Omdat deze beesten vrij schuw waren, konden we niet dichtbij komen om mooie foto's te maken (ook al omdat geen van ons een flinke teletoeter van een lens heeft). Maar het mocht de pret van het hertenspotten niet drukken.

Ook tijdens deze wandeling zagen we een groep paarden. Niet zo spectaculair als de vorige dag, maar toch. Tot we tijdens het laatste deel van de wandeling een andere paardengroep tegenkwamen. Ze stonden midden op het pad, waardoor wij niet verder konen (alsof we dat al wilden). Een deel van de groep liep om ons heen en zo waren we ingesloten / omsingeld door wilde paarden: wat een straf! En ja hoor, na het tonen van geduld, kwam er ook nu weer een nieuwsgierig stel naar ons toe om te snuffelen. Vervolgens begon een stel hengsten te stoeien met elkaar en dat was óók indrukwekkend om van zo dichtbij te zien. En niet ongevaarlijk. Want dan zijn het plots toch wel grote, stoere, sterke, snelle patsers, hoor!
Dit rondje was slechts 3 km, maar we hebben er door alle "oponthoud" ruim 3 uur over gedaan: 1 km per uur, haha!
Na de wandeling hebben we nog even lekker nagezeten met koffie en appelgebak en daarna reden we met z'n allen met de auto naar huis. Oftewel: ik had m'n fiets thuisgelaten. Ik zou er ook geen zin in hebben gehad om naar huis te fietsen, hoor. Morgen weer!