Plezier

Gisteren toch redelijk "doorgestampt" bij Dem op de baan. En, zoals ik al schreef: zonder last! Ik was natuurlijk wel benieuwd naar eventuele reacties vanmorgen. Maar ... géén reactie(s)!
Met Erik, Marco en Frank heb ik afgesproken om zondagochtend met hen mee te trainen, met hun hardloopgroep Vrijheid Blijheid. Ik "moet" om 9.00 uur klaar staan op de parkeerplaats bij Geversduin. Daar was vroeger de trimbaan en route 22 (nu nog steeds uitgepijld als blauwe route.

In mijn stukje Kane schreef ik dat ik prettige herinneringen heb aan het mee mogen hardlopen met mijn vader in de duinen. Dat was altijd in dit gebied. We startten toen ook bij de parkeerplaats bij Geversduin. De "poort" op onderstaande foto was geregeld onze start- en finishlijn.


parkeerplaats Geversduin

Komende zondag ben ik van plan om op m'n mtb door de duinen over de onverharde paden naar de bewuste parkeerplaats toe te rijden en na het lopen zorgen dat ik toch zeker 30 fiets kilometers heb gemaakt. Doel? Nut? Nou, geen. Ja ... lol, plezier! Op dit moment heb ik meer dan vrede met doelen als lol en plezier. Want gaat het dáár uiteindelijk niet eenvoudigweg om?  Alleen al het simpele feit dat ik als anti-ochtendmens het er voor over heb om zondag vroeg, hééél vroeg, op te staan om te gaan fietsen en rennen, zegt al genoeg, toch!??!
Wat verwacht ik van zondag wat training betreft? Nou, eigenlijk niets. Ik treed het met open vizier tegemoet en wil er vooral voor zorgen dat ik beheerst en op souplesse ga lopen. Dan kan er volgens mij niet veel mis gaan. Goh, komt het vertrouwen weer terug? Tja, ik denk het!

Update:
Vannacht en vanmorgen regende het flink. Omdat het 's middags zou opklaren, besloot ik om 's avonds m'n eigen rondje te gaan lopen. En dat heb ik ook gedaan.
Afgelopen donderdag had de marathongroep bij Dem de volgende training afgewerkt: 1', 2', 3', 4', 5', 6', 7', 8'(p=2'). Dat leek me een mooie training voor vanavond. Wel besloot  ik 'm iets in te korten tot 1', 2', 3', 4', 5', 6'(p=2'). Dat leek me lang zat. Het ging vrij goed, tot aan het einde van het stukje van 4'. Toen voelde ik wat kramp in m'n linkerkuit. Dat betekende stoppen, rekken en in een rustig tempo naar huis. En  toch had ik een acceptabele 9,5 km in 45' staan. Douchen, ijs op de kuit en morgen een rustdag. Dinsdag weer op de baan.

ps: Frank, Marco en Erik hebben vanmorgen wél gewoon gelopen met Vrijheid Blijheid, de bikkels!