Najaarsloop

Met Erik en Bert reed ik vanmorgen naar Heerhugowaard om daar de Najaarsloop (10 km) te lopen. Het zou m'n laatste race als 30-er betekenen, donderdag word ik 40.

Natuurlijk werd er in de auto volop over het hardlopen gepraat.
Erik kwakkelt wat qua vorm en is met sub 40' al tevreden. Normaal gesproken is hij in staat om 37'30" te lopen. En Bert heeft lang niet gelopen wegens een knieblessure. Voorheen was hij een stuk sneller dan ik ben. Ik heb 1x een 36-er op de 10 km gelopen, Bert heeft meer 36-ers gelopen dan ik wedstrijden. Bovendien heeft hij dát gelopen waar ik van nog altijd droom: een marathon onder de 3 uur.

En hoe was mijn gevoel vooraf?
Linker achillespees licht gevoelig bij het wakker worden. Niet erg. Om met POV te spreken: "Het is ook lastig om te bepalen hoe 'erg'  dit soort irritaties zijn. Ik zou gemakkelijk kunnen doortrainen, het doet niet echt pijn (...)" (zie: twijfel) Tja ... ik ben echt niet de enige ...
Tijdens het hardlopen voel ik he-le-maal niets van de pees, 't Is telkens achteraf.
Verder voelde ik me uitstekend. Tijdens het lopen voel ik me al weken lang fit, licht, soepel en dat gevoel nam ik mee onderweg naar Heerhugowaard. Het gevoel was zeker tweeledig te noemen. Aan de ene kant voelde ik me goed genoeg om een mooie tijd te kunnen lopen (vooral gebaseerd op de WUP loop eind augustus en de aanhoudende vorm daarna), aan de andere kant was er de kans dat de pees in kwestie roet in het eten kon gooien. Want door die pees heb ik in de afgelopen 2 weken maar 1x per week kunnen trainen.

De weersomstandigheden speelden goed mee. Om 11:00 uur, bij de start, was het 16 graden, liet het zonnetje zich zien en stond er nauwelijks wind. Eigenlijk ideale omstandigheden.

Bij de start stond ook Dirk Klaassen. Ik vroeg wat hij wilde gaan lopen. Hij zei: "ik probeer me in te houden, omdat ik volgende week de marathon ga lopen, dus een 38-er of 39-er is al mooi."
En dus leek het me een goed idee om met Dirk mee te gaan.

De start was goed, we gingen lekker hard weg. Km 1 ging zelfs in 3'32", eigenlijk te hard. Ik liet het "groepje Dirk" lopen en liep in m'n eigen tempo verder. Na 3 km kwam ik door in 10'56". Pfff, dat zou een dikke 36-er kunnen opleveren. Maar hoe goed ik er ook voor stond, ik voelde dat dát er niet in zou zitten. Dat bleek in km 4 en 5 wel. De km-tijden gingen serieus omhoog. Doorkomst halverwege op de 5 km: 18'38. Dat keer 2 en ik zou uitkomen op 37'16. Nou, dan zou ik nog serieus aan de bak moeten. Nee, met 3'50"/km zou ik al blij mogen zijn met een 38-er. Na km 6 gingen de km-tijden nóg weer wat omhoog, angstig dicht richting de 4 minuten. En ja hoor, km 9 wist ik niet meer onder de 4 minuten te krijgen: 4'02". Toch wilde ik voor een tijd onder de 38 minuten gaan, maar dan moest ik een super laatste km lopen. Ik wist prima te versnellen, maar kreeg het net niet voor elkaar. Eindtijd: 38'05", waar ik dik tevreden mee moet zijn. Tweede helft in 19'24", een verval van 46 seconden ten opzichte van de eerste helft.
Het leverde me een 13e plaats op. In de categorie "mannen 35+" was ik zelfs 1e. Maar omdat ik zeker dacht te weten dat ik niet in de prijzen was gevallen, waren we al weggegaan. Ik hoorde het later van Dirk, die er zelf (met een mooie 37'08") een flinke taart uit had gesleept. Hmm ...

Belangrijkste winst: totaal geen last van de achillespees gehad!

En Erik en Bert? Erik liep z'n sub 40-er (39'53"). Het werd voor hem uiteindelijk toch weer wat te warm. En Bert liep flierefluitend een 43-er (43'30"). Tussen hen in finishte ons clubmaatje Sanne nog in een 42-er (42'55").

Mijn Najaarsloop, de cijfertjes:

km 1	00:03:32
km 2	00:03:42
km 3	00:03:42
km 4	00:03:52
km 5	00:03:50
km 6	00:03:50
km 7	00:03:54
km 8	00:03:56
km 9	00:04:02
km 10	00:03:42
eindtijd:	00:38:05