onweer

Wanneer ik minder zin heb om te lopen, of wat vermoeid ben, ervaar ik geregeld een soort tweestrijd:
ga ik wel of niet lopen?

"Wat ga ik doen? Ga ik vanavond nog lopen"
"Hmm ... ik weet het nog niet."

"Ik wil eigenlijk wel lopen, hoor."
"Ja maar, ik ben zo moe, ik kan beter maar niet gaan."

"Dus dan moet ik maar weer overslaan?"
"Ja!"

"Zo kom ik toch weer in een soort loopdipje terecht?"
"Nou en, man, daar kom ik ook wel weer uit! 
Geef er nou gewoon even lekker aan toe! Niet zo zeuren!"

"Toch twijfel ik nog een beetje."
"Hé ... wat zag ik daar nu? Een flits?"

"Echt waar? Onweer? Oké ... ik ga niet!!"

En in de verte hoor ik mijn vrouw roepen:
"Johan, kom onder het bed vandaan! Ik heb thééééé!"