Hij is het met me eens om even een klein stapje terug te doen.
"Maar," zei hij, "als het pijnvrij is wel tempotraining te doen (zowel op baan als op de weg) in ongeveer 3'40" per km, bij interval in afstand van 200m tot 1000m." Maar niet sneller dan dat. Dat is alleen maar onnodig risico's nemen: ik bouw er niets méér mee op.
Liever de omvang beperken dan de snelheid. De pees moet 3'40" weer goed aankunnen, alvorens de omvang uit te breiden. Dat kan ik doen door bijvoorbeeld op de fiets naar de baan te gaan, in plaats van rennen. En echt goed rust nemen tussen de inspanningen door. Door tussendoor ook even te wandelen, kan de pees goed herstellen. Door te blijven dribbelen, is het herstel niet volledig en wordt de 'schade' wellicht alleen maar groter. Morgen moet het dan maar weer gebeuren. Dan heb ik 5 dagen niet gelopen: lijkt me wel voldoende rust. Ik voel nu gelukkig ook helemaal niets, da's wel zo prettig. Ik heb er zin in!
En in het kader van weer een stapje terug is het wellicht verstandig om even niet aan wedstrijden te denken. Want 3'40" op de 1000m goed aankunnen is één ding, maar 3'40" 10 km lang aankunnen is vers twee. Ik kan het wel aan, maar m'n linker achillespees kennelijk (nog even) niet.
Onze trainer zegt geregeld dat je ook wedstrijden moet durven over te slaan. Nou, dáár ben ik inmiddels héél goed in geworden!
En wellicht wordt het weer eens tijd voor nieuwe schoenen! Kan nooit kwaad.
Dus, nog even samenvattend:
- stapje terug doen: wat extra rust nemen
- pijnvrij? tempo trainen (@ 3'40"/km, niet sneller)
- maar met minder omvang
- en met meer rust tussen de inspanningen
- langzaam weer opbouwen, ook de omvang
- voorlopig even geen wedstrijden
- nieuwe schoenen?
- pr op de 10 km, haha
Level 1 heb ik bijna gehaald. Ik ben bijna aangekomen bij level 2. Level 5 lijkt me een mooie beloning voor het binnenkort "behalen" van level 4! En natuurlijk ga ik level 6 uiteindelijk óók wel halen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten