Geregeld doe ik lekker mee met de jongens.
Bijvoorbeeld vlak vóór de training. Dan spelen we geregeld even een partijtje: trainers tegen "guppies". En dat is echt lachen!
Het meedoen levert me als hardloper ook nog wat op. Ik kan met het meehobbelen met onze kampioenen mooi even checken hoe het er met m'n benen voor staat.
De afgelopen week merkte ik al dat ik na 2 mindere weken, weer met de mannen mee kon doen zonder bij mijn blessure stil te hoeven staan. En dat was wel zo prettig, natuurlijk. Daaraan merkte ik al dat een aanvang maken met het lopen na m'n blessure nabij was.
Gisterochtend een rondje kunnen lopen en 's middags (zonder last van wat-dan-ook) op het veld mee kunnen doen met F5.
Dus: "wil je de status van je geblesseerd-zijn goed kunnen checken ... word voetbaljeugdtrainer!"
Update zondag 6/12:
Vanmiddag in de duinen 6 x 3 minuten gelopen met tussendoor wandel- en rekpauzes. En weer ging het goed. Totaal geen last. En dat was natuurlijk wel zo prettig.
En dan heb ik zowaar 2x gelopen deze week. Weliswaar korte stukjes, maar toch. Het begin is gemaakt.
Het was zó lekker in het bos: nauwelijks wind en 'n flink zonnetje!
Op de fiets naar Wijk aan Zee gereden (15'), toen m'n rondje(s) gelopen en vervolgens weer op de fiets naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten