Achilles (4)

Teruglezend in mijn logboek en dagboekverhalen zie ik dat ik vanaf 13 januari aan het "klooien" ben met mijn achillespezen. Daarvoor had ik er nóóit last van.

Toch was het iedere keer van korte duur en kon ik weken van 50 km maken. Aan de andere kant: bijna wekelijks keerden de kwaaltjes weer terug. Om gek van te worden. Nu lijkt er mentaal toch wel iets te zijn "geknakt". Juist vanaf het moment dat ik richting marathon wilde gaan trainen, bereikte de "last" een (anti)climax. In de afgelopen 11 dagen slechts 1x gelopen: een rondje van maar 6 km. En dát werkt behoorlijk demotiverend, moet ik zeggen. De marathon lijkt opeens weer zover weg ...
en lijkt ook helemaal niet meer zo interessant. Terwijl m'n vorm in al die maanden uitstekend was, beter dan ooit zelfs. Met pr-en op de 10km, 15km, 10EM, 1/2M. Dat valt toch niet te rijmen ...
Feit is dat m'n prioriteit nu simpelweg "heel worden" is. (Ik weet 't, ik val in herhaling).

Over één week heb ik vakantie. En aangezien ik in het onderwijs werk, betekent dat 6 weken vrij. Ook wat sporten betreft, is dit normaliter de mooiste periode van het jaar. Alles gaat dan op "standje ontspannen", dan is het 101% bewust genieten.
Nu is mijn hardloopdoel (naast heel worden): tijdens de vakantie lekker en ontspannen m'n rondjes kunnen lopen. En daarnaast zou ik zóóó graag weer eens een periode zonder last (van wat dan ook) willen lopen.

Ik heb mijn trainer gemaild dat ik pas weer op de baan ga lopen, wanneer ik helemaal géén last meer heb. Voorlopig zullen de rondjes die ik (hopelijk) ga lopen, heel rustig gaan.