- Op 18 maart: geen-last-en-dus-weer-lekker-dromen. Doel: geen last krijgen van enkel en achillespees. Niet voor niets zei mijn trainer tegen mij: “jouw grootste doel is je te beheersen!”
- Twee dagen later: belastbaarheid-opbouwen. Voor mijn gevoel was ik continu aan het balanceren tussen aan de ene kant de belastbaarheid omhoog tillen en aan de andere kant voorzichtigheid en geduld bewaren wat snelheid betreft. Best lastig, omdat ik graag snel loop (voor mijn doen dan, hè).
- Inmiddels alweer 7 april: een-wijze-les. Opvallend genoeg heb ik m'n laatste 3 blessures in de week na een wedstrijd opgelopen.
- 9/4: fietsen. Morgen wil ik, om toch even lekker buiten bezig te zijn, een rondje gaan fietsen.
- 13/4: de-draad-weer-oppikken. Ik ben gewoon een gevoelig type! Wat blessuregevoeligheid betreft dan, hè! En daar zal ik simpelweg in mijn trainingsaanpak (meer) rekening mee moeten houden. “Veilig”trainen. Wat dat betreft lijkt trainen voor een marathon een juiste keuze, omdat de focus dan meer op duur en minder op snelheid ligt.
- Alweer 19/4: duathlon. Ik was vandaag voor het eerst eigenlijk echt chagrijnig door het idee wéér niet "echt" te kunnen lopen. En fietsen ... daar had ik eigenlijk helemaal geen zin in. Maar mijn duathlon idee verandert de zaak.
- 20/4: alles-klopte. Wat ook frustreert:
- Ik weet niet goed waar de achillesklachten vandaan komen
- Ondanks voorzichtigheid tóch (weer) die blessures
- Op 21/4: terugblikken-vooruitkijken. Er komt een moment dat ik geen last heb van blessures. Wanneer dat zo is, weet ik uiteraard niet.
Dit is wel even een moment om terug te blikken op het afgelopen halve jaar. Waar ging het goed? En waar ging het fout? En wat kan ik met van deze informatie leren? Minder ging het eigenlijk al vanaf februari, toen de focus wat verschoof naar het sneller lopen. Achteraf denk ik dat ik tóch teveel heb gevraagd van m'n lichaam. Tóch in de valkuil gestapt. Terwijl ik me zo had voorgenomen dat de snelheid vanzelf omhoog zou gaan, als ik maar niet geblesseerd zou raken. - En op 25/4: opnieuw-beginnen. Zowel mijn trainer als ik hebben de indruk dat ik echt wel bewust met het lopen bezig bent en naar m'n lichaam luister. Dat moet ik vooral scherp blijven doen. En na een wedstrijd extra goed de rustbehoefte in de gaten houden. Want, zoals Erik al schreef in zijn stukje vorm-komt-weer-in-beeld-deel-2 "heel blijven staat op nr. 1, 2 en 3!"
Veilig trainen (focus meer op duur en minder op snelheid), af en toe wat fietsen erbij (morgen bijvoorbeeld), per keer en per week bekijken wat ik wat lopen betreft aankan, geduldig de belastbaarheid wat opbouwen, spierversterkende oefeningen voor m'n achillespezen doen, en hopen dat ik over pakweg een maand niet wéér met dergelijke teksten hoef aan te komen ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten