Blij

Mag ik blij zijn? Ja, dat mag ik!
Ik heb wéér hardgelopen. Dat is voor mij sowieso iets om blij van te worden, maar het ging óók nog eens goed en lekker!
Na eergisteren 8*1' (p = 1' wandelen) te hebben gedaan, heb ik nu 10*1' (p = 1' wandelen) gelopen.
Eergisteren voelde ik m'n kuit toch wel wat tijdens de laatste keer, maar vandaag  hé-le-maal niet. (En heel bewust ben ik na 10x gestopt. Niet eigenwijs gedaan en dus niet een 11e minuut gelopen.)
Afgelopen vrijdag had ik nog een triggerpointbehandeling, maandag lopen was dus 3 dagen daarna en nu was ik toch weer 2 dagen verder. Dat speelde volgens mij een behoorlijke rol.

Ik kon de series iets vlotter lopen, zonder gekke dingen te doen. Tempo zal zo'n 13 à 14 km per uur zijn geweest. Ik heb geen grens opgezocht, laat staan dat ik 'm gevonden heb. Het ging lekker, het was goed zo. De nadruk lag echter, net als maandag, meer op: recht (maar wel hellend), soepel en ontspannen lopen. En misschien wel vooral op het geluidloos lopen.

Wat ik opvallend vond, was dat ik minder "plofte" wanneer ik sneller liep. En bij het licht aanspannen van de buikspieren (of het actiever gebruiken van de buikspieren) liep ik nóg geluidlozer. Een derde item met een positieve invloed op het geluidlozer lopen was het volgende: ik probeerde een fractie laten m'n voeten op de grond neer te laten komen.
Man, ik word gewoon een ninja, of sluipmoordenaar! Pas maar op, Johan komt eraan!

Kortom, er lijkt een verband te zijn tussen snelheid, moment van landen en buikspieren enerzijds en geluidloos lopen anderzijds.

Maandag schreef ik: ik ben er nog niet, maar dit geeft wel vertrouwen. Ik denk dat ik tevreden kan/mag zijn. Ik ben er natuurlijk nog stééds niet, maar het feit dat het vandaag beter, gemakkelijker en soepeler ging, maakte me heel blij!

Morgen mag ik weer naar Menno. Ben benieuwd naar zijn mening en bevindingen! Hij wil een soort "nulpunt" kunnen bepalen.