Broccolistamppot

Vorige week sprak ik op een verjaardag met een vriend op een verjaardag over koken. En dat is altijd leuk om te doen met hem, ook al omdat hij heel goed en lekker kan koken.  Hij vertelde dat hij zich de laatste tijd richtte op stamppotten. "Huh," dacht ik, "stamppotten, dat zijn toch simpele gerechten?"

Een paar dagen geleden ontdekte ik de kookblog Gewoon wat een studentje 's avonds eet van Leonie en ook zij was flink met stamppotten bezig.
Ik raakte enthousiast en ging op zoek naar een interessante, niet moeilijk te bereiden stamppot.
Ik vond op Vegatopia een leuke: een broccolistamppot.

Leuk en voor sporters interessant, omdat broccoli als een "supergroente" wordt gezien. Broccoli is rijk is aan antioxidanten en vitaminen. Nou en als ik dan op mijn zoektocht naar een stamppot tegen een broccolistamppot aanloop, dan is de keuze gauw gemaakt.

Het hoe en wat: 6 piepers koken en een broccoli koken.
Ondertussen een sausje maken door 3 teentjes knoflook (in het recept stond 1, maar ach ...), een uitje (leek me wel lekker erbij) en een pepertje (zonder zaadjes) te fruiten. Een flinke tomaat erbij. Een schepje suiker en een laulierblaadje erbij. Ik had nog een half pakje tomatensaus in de koelkast en deed deze er (in plaats van tomatenpuree) erdoor. Dan nog een blikje kidneybonen toevoegen en ten slotte wat komijnpoeder en peper.

Dan aardappelpuree maken: een ei, wat melk en peper en nootmuskaat door de piepers mengen.
Ook de broccoli stampen: hier deed ik ook wat melk bij. Daarna de puree en de broccoli mengen. Met wat geraspte kaas. Er had ook basilicum bijgekund, maar dat ben ik vergeten.

Schep de broccolistamppot op een bord, maak een kuiltje in het midden voor de kidneybonensaus en klaar is Kees.
Ik had nog wat gerookte spekjes gebakken, omdat ik bang was dat het wellicht wat flauw zou zijn, maar dat was eigenlijk onnodig en zonde.

Het is een lekkere hap geworden. Leve de broccoli!