Zoals "gewoonlijk" kwam ik fit binnen lopen en ging ik kreupel naar huis. Deze keer gingen de naalden in m'n rechterkuit.
In op-weg-terug schreef ik woensdag na het hardlopen :
"M'n linkerkuit, waarvoor ik in behandeling ben bij Menno, voelde soepel aan. Maar m'n rechterkuit voelde 'n tikje gespannen aan."
En dus was deze kuit vandaag aan de beurt.
Gelukkig was Menno wél tevreden en ik ook. We gaan dus op de ingeslagen weg verder.
Komende week mag ik weer "voor het echie" op de baan trainen. Wel het eigen programma uitvoeren, maar niet meer op het veld binnen de baan. Da's leuk, maar ... ik kan niet!
Donderdag is het Sinterklaasavond en dus "moet" ik woensdag. En dáárdoor kan ik ook dinsdag niet, omdat er een dag tussen moet zitten. Maandag dus.
Geeft niets, de weer erop weer meedoen is ook goed.
Wat mag ik doen?
- 16 à 20x 200m (rust = 200m)
- 8 à 10x 400m (rust = 200m)
Ik mag er ook 'n beetje mee "spelen", zolang ik het maar niet overdrijf. De trainingen lijken door het wandelen tussendoor wel wat op trainingen volgens de souplessemethode.
“De kracht van deze trainingsmethode zit in het conserveren en optimaliseren van de reactiviteit (elasticiteit, veerkracht) van de spieren, oftewel de lichtvoetigheid en economie van lopen.
De kern van de Verheulmethode bestaat uit extensieve intervaltrainingen, die op souplesse (moeten) worden uitgevoerd."
Toen ik vorige week op de baan was en met mijn trainer stond te praten, gaf hij ook aan: "je hoeft niet zo héél snel te trainen om straks weer goede 10 km's te gaan lopen: 3'30" per km is óók goed."
Wanneer ik binnenkort weer op de baan ga lopen, zal ik Verheul (extensief, souplesse, lichtvoetig) in m'n achterhoofd meenemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten