30

Ik houd inmiddels al 10 jaar lang een sportlogboek bij. Opvallend dat in die 10 jaar de maand april mijn slechtste hardloopmaand is, samen met november. Waarom is dit opvallend? In april begint de zomertijd en heb ik meestal veel zin om te gaan sporten! Maar om de een of andere reden komt het lopen juist dán niet lekker uit de verf.
(Wat fietsen betreft is april juist mijn beste maand, samen met mei. Vooral 2007 was een goed jaar, met 863 km in april en 911 km in mei. M'n minste fietsmaanden zijn december en januari. Mijn beste loopmaanden zijn augustus en september. Dat komt vooral door het jaar 2010. Toen liep ik in deze maanden, in voorbereiding op de marathon, respectievelijk 365 en 363 km.)

Vandaag weer eens op m'n racefiets gestapt. Dat viel niet tegen. De laatste keer dat ik op de racefiets heb gereden was vorig jaar, vlak voor de DCD-loop. Zie: harken. Vandaag heb ik soepel en ontspannen gereden, niks harken. Kwam ook omdat er nauwelijks wind was, maar toch!
Ik reed één van m'n vertrouwde rondjes. Zie: tijdrit. Een heerlijk rondje.
Ik had wat moeite met op gang komen en was blij dat ik zo'n 28 km per uur kon trappen. Na een half uur bedacht ik hoe ik het rondje in kon korten, haha! Maar juist vanaf dat moment ging het steeds lekkerder en kon ik een mooi strak tempo vasthouden van zo'n 31 km per uur.
Alleen de laatste 5 km waren zwaar. Ik raakte simpelweg leeg en het tempo zakte terug naar 27 km per uur.

Eenmaal thuis had ik 53,8 km op de teller staan in 1:49:03 (met een gemiddelde van 29,6 km per uur). Net geen 30 gemiddeld, maar toch.

en ... nóg een week geduld!

Sinds mijn vorige bezoek aan de fysio, heb ik welgeteld "één keren" hardgelopen. In heel april trouwens maar 4x. Dat schiet dus niet op. En de komende week zal nog niet veel anders zijn.

Volgens de fysio betreft het (nog steeds) een geïrriteerde zenuw. Een zenuw die in mijn geval over de achillespees heen loopt en niet zoals bij de meeste mensen onder de pees langs. Het is dus géén achillespeeskwestie. Dat is dan ook meteen de reden dat we de oorzaak niet zoeken in het hardlopen (zaken als snelheid en duur), maar meer in een irritaties opgelopen door contact met de hielomsluiting van mijn schoen. In de tekening onder deze tekst heb ik met een rode pijl het bewuste plekje aangegeven. Daar loopt de bewuste zenuw. Telkens wanneer ik afzet, tikt het bovenste stukje van de hiel van de schoen tegen die zenuw aan. En als dat maar vaak genoeg gebeurt, gaat de boel wel een keer irriteren.

(De kuitblessure in oktober/november kwam vanuit de rug en core. Deze achilleskwestie is echt een lokaal dingetje. En hoe klein dat dingetje ook is, het houdt me inmiddels al weken aan de kant.)

De komende week dus wéér niet lopen. De zenuw en pees moeten volledig tot rust zijn gekomen. Om dat te kunnen bereiken, ga ik óók een week lang Voltaren gel op m'n achillespees smeren. Een middel met diclofenac, een ontstekingsremmer. Voor volgende week vrijdag een nieuwe afspraak gemaakt: een evaluatiemomentje. Hopelijk kan ik daarna weer met lopen gaan beginnen. Hoe eerder hoe beter, omdat ik dan niet helemaal op '0' hoe te beginnen. Want, hoe gek het ook klinkt, ik ben niet geblesseerd en hoef dus ook niet 'terug' te komen. Die irritatie moet simpelweg verdwijnen.

Binnenkort ben ik trouwens aan nieuwe hardloopschoenen toe. Wellicht is het handig om me te richten op schoenen met een laag contrefort, omdat waarschijnlijk de hielomsluiting de irritatie heeft veroorzaakt.










Daar waar ik de rode pijl heb getekend, gaat het om.

klaar met april

Ik denk dat ik, wat hardlopen betreft, 'klaar ben' met april.

Tot nu toe ben ik in april slechts 4x de deur uit geweest om een rondje te rennen en kwam tot nog geen 40 km. En na ieder rondje realiseerde ik me dat het nog weinig soeps was met m'n linker achillespees. Dat slaat natuurlijk helemaal nergens meer op.
En dus stop ik er maar weer eens mee.

Ik loop al vanaf de Spaarnwoudeloopte (5 weken geleden) te zeuren met die achillespees. Het enige dat volgens mij echt nog kan helpen, is een loopstop.
Net als vorig jaar, na de Marquetteloop. Zie: tijdelijke-loopstop.
Wat anderen ook denken en zeggen, ik ga pas weer een rondje lopen, wanneer ik helemaal géén last meer heb van de achillespees. Dat betekent meteen dat deelname aan de DCD-loop geen vanzelfsprekendheid is. 

Tja, als ik blessurevrij wil blijven ...

berg en dal

"Hoge bergen, diepe dalen."

Dat is 'n beetje mijn sport-, maar nu vooral hardloopverhaal. 't Is alles of niets. In januari t/m maart was het alles en in april is het (weer) helemaal niets.

Lopen gaat niet door die achillespees en in fietsen heb ik (nog) geen zin. En dus ligt het sporten de laatste 2 weken nagenoeg stil. Zolang ik die pees nog voel, heeft het lopen in mijn ogen niet zo veel zin. Het is even jammer, omdat de progressie zo duidelijk aanwezig was, maar ach. Ik moet maar 'gewoon' weer even zin in fietsen creëren.
"Step up or step aside!"

Update:
Vanavond maar weer de (stoute) schoenen aangetrokken. Een klein half uurtje gelopen. Geen zere achilles, maar toch begon ik 'm na verloop van tijd steeds een klein beetje meer te voelen. Jammer.

nog even geduld aub

Ik ben door mijn fysio nog steeds niet geblesseerd verklaard. Gelukkig. Volgens hem is het een gevalletje pech. En volgens mij ook, waar ik vrij snel vanaf zou moeten zijn.
Naar een oorzaak is het slechts gissen. Het zal een combinatie van factoren zijn: ondergrond (baan), snelheid, denken dat ik weer op het oude niveau was, de (te hoge achterkant van de schoenen, enzovoort.

Wel gingen de naalden er weer eens in. Toch weer trigger-point therapie. Om het herstel te stimuleren. En dan nog even 48 uur het geduld opbrengen . Woensdag mag ik het weer proberen: niet echt trainen, wel een rondje lopen. Voorwaarde is wel: 's morgens bij het opstaan geen last hebben van de achillespees. En de afgelopen week had ik toch geregeld last bij het opstaan.

Gedurende de afgelopen week eindelijk weer eens een boek gelezen en nu ben ik zelfs in een nieuw boek begonnen.

niet tevreden

Na 8 dagen zonder hardlopen, zelfs zonder sporten, moest 't vandaag maar weer eens gebeuren. De achillespees voelde eindelijk weer eens goed aan. Dus ... hobbelen maar.
Ik heb een kort, rustig rondje gelopen: 8 km @ 5'00" per km (=12 km per uur). Helemaal gelukkig werd ik er niet van, want ik heb die akelige pees toch wel gevoeld. 't Deed geen pijn, maar continu voelde ik de pees bij het afzetten. Dat lijkt me, na ruim een hele week rust, toch niet goed. Hmm. Ben benieuwd wat de fysio er morgen van denkt.

Update:
Gisteren had ik, na het lopen, toch wel last van de achilles. Maar nu, de dag erop, valt het eigenlijk best mee. Gelukkig maar.

2e Paasdag

Op 2e Paasdag staat de 10 km van Lycurgus gepland. Maar ik hoorde net dat Kane dan een voetbaltoernooi heeft. En dat wil ik natuurlijk (ook) niet missen.

Ik denk dat ik de 10 km maar oversla. Waarschijnlijk niet eens onverstandig met die achillesklacht. Eerst maar weer eens lekker volledig fit worden.

niks moet niksen mag

Zóóó hé, ik heb 7 dagen helemaal niets gedaan aan sport. En morgen komt er óók niets van. Dat wordt dus 8! Da's lang geleden, hoor! Het leuke van een logboek bijhouden, is dat je dat soort gegevens dan weer terug kunt vinden. En zo kwam ik uit bij april 2012. Precies 2 jaar geleden heb ik maar liefst 11 dagen achter elkaar niets gedaan.
En hoe voelt dat nu? Nou, ik heb er niet eens moeite mee. Wat lopen betreft ging het gewoon nog niet met die linker achillespees en wat fietsen betreft had ik gewoon geen zin.
En als ik al iets heb geleerd van de periode oktober/november, dan is het wel dat ik niet meer "moet"! En dat geeft 'n boel (innerlijke) rust, hoor. Ook al omdat ik er overtuigd van ben dat ik er goed aan heb gedaan om deze week niet te gaan lopen. Liever nu er één week uit, dan straks nog veel langer.
Zondag wil ik het in ieder geval weer een keer proberen en voor maandag staat er weer een fysio-bezoek gepland.

looprust

Nadat ik vrijdag tijdens en vooral na het lopen meer last had van de achillles dan daarvoor, had ik m'n fysio hierover gemaild. Verder heb ik na vrijdag niet meer gelopen. In zijn reactie gaf de fysio aan dat een weekje looprust niet onverstandig is. De conditie dan maar (weer) op peil houden met wandelen en fietsen.
Morgenavond dus maar weer eens een rondje fietsen. Hopelijk kan ik vanaf volgende week weer lopen. Maar dan wil ik wel dat de pijnschaal weer helemaal 0 op 10 is en groen licht van de fysio. Zaterdag was deze nog 4 op 10, maar vandaag gelukkig alweer terug naar 2 op 10. Rust doet wonderen.

Nog een troost: Erik loopt in ieder geval niet op me uit, haha!
Hij heeft het lopen even op een lager pitje gezet wegens kuitklachten.
Goh!
Zie: Dan maar de racefiets uit de mottenballen halen ...

Tja, we zijn nu eenmaal geen twintigers meer, hè!

Wat fietsen betreft had ik in oktober/november 2013 een heel plannetje gemaakt met mogelijke trainingen voor in de garage.
Zie: Garage

Voor buiten lijken dit me geen prettige trainingen. Dan doe ik liever bijvoorbeeld:
3*12' (p=3'). Totaal 85'.
4*  8' (p=4'). Totaal 88'.
8*  5' (p=2'). Totaal 96'.
6-8-10-12' (p=3'). Totaal 88'.
Met 20' w.up en 20' c.down.

Ik denk dat ik morgen dan het liefste ga voor: 20' w.up, 4*8' (p=4'), 20' c.down, totaal 88'.

Update:
Niet gefietst vandaag. Ik had gewoon géén zin. Wellicht morgen.

Geen Nescioloop

Ik heb de knoop doorgehakt en besloten morgen niet mee te doen aan de Nescioloop.
Daar voel ik de achillespees simpelweg te veel voor.
Natuurlijk ben ik blij dat volgens de fysio de schade meevalt, maar om morgen mee te doen aan een wedstrijd, voelt niet goed. Wedstrijden wil ik alleen lopen, wanneer ik helemaal geen last heb. Vanmorgen werd ik wakker en voelde de pees.
Dat betekent: rust en/of rustig aan doen.
En wat wedstrijden betreft komen er nog mogelijkheden genoeg. Ik ben niet afhankelijk van morgen. Geen punt, dus! Morgen hooguit een duurloopje door de duinen: óók leuk!

Volgende doel: de 10 km van Lycurgus op maandag 21 april.
En daarna, op 10 mei, de DCD-loop: ook 10 km.

Update:
Vandaag helemaal niet gelopen. Ook geen rustig, kort duurloopje. De pees voelde niet goed genoeg aan. Vanmorgen was het gevoel 4 op 10. Dit heb ik de fysio ook gemeld. Ben benieuwd naar zijn reactie hierop.

geopereerd

Vanmiddag ben ik bij de fysio geweest. Ik ben er volgens hem op tijd bij. De pees voelde goed aan. Er zit een klein irritatiepuntje.

Dat puntje zit precies ter hoogte van het bovenste randje van de hiel van de schoen. De kans is zeer groot dat dat een "contactpunt" is. Telkens raakt de pees op dat punt de schoen en vroeg of laat kan dat irritatie opleveren.

Een tweede reden kan zijn dat er een kleine zenuw boven de pees langs loopt, in plaats van onderlangs.

De oorzaak ligt dus niet bij te veel en te snel lopen. Dat was wel zo prettig om te horen, natuurlijk. Ik kon het me al nauwelijks voorstellen.

Wat nu?

Nou, m'n linkerschoen is meteen onder handen genomen. Het bovenste randje is "operatief" verwijderd, zodat er geen contactpunt meer is.

En nu is het dus zaak om de behandelde schoenen vooral te testen. Gaat dat goed, dan kan ik zondag gewoon starten in Amsterdam. Da's prettig nieuws natuurlijk!

Gisteren had ik expres al helemaal niet gelopen. Ik wilde liever eerst vandaag het bezoek aan de fysio afwachten. Ik koop er niets voor om de boel te forceren!

Update:
Nu niet te vroeg juichen. Vanavond ging ik vol frisse moed de deur uit. Het ging best goed, maar het is niet zo dat ik opeens helemaal niets meer voel. Dat zou ook wel gek zijn, eigenlijk. Die pees is nu natuurlijk niet opeens niet meer gevoelig. Maar goed, ik heb bijna 12 km gelopen ruim binnen het uur (4'50" per km, 12 km per uur). Daar moet ik nu gewoon tevreden mee zijn. Het meedoen zondag laat ik afhangen van morgen. Wel of reen reactie? Is dat ene dagje rust morgen voldoende? Wordt vervolgd!

stiekeme pees

Voor vrijdag heb ik een afspraak gemaakt bij m'n fysiotherapeut.
Reden: een zeurende achillespees. Zo'n 2 weken geleden voelde ik m'n linker achillespees heel licht.
Schaal 1 op 10.
Ik had niet echt last, maar ik voelde het gewoon heel licht. Wel iets om in de gaten te houden en daarom de afgelopen 2 weken 3x gelopen in plaats van 4x. Met als doel dat het zeurende gevoel weg zou trekken. Maar heel langzaam nam het gevoel juist iets toe. Van 1:10 naar 2:10 vorige week en naar 3:10 nu. Tijdens het lopen voel ik niets. Maar heel 'stiekem' sluipt het zeurende gevoel er na de trainingen wat in. De pees is nergens dik of rood.
De laatste maanden weer flink wat progressie gemaakt. Misschien wel meer dan de kuiten en achillespezen aankunnen. Het zal dus gerust een vorm van overbelasting zijn en waarschijnlijk moet ik toch wat rustiger aan gaan doen, maar dat mag de fysio me vrijdag vertellen. Want wat is dan rustiger? Is dat minder kilometers maken? Is het minder snel trainen? Of is het een combinatie van beide?

Wel of geen Nescioloop?

Ik heb niet het gevoel dat ik het niet goed heb aangepakt, gedurende de afgelopen periode. Integendeel, denk ik. Maar ik moet nu in ieder geval wel 'luisteren' naar de benen. Dus ga ik, in aanloop naar zondag toe, morgen waarschijnlijk niet op de baan trainen maar een rustig duurloopje doen. En, nogmaals, wat ik vanaf vrijdag ga doen,laat ik nog even open, afhankelijk van wat ik te horen krijg. Dus óók of ik zondag wel of niet mee ga doen aan de Nescioloop.

lente

Dit gevoel dus!

Héérlijk! 't Is weer april, 't is weer lente en zomertijd!
En dat niet alleen, het is wat het weer betreft ook écht lente. Wat heet, het lijkt wel zomer! Vandaag was het 20 graden en de hele dag zonnig. Op de baan vanavond dan ook flink wat mensen in korte broek en t-shirt!
En de training zelf beviel me ook.

Eerst liepen we 5x 200m met pauzes van 200m. Toen een extra rondje rust
en daarna 3x 1000m met pauzes van 400m.
De focus tijdens de 200-tjes "moest" van de trainer liggen op lopen op souplesse en tijdens de 1000-tjes op 5 km tempo.
Dat 5 km tempo zou het 10 km tempo minus 15 seconden zijn.
De 200-tjes gingen in 41-40-39-38-37 sec (gem 39). De 1000-tjes gingen in 3'31", 3'30", 3'29".
En alles ging prima op souplesse.

En zo was het een mooie training richting aanstaande zondag: de Nescioloop. Donderdag wil ik nog op de baan trainen, vrijdag een kort en rustig duurloopje en zaterdag niets meer.