Dat is 'n beetje mijn sport-, maar nu vooral hardloopverhaal. 't Is alles of niets. In januari t/m maart was het alles en in april is het (weer) helemaal niets.
Lopen gaat niet door die achillespees en in fietsen heb ik (nog) geen zin. En dus ligt het sporten de laatste 2 weken nagenoeg stil. Zolang ik die pees nog voel, heeft het lopen in mijn ogen niet zo veel zin. Het is even jammer, omdat de progressie zo duidelijk aanwezig was, maar ach. Ik moet maar 'gewoon' weer even zin in fietsen creëren."Step up or step aside!"
Update:
Vanavond maar weer de (stoute) schoenen aangetrokken. Een klein half uurtje gelopen. Geen zere achilles, maar toch begon ik 'm na verloop van tijd steeds een klein beetje meer te voelen. Jammer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten