Weerstand

"Datgene waartegen je weerstand biedt, blijft terugkomen. De dingen die je verwelkomt, kun je loslaten." - Charles Tart -

Leek me wel een gepaste uitspraak voor mijn situatie met al die blessures. Ik moet gewoon stoppen met weerstand er tegen bieden: accepteren.
Ik merk dat ik moe ben geworden van de strijd tegen de blessures.
Gisteren gaf ik al aan: "Als ik geblesseerd ben, ben ik veel méér met sport bezig, dan wanneer ik fit ben."  Nu ben ik het zat en staak de strijd. Niet dat ik het lopen helemaal opgeef, hoor. Er is een belangrijk verschil tussen opgeven en loslaten. Ik wil m'n huidige situatie proberen te accepteren, m'n negatieve gevoelens loslaten en juist dáárdoor binnenkort weer aan lekker fris hardlopen toekomen.

En nu ... nu ga ik "gewoon" eens even 'n poosje andere dingen doen, zoals fietsen, en dan zien we wel weer verder. Ik was al bezig geweest met het wegstrepen van wedstrijden en dat geeft wat rust in m'n koppie. Vrij zijn van m'n doelen en verwachtingen leidt hopelijk tot innerlijke rust.
En daarnaast gaat de vlieger "time is a healer" wellicht eens een keer op.

Gifbeker

Na het mislukken van mijn marathonvoorbereiding (en ik dus een streep door de marathon van Amsterdam had gehaald), had ik een nieuw wedstrijdprogramma samengesteld. Ik zou de komende maanden alleen nog maar afstanden t/m 10 km gaan lopen (de Pierloop en de Wijckloop uitgezonderd). Tot nu toe is het geen succes:

7 sep: Pierloop15 km X

11 sep: Warming Up loop 7,5 km X

20 sep: av Dem avondwedstrijd: 5000m. X
29 sep: Twiskemolenloop: 10 km X

De komende periode staan er nog wat wedstrijden op het programma:
6 okt: Wijckloop 16 km
11okt: av Dem Koppelloop 5000m

13 okt: Strand- en Duinloop 8,8 km
27 okt: Lycurgusrun10 km

Máár ... ik heb er inmiddels een streep doorheen gezet.
Ik zal eerst die spreekwoordelijke gifbeker helemaal leeg moeten drinken, denk ik. Volgende week (wellicht zelfs 2 weken) maar wéér helemaal niet lopen. Daarna hoop ik weer wat aan hardlopen te kunnen gaan doen. De eerste wedstrijd waar ik me dan wellicht weer op kan richten zal deze zijn:
10 nov: Twiskemolenloop: 10 km

Voorlopig eerst rust, vooral ook in mijn hoofd. Op Facebook postte ik zojuist de volgende zin:
"Als ik geblesseerd ben, ben ik veel méér met sport bezig, dan wanneer ik fit ben."

week 39

ma
Ik heb ik voorzichtige meters gemaakt, maar dat ging helemaal niet! Het plan was om een klein, langzaam rondje te lopen: om de kuiten te "testen". Na 3 km-tjes moest ik stoppen, waardeloos. Ik voelde vrij snel aan de kuit dat doorlopen vragen om problemen zou zijn.
Dus maar weer een paar dagen rust. Telkens neem ik me voor om te gaan fietsen, maar ik wíl niet fietsen. Dan verbijt ik me weer op de bank. En zo is het echt een week van niks en word ik met de dag onrustiger. Ik wil gewoon onbevangen kunnen lopen. Grrrr, ik word gek van mezelf (en José ook).

za
Weer een poging tot lopen gewaagd.
José:  "En, hoe ging het?" Ze vroeg dat, omdat ze altijd belangstellend is, maar ook omdat ze niet wil dat ik wéér (of nog steeds) chagrijnig ben. Ze heeft het af en toe niet makkelijk met me.
Mijn antwoord: "De vorige keer moest ik stoppen, nu heb ik het rondje uitgelopen. Daar moet ik nu tevreden mee zijn." Tot opluchting van José!
Kortom, ik heb weer een voorzichtig beginnetje kunnen maken. Ik ben nog niet in een jubelstemming, maar toch. Het was een soort angstrondje. "Als het maar goed gaat, als het maar goed gaat, ..." "Hé, voel ik nu wat?" "Valt mee."
En zo ging het ruim 27 minuten, oftewel ruim 5 km lang. En nu zit ik met een zak ijs op m'n kuit, voor de zekerheid.
En nu m'n koppie erbij houden. Doel = heel blijven. Normaal gesproken is dat geen doel, maar een voorwaarde. Maar nu ... heel blijven dus en uit die vervelende vicieuze-cirkel terecht zien te komen.

zo
Gefietst: 30 km in 75 minuten. Gewoon heel rustig "peddelen". Halverwege even een klein rondje rennen. Maar na 2 km was het weer PATS! in de kuit. Zo'n 6 op een schaal van 10. En dat, omdat ik meteen gestopt ben (anders zou het veel vervelender zijn geweest). Hoe dan ook betekent dit dat het dus nog wel even gaat duren eer ik heel ben. Laat staan dat ik naar heel BLIJVEN toe kan. Aan opbouwen denk ik voorlopig maar niet meer. En wedstrijdjes? Tja ...

Weekopbrengst week 39:
- lopen:   10,7 km in 3x   (3,6 km p.x)
- fietsen: 30,0 km in 1x (30,0 km p.x)

Valkuil

Op www.looptips.com las ik het volgende:

Laat de blessures niet van je winnen.

Je zult hoogstwaarschijnlijk geblesseerd raken tijdens het trainen voor je eerste marathon. Het klinkt erger dan dat het is, maar het zal gebeuren. Misschien raak je geblesseerd aan je knie, enkels, rug of zelfs je hand, zoals ik.

Laat je niet gek maken door deze blessures. Ik heb meerdere blessures gehad en zeker in het begin werd ik er gek van. Ik heb zes kleine blessures gehad en één grote. Ik had mijn hand gebroken waardoor ik een maand niet kon trainen.

Als het gebeurt, gebeurt het. Het enige en het beste dat je kunt doen is rust nemen en eventueel aan je conditie blijven werken met een andere sport. Als je blessure zo erg is dat je er maanden uit ligt, plan dan een andere marathon. Verander nooit je doel maar je koers.

- Eelco de Boer -

En nu ... geduld. Weer dat geduld.

Morgenavond wil ik een rondje gaan fietsen. En dan gaan we alweer richting het weekend. Zondag sla ik de Twiskemolenloop uiteraard over. Als ik al kan lopen, dan wordt het hooguit een klein, rustig, voorzichtig rondje in de buurt.

Ik denk niet dat ik straks vanaf het "0"punt hoef te beginnen, er is echt nog wel een basis. Maar ik moet er voor waken dat ik niet (wéér) te snel stappen wil gaan maken. Dat is toch een valkuil.

• In mijn stukje belastbaarheid-opbouwen schreef ik aan dat de trainer aangaf dat ik (wanneer ik weer op de baan zou gaan trainen) uit moet gaan van een snelheid van 3'45" per km. Erik gaf dat ook in in een reactie. En straks tóch weer proberen om 4x in de week te kunnen lopen. Want wanneer ik 4x per week loop, ben ik minder blessuregevoelig! Gek, eigenlijk ...
• Nog geen maand later: de-draad-weer-oppikken. Vooral de afbeelding is interessant. Als ik eens een schema maak, met dit plaatje in m'n achterhoofd ...
• Ten slotte, uit opnieuw-beginnen, "want, zoals Erik al schreef in zijn stukje vorm-komt-weer-in-beeld-deel-2 "heel blijven staat op nr. 1, 2 en 3!" "
• Op 29 juni schreef ik een blessure-samenvatting van maart tot en met juni in start-over-again. Alles is dus eigenlijk al gezegd en geschreven. Nu geldt:
• HEEL WORDEN EN VERVOLGENS ... HEEL BLIJVEN!!!
• In de opbouw wellicht weer wat meer de nadruk op de Souplessemethode van Klaas Lok: extensieve intervalletjes. Zie het stukje: Lok.



Vicieuze cirkel

Mijn vicieuze cirkel bij het hardlopen ziet er als volgt uit:
opbouwen > kuitblessure > opbouwen > achillesblessure > opbouwen > knieblessure > ...

Een neerwaartse spiraal kan ik het niet noemen, want iedere keer kom ik wel weer terug op niveau. Maar de progressie boeken die er volgens mij (nog steeds) in zit, is er niet bij. Daarvoor raak ik simpelweg te vaak geblesseerd.

De grote vraag is nu toch echt: "hoe doorbreek ik deze 'vieze'euze cirkel?"
Antwoord: "ik weet het niet."
En dát vind ik een vervelende constatering. Niet weten hoe de cirkel te doorbreken, houdt in dat deze in stand blijft en dat er geen progressie plaats vindt.

Morgen

Ik heb zin in morgen. Waarom? Morgen begint namelijk weer ... een nieuwe week!
Goh, bijzonder ...
Nee, dat niet. Maar ik wil zo graag weer een rondje lopen.

In mijn stukje Week-38 schreef ik al:
Komende week hoop ik weer te kunnen gaan trainen. Volgende week zondag is de eerste Twiskemolenloop van het seizoen. Deze hoop ik te halen. De kans is groot dat ik niet in al te goede doen ben, maar ik heb me toch al ingeschreven. Wellicht kan ik er een interessante training van maken.

Het belangrijkste is herstellen: ik wil nu weleens volledig hersteld en volledig fit zijn en eens een hele maand echt blessurevrij hardlopen. Dat is me nu al heel lang niet gelukt.

En met dat idee zit ik nu op de bank.

Vandaag was ik de hele dag onrustig.

Het begon gisteravond al. "Zal ik morgenochtend gaan fietsen?" Ja, nee, ja, misschien, nee, etc ...

Het werd een nee.

Dat was niet erg, want ik heb heerlijk met José en de kinderen gewandeld tijdens de mooiste uurtjes van de dag.

Maar weer thuis kwam dat onrustige gevoel weer opborrelen.

"Zal ik toch even proberen een héél klein rondje te lopen?" Nee, doe nog maar niet.

"Zal ik dan gaan fietsen?" Nee, ik wil niet fietsen, ik wil LOPEN!

En dus werd het zo'n voetbalmiddag. Lekker lui op de bank diverse eredivisiewedstrijden volgen.

Maar van PSV-Ajax (4-0) werd ik ook al niet veel vrolijker.

En ondertussen druppelden de uitslagen en verhalen van vooral de Dam tot Damloop binnen. Niet dat ik daar aan mee had willen doen, 't is mijn loopevenement niet (véél te druk), maar er werd wel heel veel gelopen ... zónder mij!

"Vanavond dan maar even een rondje?" NEE-HÉÉÉÉÉ!

Gelukkig is het morgen dus morgen. En morgen is alles immers beter!

"Morgen einde middag, na het werken, een klein rondje lopen?" JA!!!!!!!!!!!!!!!!!

Paardrijden

Ik zal binnenkort m'n weekschema wat om moeten gooien.
José maakt direct misbruik van mijn geblesseerde status.
Ze wil graag weer 1x in de week gaan paardrijden. Bij Ve-Ca Stables is er een volwassenengroep op dinsdag. En laat dat nu één van mijn baantrainingsdagen zijn.
Toch wil ik graag dat ze het doet. Paardrijden was haar passie, zoals voetballen de mijne was en hardlopen het nu is.


José (een paar jaar geleden in Marokko) trots te paard

Ik zal, als mijn benen het weer toelaten, in ieder geval op donderdag op de baan blijven trainen. Ik hoop dat dit volgende week weer kan. Daarnaast blijven zaterdag en zondag mooie loopdagen (wellicht op zondag bij Vrijheid Blijheid). En voor de baantraining van dinsdag zal een vervangende dag "moeten" komen. Het meest waarschijnlijk is dan de woensdag, ook al omdat José op maandag hard loopt. Vrijdag is eigenlijk geen optie, omdat het dan 3 dagen achter elkaar lopen wordt (vrijdag, zaterdag, zondag).

Het sportschema van de Artmanni's wordt dan waarschijnlijk zo:

• ma: José hardlopen
• di:   José paardrijden, Robin turnen
• wo: Johan hardlopen, Kane voetballen
• do:  Johan hardlopen (baan), Kane turnen
• vr:   "sportloze dag"
• za:  Johan hardlopen, Kane voetballen, Robin paardrijden
• zo:  Johan hardlopen/mtb

Maar, hé, laat ik nu eerst maar weer eens fit worden!

Update:
José heeft van de manege gehoord dat er in de maandaggroep óók een plekje vrij is gekomen.
Het sportschema van de Artmanni's kan er dan ook zó uit komen te zien:

• ma: José paardrijden
• di:   Johan hardlopen (baan), Robin turnen
• wo: Kane voetballen
• do:  Johan hardlopen (baan), Kane turnen
• vr: "sportloze dag"
• za:  Johan hardlopen, Kane voetballen, Robin paardrijden
• zo:  José hardlopen, Johan hardlopen/mtb

week 38

Deze week zullen er geen hardloopkilometers meer worden bijgeschreven.
En wat ik vooral heel jammer vind: morgen géén 5000m wedstrijd bij Dem.
Balen, hoor. Ik had me daar echt op verheugd: het leek me juist zo'n ideale wedstrijd in mijn situatie.

Komende week hoop ik weer te kunnen gaan trainen. Volgende week zondag is de eerste Twiskemolenloop van het seizoen. Deze hoop ik te halen. De kans is groot dat ik niet in al te goede doen ben, maar ik heb me toch al ingeschreven. Wellicht kan ik er een interessante training van maken.

Het belangrijkste is herstellen: ik wil nu weleens volledig hersteld en volledig fit zijn en eens een hele maand echt blessurevrij hardlopen. Dat is me nu al heel lang niet gelukt.
Weekopbrengst week 38:
- lopen: 4 km in 1x

En nu?

Vandaag was het een dagje strompelen op het werk. En nog steeds was ik chagrijnig. Maar het leuke van werken met kinderen is dat zij er voor weten te zorgen dat dat gevoel weer verdwijnt.

Vanavond ben ik bij Patricia langs geweest. Ze kon het plekje vrij snel vinden. Waarschijnlijk een klein scheurtje. Masseren had niet zo veel zin, gaf ze aan. Wel heeft ze tape aangebracht.

En nu? Twee à drie keer per dag ijs erop, weekje niet lopen. Wellicht wat fietsen, als het weer het toelaat. En volgende week zien we verder.
Over een week mag ik wéér opnieuw beginnen. Voor de zoveelste keer.
Zie: http://joartrent.blogspot.nl/2013/06/start-over-again.html

Pfff ...geblesseerd zijn voelt een beetje als gevangen zitten in je eigen lichaam.
Ik vind dat ik de laatste maanden wel weer even genoeg kwaaltjes heb gehad: linker achillespees, rechter achillespees, rechterknie en nu dan de linker kuit.

Chagrijnig

Ik ben toch zóóóóó chagrijnig!

Vanavond even een klein rondje lopen. Ik dacht: naar Wijk aan Zee op en neer. Tot de dorpsweide en weer terug is 8,5 km. Om de dorpsweide heen is 10,5 km.
Ik kwam tot vlak voor de dorpsweide. Ik liep heel rustig: 4 km in 22 minuten. Gewoon even lekker "uitwaaien". Dacht ik ...
Toen was het "pang" in m'n linkerkuit: 9 op een schaal van 10. Ongelooflijk, nu dááááát weer!
Ik probeerde nog te dribbelen, want ik moest nog terug. Maar dat ging niet. Het werd strompelen. Dat heeft bijna 2 uur geduurd.
En ik had net een paar dagen geleden in het stukje foebel-kuiten geschreven hoe goed het ging met m'n kuiten!

Accepteren

Wéér een post met informatie over m'n rechterknie.
Ik ben vanmorgen bij de dokter geweest. En, zoals ik in beren-op-de-weg al schreef: ik kreeg weer te horen dat ik als gevolg van de gewrichtsslijtage af en toe eens last van de knie kan krijgen.
Ik zal de situatie dus simpelweg moeten accepteren.  Dat mijn knie zwak was, wist ik natuurlijk al.

• Ik mis mijn voorste kruisband, waardoor het onderbeen teveel naar voren kan bewegen. De knie verliest zijn stabiliteit.
• Mijn binnenste / mediale meniscus was en is beschadigd. Dit herstelt zich niet. Bij operaties is geprobeerd zo veel mogelijk van de meniscus te bewaren omdat een knie zonder meniscus een belangrijk beschermingsmechanisme mist en sneller gewrichtsslijtage zal ontwikkelen.
• Van (het gemis van) de kruisband heb ik geen last. Het probleem zit 'm vooral aan de binnenkant van de knie. Oa bij de meniscus dus. Nu wéér stukjes verwijderen is geen optie. Daarbij raakt mijn knie bij testjes niet op slot (en ook bij het hardlopen niet trouwens). Hardlopen is gek genoeg over het algemeen geen probleem, omdat de loopbeweging naar voren is gericht. En dat levert geen klachten op.

Wat kan ik nu doen en/of laten om de situatie te verbeteren (of niet te laten verminderen)?

• Op gewicht blijven.
• M'n bovenbeenspieren versterkende oefeningen doen.
• Géén sporten als voetbal en squash beoefenen. Dat houdt in dat ik er verstandig aan doe om géén jeugdtrainer bij de Kennemers te worden. Als ik al wat met Kane en het voetballen wil doen, kan ik beter teamleider worden. Dit vind ik wel héééééééééél jammer!
• In beweging blijven.

En nu? Zoals vermeld: de situatie accepteren en me richten op wat ik wél kan. Gelukkig kan ik hardlopen op dat lijstje laten staan. Zelfs 4x in de week en zelfs het meedoen aan wedstrijden. Wat is de grens? Eigenlijk zoals bij iedereen: zodra ik wat voel ... stoppen.
Straks dus maar even een rondje!! En vrijdag de 5000m.

Meteen maar even een "trainingskamp" geboekt: http://www.vosseven.nl/nl/index.lp.

Sfeerplaatje 't Vosseven

Donkere wolken

Vandaag pakten donkere wolken zich samen boven mijn hoofd.
Gelukkig letterlijk!
Ik ging namelijk een rondje lopen, toen het droog was. (En nu, gedoucht en wel is het ook droog.)
Maar, het laat zich raden, tijdens het lopen werd de lucht steeds donkerder en begon het te regenen. Eerst rustig, maar steeds harder. Als een verzopen katje kwam ik thuis.
Hoe ik me voelde? Heerlijk!
Want ... géén last van achillespezen, kuiten en knieën. Wég met die beren!
En hoe het komt, komt het: die tape rondom m'n knie zal best weleens een rol van betekenis kunnen spelen. Niet alleen rond m'n knie, maar ook in m'n koppie.
'k Zal eens op internet zoeken naar sporttape van het merk "Placebo"!

Beren op de weg

Het gaat niet echt lekker met mijn rechterknie. En dus heb ik maar weer contact met m'n huisarts opgenomen. Maandag om 08.30 uur kan ik langs komen. De knie is niet dik, wat op zich een goed teken is.
Waarschijnlijk krijg ik wel weer te horen dat ik als gevolg van beginnend gewrichtsslijtage af en toe eens last van de knie kan krijgen en dan dus vooral even rustig aan moet doen.
Maar wie weet wordt me aangeraden om eens bij de fysiotherapeut langs te gaan (bijvoorbeeld voor spierversterkende oefeningen).

Omdat het een-knie-met-een-verhaal is, denk ik natuurlijk snel al aan het ergste, zie ik beren op de weg, maar toch ...

Vanavond heb ik me weer laten masseren (bodycaresportmassage). Toen ik Patricia vertelde over m'n knie, stelde ze voor om de knie van easytape te voorzien. Onder het mom van "baat het niet, dan schaadt het niet." De tape heeft me al diverse keren geholpen, ik heb het niet voor niets een wondermiddel genoemd. Dus waarom niet ...
Verder zijn mijn kuiten weer goed onder handen genomen en soepel gemaakt.

Ik stapte, zoals altijd weer, met vertrouwen de deur uit en fietste met een "zin-om-te-lopen" gevoel naar huis.
Morgenavond maar weer even een rondje proberen!!???!

Doel op de korte termijn: 

20/9 avondwedstrijd Dem (5000m).

week 37

di
Baantraining: 5*1200m (p=400m). In totaal 12,0 km.
Zie: http://joartrent.blogspot.nl/2013/09/gek.html

wo
Vanmorgen met ijs op m'n knie gezeten: voor de zekerheid. Vanwege die knie ga ik vandaag niet hardlopen! Géén Warming Uploop.
Ik heb een tweede reden om vandaag niet te lopen. Gisteravond constateerden we dat het dak van de erker lek is: dat moet vanavond natuurlijk wél gefikst worden (als het droog is).
Inmiddels heb ik me naast de TwiskeMolenLoop, ook ingeschreven voor de Wijckloop, de Koppelloop en de avondwedstrijd van Dem.

do
Vanavond geen baantraining voor mij, omdat José een O.R. vergadering heeft op school. Wellicht dat ik aan het einde van de middag, uit school voor een rustig duurloopje ga. In het bos, waar de ondergrond zacht is.
Nee, hoor. Vandaag wordt er niet gelopen. Nog te veel last van m'n knie.

Er is geen sprake van vocht. Ik voel wanneer ik wandel, buk, etc. geregeld een stekende pijn aan de binnenkant van de knie: tussen boven- en onderbeen. Alsof er een pen in wordt gestoken.

vr
Kane vierde zijn kinderfeestje. Dat betekende voor mij: pannenkoeken bakken. Daarna had ik een afspraak bij Patricia staan om 19.30 voor een massage.
Wat hardlopen betreft was vandaag (weer) een rustdag.
Zie: http://joartrent.blogspot.nl/2013/09/beren-op-de-weg.html

za
Een klein en rustig rondje kunnen lopen. Zónder last! 10,6 km in 52'03" (12,2 km/u, 4'54"/km).
Zie: http://joartrent.blogspot.nl/2013/09/donkere-wolken.html

zo
Weer een duurloopje kunnen doen: 12,9 km in 1.04.09 (12 km/u, 5'00"/km). 't Liep niet zo lekker en ontspannen als gisteren, maar ... 't liep! En zo kom ik toch nog wel redelijk aan wat km's. Hopelijk kan ik na volgende week weer naar 50km in 4x. Volgende week ligt de focus daar niet op, dan wil ik vooral vrijdag een goede 5000m kunnen lopen. Hopelijk vindt m'n knie dat óók een leuk idee!

Weekopbrengst week 37:
- lopen: 35,5 km in 3x (11,9 km p.x)

Leuke afbeelding, van Ron "gejat".

Gek!

Na anderhalve week weer op de baan getraind. De groep was heel klein: nog geen 10 lopers. Dat was ook niet zo gek, met de regen en wind van vanavond. Alleen "idioten" en "dorpsgekken" gaan er dan op uit.

We liepen 5*1200m (p=400m). Het werd een soort interval binnen een interval, want aan de ene kant van de baan hadden we regen en wind in de rug en aan de andere kant van de baan hadden we regen en wind tegen. Ik had moeite om de rondes binnen de 90" te lopen. De eerste 1200m ging in 4'32". De tweede in 4'30"en de derde in 4'28". Gemiddeld 4'30" dus, wat precies 90" per rondje betekende, oftewel 3'45" per km. De vierde 1200m kon ik in 4'26" lopen, maar aan het einde voelde ik een steek in m'n rechterknie. Daarom besloot ik de vijfde 1200m rustiger aan te doen: 5'00".
Ik was inmiddels drijfnat, hééélemaal doorweekt.

Marco, Frank en Erik hadden het helemaal getroffen. Zij liepen 1km, 2km, 3km, 2km, 1km en waren net met de 3km bezig. Oftewel: ze moesten dus nog een stuk!

Hopelijk heb ik morgen geen last meer van die knie, want als het even kan wil ik de 4e Warming Uploop in Assendelft lopen. Maar niet als het morgen wéér zo regent en stormt, hoor!

week 36

di
Duurloopje van 9,2 km in 42'42" (12,9 km/u, 4'39"/km).
Lekker en soepel gelopen.
(Zie: http://joartrent.blogspot.nl/2013/09/kamp-2.html)

do
Duurloopje van 8,4 km in 41'22" (12,1 km/u, 4'56"/km).
Met "kampbenen" gelopen. En jammer dat ik kramp in m'n linkerkuit kreeg.
(Zie: http://joartrent.blogspot.nl/2013/09/kamp-2.html)

zo
Gisteren was de Pierloop, waar ik ieder jaar aan mee probeer te doen. Met Ron en soms met Chris. Dit jaar wist ik op voorhand al dat het niets zou worden, vanwege het schoolkamp. De zaterdag na kamp is altijd "bijkomdag". Ik had gehoopt om 's avonds nog even een rondje te lopen, maar was te moe ...
Vanmiddag een lekker, rustig, rondje kunnen lopen: 15,5 km in 1.18.25 (11,9km/u, 5'05"/km).
(Zie: http://www.afstandmeten.nl/index.php?id=1173503)

Weekopbrengst week 36:
-  lopen: 33,0 km in 3x (11,0 km p.x)



W36 in het teken van kamp: klimmen in Alkmaar (Hoornse Vaart)

 

En nog zo'n mooie foto ...





Foebel-kuiten

Na kamp ben ik de eerste dag(en) altijd moe. Daarnaast ben ik óók nieuwsgierig naar de "schade" wat de benen betreft. Want al dat geklim, gezwem en vooral gevoetbal heeft toch invloed. Zo'n 15 jaar geleden maakte het allemaal niet uit, maar nu ik richting de 40 kruip ...

Gisteren was ik te moe, maar vandaag wilde ik dan toch wel weer een rondje rennen. Donderdag schoot de kramp in m'n linkerkuit, maar vandaag had ik er geen last meer van. Gelukkig maar natuurlijk!

Kuitkrampen heb ik heel vaak gehad. Er was geen lijn in te vinden in wanneer het gebeurde: het kon na 10 minuten zijn, maar ook na 30 minuten. Snel of langzaam lopen maakte óók niet uit. Juist dat gaf zo'n onzeker gevoel. In de periode vóór mijn serieuze trainingsfase richting marathon van Amsterdam, zorgden kuitklachten er geregeld voor dat mijn opbouw stokte.
Het voelde dan aan als een soort "plof kuit". Soms uit het niets een kramp gevoel in de vorm van een stekende pijn. Dat duurt dan een paar dagen voordat dit weg is en over het algemeen loop ik dan minimaal een week of 2 niet. Maar soms voel je het pijntje langzaam opkomen en dit wordt uiteindelijk ook een kramp, spierpijnachtig gevoel, het is net of de kuit volloopt.
Heb nooit een zweepslag gehad, maar ik denk dat het daarop lijkt, alleen de echte verrekking heeft nooit plaatsgevonden.

Niets hielp. Ik heb zelfs op speciaal aangemeten zolen met verhogingen in mijn schoenen gelopen.
Later bedacht ik dat de oorzaak wellicht lag in mijn voetbalverleden. Ik heb van die typische "foebel"-kuiten: mijn kuitspieren (en hamstrings) zijn zó kort, dat ik met mijn vingers niet eens m'n tenen (bij gestrekte benen) kan aanraken.

Ik heb één jaar geen last gehad van m'n kuiten. Dat was in 2010. Daarvoor en daarna dus wel last gehad. In 2010 wilde ik, zoals gezegd, een marathon lopen. In mijn hoofd startte de voorbereiding al in januari, terwijl de marathon pas in oktober was. Ik ging structureel 4x in de week lopen en later zelfs 5x. Ondertussen vond ik het gek dat ik steeds minder frequent (en later zelfs helemaal géén) last van die kuiten kreeg. Opeens bedacht ik me dat de oplossing wellicht lag in het feit dat ik meer en vooral gestructureerder ging hardlopen. De belastbaarheid ging omhoog.
Na de marathon last van diverse kwaaltjes (oa lies, knie, enkel) gehad, waardoor de structuur in het lopen weer verdween. Gevolg: kuitklachten!

Halverwege 2012 kwam ik er pas weer doorheen. Vanaf september 2012 loop ik 4x in de week en heb ik (gelukkig) geen last van die kuiten meer.
Ik moet dus "gewoon" zorgen dat ik 4x in de week kan blijven lopen, dan is er niets aan de hand.

Wat óók een steentje heeft bijgedragen is het dragen van compressiekousen (vanaf 2012) en het rekken van mijn kuitspieren en hamstrings. Die compressiekousen zorgen er bijvoorbeeld voor dat de kramp niet zorgt voor het abrupt moeten stoppen en een week aan de kamt staan. Na donderdag waren 2 dagen niet lopen voldoende.

Samengevat: wat mij betreft zijn er een aantal zaken die helpen tegen mijn "foebel"-kuiten:
- compressiekousen (tubes)
- rekoefeningen (ook op de niet-loopdagen)
- af en toe laten masseren
- regelmaat, structuur, belastbaarheid (voor mij geldt 4x per week lopen)
- gezonde voeding
- voldoende nachtrust

Goed, terug naar vandaag. Een lekker, rustig, rondje kunnen lopen. Daarbij gelet op het soepel en ontspannen lopen. Vanaf huis naar Wij aan Zee, via de duinen naar de tuinderijen en weer terug.
( http://www.afstandmeten.nl/index.php?id=1173503 )
Een mooie 15,5 km in 1.18.25 (11,9km/u, 5'05"/km).

Koppelloop

Ik heb met Jacco afgesproken om samen met hem mee te doen aan de av Dem Koppelloop op 11 oktober aanstaande.
De Koppelloop is een loop van 5000m op de baan van Dem. Dat zijn12 ½ rondjes. Je loopt een soort estafette met z'n tweeën: je wisselt telkens na een rondje. Zo loopt ieder dus 6 ¼ rondje.
En ik heb inmiddels begrepen dat een rondje voluit, een rondje rust, een rondje voluit, enzovoort je hééélemaal sloopt! Een leuk vooruitzicht dus!
Volgens mij moet 70" à 75" per rondje kunnen. Als ik uit ga van 75", dan zit een eindtijd van 15'30" er in. Een tijd waar ik in m'n eentje op een 5000m alleen maar van kan dromen! Alleen loop ik zeker 10" per rondje langzamer.
We zullen het zien. Eerst maar weer eens een paar weken goed op de baan trainen!

Via onderstaande link is het verslag van Erik in 2011 te lezen. Om alvast een indruk van de koppelloop te krijgen:
http://erikrunning.blogspot.nl/2011/10/koppelloop-dem.html

schoolkamp (2)

Weer thuis. Wat een geweldige week (nou ja, 4 dagen dan). Op kamp gaan in de mooiste septemberweek sinds jááááren ... Tja, dan valt er weinig te mopperen, hoor!
Onderstaande afbeelding stuurden we naar het thuisfront. Hadden we op school, bij het maken ervan, alvast wat voorpret.


Met groep 8 van de Anjelier 4 dagen naar Egmond!

We hebben héél veel beleefd, maar daar ik nu verder niet op in. Dit is per slot van rekening mijn hardloopblog, nietwaar!

Ik had vooraf bedacht dat ik dinsdag en donderdag wel tijd had om een rondje te kunnen lopen. En zo gebeurde het ook. Vanaf de kampeerboerderij was het een kilometertje van de bosrand af. En dus ging ik zowel dinsdag als donderdag in het bos een rondje lopen. Dinsdag met mede-kampleider Leon, donderdag alleen.

Dinsdag liep ik heerlijk. Ik voelde me goed en fit en kon in de duinen, op de zanderige paden, lekker doorlopen. Ik kwam uit op 9,2 km in 42'42" (12,9 km/u, 4'39"/km).
Donderdag ging een stuk minder. Ik voelde inmiddels de kampmoeheid: weinig slaap, gezellig natafelen met de collega's en zwemmen, klimmen, voetballen met de kinderen. Helaas schoot er aan het einde van het (korte en rustige) rondje ook kramp in m'n linkerkuit. Ik liep 8,4 km in 41'22" (12,1 km/u, 4'56"/km).
Hopelijk is het morgen weg en kan ik weer (rustig) lopen. Daarnaast niet onverstandig om m'n kuiten weer even te laten masseren.
En nu ... te bed en morgen NIET vroeg op!
Ik voel me moe, maar voldaan!

schoolkamp (1)

Morgenochtend vertrekken we, op de fiets, voor 4 dagen naar Egmond. We bivakkeren 3 nachten in Hoeve Vredesteijn en fietsen vrijdag weer naar Beverwijk. "We" zijn 50 groep 8 leerlingen met 6 begeleiders, waar ik er één van ben.

Wat hardlopen betreft betekent deze week heel simpel het volgende: minder km's hardlopen.

In 2010, toen ik voor de marathon van Amsterdam trainde, heb ik in Egmond wél een paar keer gelopen. Dat kon, omdat we zoals gezegd met 6 begeleiders waren. Eén van de andere begeleiders (Leon) liep toen met me mee. De kampweek was in mijn marathonschema toen een "relatieve rustweek". Toch kwam ik toen op 50 km uit, in 4x lopen.

Ook nu hebben we 6 begeleiders op 50 leerlingen en zou ik best 2x even "een momentje voor mezelf" moeten hebben. Ik heb Leon al opgedragen dat hij z'n hardloopschoenen mee moet nemen!

Op zich kan ik in deze week "gewoon" 4 à 5x lopen. Maandag, zaterdag en zondag thuis. Plus 1 à 2x in Egmond, na het avondeten, wanneer de kinderen zich vrij mogen vermaken tot we gaan feesten. Wat de week vooral zwaar maakt is: (véél te) weinig nachtrust en (wanneer de kinderen slapen) even ontspannen met een afzakkertje. Meestal ben ik dan eenmaal thuis zóóó gaar, dat ik zaterdag het lopen nog oversla. Ik gok dus op maandag, dinsdag, donderdag en zondag.

Zaterdag ná kamp is in IJmuiden de Pierloop. Ieder jaar probeer ik deze loop te lopen. Maar nu, zo kort na kamp, laat ik 'm hoogstwaarschijnlijk schieten. Da's toch wel 99% zeker. Ron probeerde me nog wel over te halen, maar het lijkt me niet verstandig. Ook al, omdat ik na mijn achillesblessures nog geen wedstrijd heb gelopen. Dan wil ik de eerste wedstrijd die ik weer ga lopen, wel fit kunnen lopen.

Daarom richt ik me op 20 september: de 5000m baanwedstrijd van Dem (agenda). En de week erop is de 1e Twiskemolenloop van het seizoen.
(Zie: http://joartrent.blogspot.nl/2013/09/twiskemolenloop.html)
En die wil ik eigenlijk allemaal wel weer lopen (de 10 km's): met Chris en Ron en wie weet wat mede-Demlopers als Frank, Erik en Marco.

Kampeerboerderij Hoeve Vredesteijn (Egmond Binnen)



Twiskemolenloop

In het vorige seizoen (2012-2013) heb ik aan 4 van de 5 Twiskemolenlopen meegedaan, samen met Ron en Chris. Een heel leuke loop die ik dit seizoen (2013-2014) zo veel mogelijk wil lopen. Zeker nu ik toch niet aan de marathon meedoe.
Ik ben van plan om voor de Twiskemolenlopen van dit seizoen een seizoenskaart te gaan kopen. Dat is iets voordeliger en het levert een shirt op.
De data van dit seizoen zijn:

• 29 september 2013
• 10 november 2013
• 8 december 2013
• 2 februari 2014
• 2 maart 2014

Het leuke van de TM-loop vind ik het kleinschalige, het lopen in een natuurlijke omgeving, met Ron en Chris op pad en 5x in het seizoen de kans om mezelf op hetzelfde parcours te kunnen verbeteren.
Wie weet doen mede-Demlopers als Jacco, Frank, Erik en Marco ook mee. Maakt het alleen maar nog leuker!

Update:
Ik heb inmiddels een seizoenskaart gekocht en ben zodoende voor alle data ingeschreven.

Twiskemolenloop, een impressie