opbouwen > kuitblessure > opbouwen > achillesblessure > opbouwen > knieblessure > ...
Een neerwaartse spiraal kan ik het niet noemen, want iedere keer kom ik wel weer terug op niveau. Maar de progressie boeken die er volgens mij (nog steeds) in zit, is er niet bij. Daarvoor raak ik simpelweg te vaak geblesseerd.
De grote vraag is nu toch echt: "hoe doorbreek ik deze 'vieze'euze cirkel?"
Antwoord: "ik weet het niet."
En dát vind ik een vervelende constatering. Niet weten hoe de cirkel te doorbreken, houdt in dat deze in stand blijft en dat er geen progressie plaats vindt.
Mijn suggestie, voor als je die wilt horen :-)
BeantwoordenVerwijderenLoop een half jaar lang ALLEEN op souplesse, dus geen enkele snelle km pakken. 5 x 1.000 in niet sneller dan 3:50 min/km. Volgens mij kwamen de meeste signalen bij je bij òf een wedstrijd òf een snelle baantraining.... Heel blijven biedt je veel meer progressie dan welke snelle training dan ook (als je vervolgens steeds terug moet komen).
groetjes, Erik
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
VerwijderenDank je voor je reactie, Erik.
VerwijderenJe schreef: "heel blijven biedt je veel meer progressie dan welke snelle training dan ook." Daar ben ik het (uiteraard) helemaal mee eens.
Ook heb je gelijk wat de signalen bij snelle trainingen en wedstrijden: dat gold voor de achillespezen. In mindere mate voor m'n knie: da's blijkt toch een kwestie van op tijd wat gas terg nemen en dan kan ik wel weer verder. De oorzaak is dan vooral at overbelasting door iets anders dan het hardlopen de oorzaak is: bijvoorbeeld het meevoetballen met de kinderen uit m'n klas.
Blijft die vervelende kuit over. Daarover scheef ik al eens: "Kuitkrampen heb ik heel vaak gehad. Er was geen lijn in te vinden in wanneer het gebeurde: het kon na 10 minuten zijn, maar ook na 30 minuten. Snel of langzaam lopen maakte óók niet uit. Juist dat gaf zo'n onzeker gevoel."
Ik zal gedoseerder dan gedoseerd "moeten" terugkomen ... En dat begrip moet ik maar eens voor mezelf gaan proberen uit te tekenen op de tekenkamer. :)
A la Lok trainen is sowieso nooit verkeerd, ook dat ben ik met je eens. Op de baantraining de "echte" pieken eruit laten zou ook niet onverstandig zijn. En mocht er toch een zwaardere training/wedstrijd in het programma opduiken, erna méér rust nemen.
O ja, nog even wat Lok betreft:
VerwijderenUit: http://joartrent.blogspot.nl/2013/07/lok.html:
Kleine succeservaringen moeten er voor zorgen dat ik echt weer vertrouwen en dus plezier in het lopen krijg. De souplessemethode kan weleens dé manier zij voor mij om deze doelen (vertrouwen en plezier) te bereiken. Die houden we er voorlopig in!
Voor mij is 12 x 200 in souplessetempo DE training om te herstellen van zware inspanningen en/of kleine pijntjes. Het werkt veel beter dan een herstelloopje van een paar km. En het loopritme krijgt een goede impuls. Zelfs beter herstel dan 'niets doen'.
Verwijderen