Vandaag was het een dagje strompelen op het werk. En nog steeds was ik chagrijnig. Maar het leuke van werken met kinderen is dat zij er voor weten te zorgen dat dat gevoel weer verdwijnt.
Vanavond ben ik bij Patricia langs geweest. Ze kon het plekje vrij snel vinden. Waarschijnlijk een klein scheurtje. Masseren had niet zo veel zin, gaf ze aan. Wel heeft ze tape aangebracht.
En nu? Twee à drie keer per dag ijs erop, weekje niet lopen. Wellicht wat fietsen, als het weer het toelaat. En volgende week zien we verder.
Over een week mag ik wéér opnieuw beginnen. Voor de zoveelste keer.
Zie: http://joartrent.blogspot.nl/2013/06/start-over-again.html
Pfff ...geblesseerd zijn voelt een beetje als gevangen zitten in je eigen lichaam.
Ik vind dat ik de laatste maanden wel weer even genoeg kwaaltjes heb gehad: linker achillespees, rechter achillespees, rechterknie en nu dan de linker kuit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten