50 km

Week 24 van 2013: dat was de laatste week dat ik op een weektotaal van meer dan 50 km uitkwam. Dat is dus zo'n 3/4 jaar geleden. Terwijl ik in die eerste 24 weken van 2013 13x meer dan 50 km per week liep. Ik liep in die fase structureel 4x per week en boekte veel progressie. Het resulteerde tot pr's op de 10 km, 15 km, 10 EM en de 21,1 km. Vandaag dat 4x per week lopen en dan komen tot 50 km per week een soort doel op zich werd. Wanneer ik dat weer zou halen en vervolgens vast kon houden, zouden de pr-en "vanzelf" weer in zicht komen. Het 4x lopen per week doel heb ik inmiddels gehaald en de 50 km grens is weer haalbaar. En mág ik ook weer doen, volgens de 10% regel! De pr-en zijn nog niet in zicht. Maar ... wanneer ik vanaf nu weer kan consolideren ... zullen ze weer binnen handbereik komen ... denk ik ... hóóp ik!

Vanmorgen stond de teller op 35 km. En omdat ik vandaag voor rustige, ontspannen en duur wilde gaan, zou het zomaar kunnen dat ik tot 15 km zou kunnen komen en in tota al tot 50.
Toen ik wakker werd, was ik snipverkouden. Even een frisse douche, een broodje eten en hup ... naar het bos. Het was prachtig: zacht en zonnig. Ik begon met lopen vanaf de parkeerplaats aan de Oudendijk en ging richting Wijk aan Zee. De focus op de aandachtspunten: armen, buik en knieën. De regel "ontspanning door inspanning" ging toen echt op. Door goed op m'n aandachtspunten te letten, was ik in staat om lekker ontspannen te lopen. Vanuit Wijk aan Zee liep ik weer terug richting Heemskerk. Opeens voelde ik een licht krampgevoel in m'n rechterkuit. En net zo snel en plotseling als dat het er was, was het ook weer verdwenen. Ik keek op m'n klokje en zag dat ik 42 minuten onderweg was en 8 km had gelopen en bedacht dat het mooi was geweest.
Ik stapte toch met een tevreden gevoel in de auto, omdat ik een goed gevoel over het werken aan m'n aandachtspunten had en dat ik bij het krampscheutje meteen stopte. Nu blijft het hier waarschijnlijk bij en wordt het geen "dingetje". Dan maar géén 50 km deze week. Er komen nog zoveel weken aan ...

Eén ding weet ik nu wel met steeds meer zekerheid te stellen: de kuitkrampklachten komen vaak om de hoek kijken in weken waarin ik moe ben en/of minder weerstand heb.
De vorige keer kreeg ik last tijdens en na de kampweek: een super leuke, maar intensieve en vermoeiende week.

En nu?
De afgelopen week voelde ik dat ik wat zware benen had (vooral de kuiten), had ik oudergesprekken op school en ben ik verkouden geworden. Geen schokkende zaken, maar kennelijk wel dingetjes die in m'n kuiten gaan zitten.

In zo'n periode moet ik dus veel (méér) rekening met de benen houden. Ik kan wel lopen, maar minder intensief, minder lang en niet opbouwend. Gewoon de motor draaiende houden en meer niet. Eigenlijk zoals ik het vandaag aan heb gepakt.

De komende week heb ik vrij en kan ik lekker energie bijtanken. Een prettig idee natuurlijk!

Deze afbeelding is voor de komende week vrij toepasselijk.