Vandaag gekocht:
M'n nieuwe mtb.
Zegt m'n fietsmaatje: "hè, ik heb me net aangemeld bij Dem atletiek!" :-)
Zegt m'n fietsmaatje: "hè, ik heb me net aangemeld bij Dem atletiek!" :-)
dinsdag 31 december 2013
zondag 29 december 2013
fietsen
"Als je ooit denkt aan opgeven, denk dan aan waarom je zo lang volgehouden hebt." (Hailey Williams)
Zo, ik ben klaar met 2013 wat sporten betreft.
Vanmorgen nog heel lekker gefietst, op de mtb in de duinen met Marco en Jacco en later ook met Toon. Weinig wind en een lekker ochtendzonnetje, wat wil je nog mee!??! En ... géén achillesklachten, géén knieklachten, géén kuitklachten, géén lekke band, géén stuurfout, géén ...
Morgen een rustdag. En dinsdag (oudjaarsdag) en woensdag (nieuwjaarsdag) wordt er ook niet gesport. Donderdag pas weer: dan staat er weer een bosrondje op de mtb op het programma.
En het lopen dan? Nou, even een week helemaal niet. Op z'n vroegst zaterdag pas weer. Helemaal opgeven wil ik het niet, maar even wat meer rust is wel op z'n plaatst. Binnenkort maar weer bij de fysio langs gaan. Ben toch wel benieuwd hoe hij tegenover de laatste kuitklachten aankijkt.
Het accent zal voorlopig op het fietsen liggen. En omdat dat geheel zonder last gaat, is dat op het moment ook simpelweg leuker dan het lopen.
En dus heb ik een fietsschema gemaa .... Nééé, echt niet. Haha!
Zo, ik ben klaar met 2013 wat sporten betreft.
Vanmorgen nog heel lekker gefietst, op de mtb in de duinen met Marco en Jacco en later ook met Toon. Weinig wind en een lekker ochtendzonnetje, wat wil je nog mee!??! En ... géén achillesklachten, géén knieklachten, géén kuitklachten, géén lekke band, géén stuurfout, géén ...
Morgen een rustdag. En dinsdag (oudjaarsdag) en woensdag (nieuwjaarsdag) wordt er ook niet gesport. Donderdag pas weer: dan staat er weer een bosrondje op de mtb op het programma.
En het lopen dan? Nou, even een week helemaal niet. Op z'n vroegst zaterdag pas weer. Helemaal opgeven wil ik het niet, maar even wat meer rust is wel op z'n plaatst. Binnenkort maar weer bij de fysio langs gaan. Ben toch wel benieuwd hoe hij tegenover de laatste kuitklachten aankijkt.
Het accent zal voorlopig op het fietsen liggen. En omdat dat geheel zonder last gaat, is dat op het moment ook simpelweg leuker dan het lopen.
En dus heb ik een fietsschema gemaa .... Nééé, echt niet. Haha!
 |
| ps: Ik heb een mooie nieuwe mtb gezien!! |
zaterdag 28 december 2013
sporten in 2014
2014: ik heb d'r sin an!
Ik hoop m'n kuit-, achilles- en knieklachten in 2013 achter te kunnen laten en in 2014 blessurevrij te kunnen blijven. Hoewel "blessurevrij blijven" nauwelijks een doel te noemen is. Zeker geen sportief doel. Het is eerder een voorwaarde. Het heeft voor mij nu geen zin om hardloopdoelen te maken, wanneer bovengenoemde voorwaarde er niet is. Dus daar ga ik me nu niet aan wagen.
In het komende jaar wil ik weer/meer genieten van het sporten. Want eerlijk is eerlijk, vanaf juni heb ik weinig meer van mijn hobby (het sporten) genoten. En dat kan toch eigenlijk niet, hè! Dat mag ik mezelf gerust verwijten. Het betekent onder anderen dat ik bij een loopblessure lekker moet genieten van wat ik wél kan: fietsen bijvoorbeeld.
Op de zondagen ga ik op de mtb met Toon, Marco en Jacco in de duinen rijden. Wellicht pak ik de woensdagen er ook bij om een rondje te trappen, maar dan op de weg.
Natuurlijk wil ik ook gaan lopen, maar pas het kan. Onbevangen, zonder doelen en schema's. Om vervolgens maar eens kijken waar 't schip strandt.
Al tijdens het opschrijven van de laatste zin bedenk ik me dat ik helemaal niet wil dat het schip strandt!
In 2014 gaat het schip niet stranden!
(En alleen dan kan ik weer aan wedstrijdjes denken, zoals de Twiskemolenloop met Ron en Chris.)
Op Eriks terugblik op 2013 las ik zinnen als:
- "ik heb het gevoel dat ik leef"
- "ik kom soms in een heerlijke flow terecht"
- "ik raak meer in balans van het lopen"
- "ik krijg er energie van"
En, inderdaad, dáár is het om te doen. En of het nu gaat om lopen of fietsen: het zou niet uit moeten maken.
Ik hoop m'n kuit-, achilles- en knieklachten in 2013 achter te kunnen laten en in 2014 blessurevrij te kunnen blijven. Hoewel "blessurevrij blijven" nauwelijks een doel te noemen is. Zeker geen sportief doel. Het is eerder een voorwaarde. Het heeft voor mij nu geen zin om hardloopdoelen te maken, wanneer bovengenoemde voorwaarde er niet is. Dus daar ga ik me nu niet aan wagen.
In het komende jaar wil ik weer/meer genieten van het sporten. Want eerlijk is eerlijk, vanaf juni heb ik weinig meer van mijn hobby (het sporten) genoten. En dat kan toch eigenlijk niet, hè! Dat mag ik mezelf gerust verwijten. Het betekent onder anderen dat ik bij een loopblessure lekker moet genieten van wat ik wél kan: fietsen bijvoorbeeld.
Op de zondagen ga ik op de mtb met Toon, Marco en Jacco in de duinen rijden. Wellicht pak ik de woensdagen er ook bij om een rondje te trappen, maar dan op de weg.
Natuurlijk wil ik ook gaan lopen, maar pas het kan. Onbevangen, zonder doelen en schema's. Om vervolgens maar eens kijken waar 't schip strandt.
Al tijdens het opschrijven van de laatste zin bedenk ik me dat ik helemaal niet wil dat het schip strandt!
In 2014 gaat het schip niet stranden!
(En alleen dan kan ik weer aan wedstrijdjes denken, zoals de Twiskemolenloop met Ron en Chris.)
Op Eriks terugblik op 2013 las ik zinnen als:
- "ik heb het gevoel dat ik leef"
- "ik kom soms in een heerlijke flow terecht"
- "ik raak meer in balans van het lopen"
- "ik krijg er energie van"
En, inderdaad, dáár is het om te doen. En of het nu gaat om lopen of fietsen: het zou niet uit moeten maken.
vrijdag 27 december 2013
Vosseven
 |
We zaten een weekje in een héérlijk rustig en landelijk park. Het maakte niet uit waar je het park af ging, je bevond je meteen midden in de natuur.
Natuurlijk gingen ook de hardloopschoenen mee. M'n fiets had ik daarentegen thuisgelaten, maar daar had ik meteen wel wat spijt van. Want achter het park, op nog geen 100m van ons huisje, liep namelijk een mountainbikeroute van 45 km lang!
Hardlopen heb ik nauwelijks kunnen doen, vanwege m'n kuiten. Het werd daardoor een rustweek wat sport betreft. Wel hebben we elke dag een wandeling van zo'n 2 uur gemaakt, onder anderen in de Peel. De kinderen liepen telkens heel goed mee!Geen "trainingskamp" dit keer, maar wel een mooie vakantieweek.
Vanmiddag zijn we weer thuis gekomen, om 13.00 uur. Kon ik 's middags nog een rondje fietsen. Was ook wel weer lekker om te doen!
zondag 22 december 2013
Terugblik 2013
In januari liep ik 230 km. Achteraf wat omvang betreft de beste maand van het jaar. Niet voor niets dat toen het idee om weer voor een marathon te gaan ontstond. Het moest de marathon van Amsterdam in oktober gaan worden. Het zou m'n tweede marathon worden. In 2010 liep ik 3.03.12 en nu wilde ik voor onder de 3 uur gaan: 2.59.59 bijvoorbeeld.
In februari liep ik m'n eerste pr van het jaar: 0.37.27 op de 10 km, tijdens de Lycurgusrun. Het was geen echte wedstrijd en het deelnemersveld was niet sterk, maar toch was het leuk om er als eerste te finishen. Lange tijd liep ik in tweede positie, maar in de laatste kilometers haalde ik de nummer 1 in. Mede daardoor liep ik zo'n (voor mijn doen) goede tijd!
In maart wilde ik tijdens de Spaarnwoudeloop proberen de 37 minutengrens op te gaan zoeken, maar achillesklachten gooiden roet in het eten. Niet erg, even een stapje terug doen. Ik kon m'n programma vrij snel weer oppikken.
En toen werd het 1 april: de 10 EM (16,1 km) van de Lycurgus-run stond op het programma. Nu was het wél een wedstrijd! Een heerlijke loop, met lange tijd een straffe wind tegen, en een prachtig nieuw pr van 1.01.21. Ik behaalde er een 5e plaats mee en mocht zelfs het podium op als de nummer 2 in de categorie 35+.
Na 1 april werd het gedurende de rest van april kwakkelen: knieklachten en achillespeesklachten.
In mei leek het weer wat beter te gaan en kon ik zowaar meedoen tijdens de DCD loop op 10 mei. Ik was niet helemaal goed getraind, maar voelde me desondanks toch goed in vorm. En dat bleek ook wel, want ik behaalde een prachtig nieuw pr: 36.49. En het leverde me een 3e plaats all over op. Dit was achteraf mijn hardloophoogtepunt van het jaar.
Na de DCD ging het wisselend. Dan weer een goede trainingsweek, dan weer achillespeesklachten, maar echt helemaal lekker ging het niet meer. En dat terwijl in juni de Marquetteloop op het programma stond.
Tussendoor nog wel een aardige 15 km in 0.58.43 gelopen, maar deze ging niet van harte.
Op 16 juni ben ik toch gestart aan de Marquetteloop. Helemaal 100% was ik niet, maar omdat het 3 rondjes van 7 km waren, kon ik altijd uitstappen. Dat laatste bleek niet nodig, ik kon zelfs een aardig tempo lopen en liep de halve marathon in 1.23.20. Niet m'n beoogde tijd, maar evengoed een pr.
En achteraf m'n laatste wedstrijd.
De volgende dag had ik veel last van m'n achillespezen en de rest van juni en vervolgens ook in juli heel weinig kunnen lopen.
Pas tijdens de zomervakantie, toen we (eind juli / begin augustus) in Jard sur mer in Frankrijk (deel 1, deel 2, deel 3) waren, kon ik weer 'n beetje lekker hardlopen.
Halverwege augustus was ik (na een afwezigheid van 2 maanden) weer in staat om op de baan te trainen. Héérlijk om te doen weer. Vervolgens kon ik weer van 3x naar 4x lopen en kon ik zeggen: "ik ben er weer!" Het was een kwestie van tijd alvorens ik m'n eerste wedstrijdje weer zou kunnen lopen.
Eerst, het was inmiddels september, nog even op schoolkamp en daarna waren er héél wat wedstrijden die ik zou kunnen lopen.
Zou kunnen ...
Tijdens het schoolkamp (deel 1, deel 2) kon ik een paar keer lopen en tijdens de laatste keer kreeg ik wat last van m'n linkerkuit. Dat was in mijn ogen te wijten aan vermoeidheid en zou na een paar dagen wel weer over zijn. En zo was het ook. Na kamp kon ik weer 3x per week lopen en ging het trainen op de baan ook als vanouds. Wel kwamen de knieklachten weer terug.
En toen werd het 16 september. Tijd voor een duurloopje (met versnellingen van 200m) naar Wijk aan Zee en weer terug. Een loopje waar ik behoorlijk chagrijnig van werd en waar ik nog steeds hinder van ondervind. Het was "pang" in m'n linkerkuit en een periode van niets doen, fysiotherapie, fietsen en langzaam maar zeker weer proberen te lopen begon.
De maand oktober werd het dieptepunt met niet één keer hardlopen!
Halverwege november mocht ik het weer proberen (of wéér proberen).
En in december leek er eindelijk wat vooruitgang te komen. Met m'n linkerkuit lijkt het helemaal goed te gaan, maar de laatste weken doet m'n rechterkuit vervelend. A neverending story? Ik hoop 't niet!
In de 1e helft van 2013 heb ik 1200 km gelopen.
In de 2e helft van 2013 heb ik 400 km gelopen.
In totaal dus 1600 km.
Update:
Over een terugblik gesproken. Facebook heeft een soort compilatie gemaakt van "mijn" highlights, waarvan óók een aantal hardloopmomenten. Grappig.
donderdag 19 december 2013
Ontslagen!
Vandaag had ik een fysio afspraak in de lunchpauze staan. Later bleek dit (voorlopig) mijn laatste bezoek aan Menno te zijn geweest. Vanaf nu geldt: lekker trainen, opbouwen, wedstrijdjes lopen. Kortom: ik ben fit genoeg.
Vanmiddag gingen voor de laatste keer de naalden erin: in de rechterkuit.
Ook heeft Menno m'n onderrug gemasseerd en wat druk gezet op de onderste wervels aldaar, omdat bepaalde kuitklachten vanuit m'n rug komen. Ik heb hier wat oefeningen voor gekregen.
Ook een nieuwe (extra) oefening voor m'n buikspieren, specifiek voor de spieren aan de buitenkanten.
Wat het lopen van wedstrijden betreft: hier staat Menno positief tegenover. De eerste is op 2 februari en Menno's reactie was: "oh, maar dat is nog ver weg!" Net als mijn trainer denkt Menno dat geregeld aan "trainingswedstrijden" meedoen, goed voor me kan zijn. Ik heb de laatste tijd vooral geleerd dat kwaliteit véél belangrijker is dan kwantiteit! En variëren kan geen kwaad: intervallen, tempolopen, wissellopen, duurlopen, duintraining, wedstrijden, ...
Mijn laatste vraag was hoe Menno staat tegenover de 100-tjes van Klaas Lok, voor en na een training. Prima, als ik maar soepel loop en niet ga sprinten!
En dat was het dan. Ik ben ONTSLAGEN!
woensdag 18 december 2013
blok 13 van 2013
Ik verdeelde het kalenderjaar de laatste jaren in 13 blokken van 4 weken (dat geeft een "eerlijker" beeld dan de 12 maanden). Laat ik het laatste blok eens weergeven:
week 49: "echt" op de baan trainen
dinsdag
Baan: 10*200 (p=200) + 2*400(p=200). In totaal 6,9 km
vrijdag
Weg: 9*2' (p = 1'). In totaal 7,1 km
zondag
Fietsen: bosrondje op de mtb van 47,0 km.
Weekopbrengst week 49
- lopen: 14,0 km in 2x (7,0 km p.x)
- fietsen: 47,0 km in 1x (47,0 km p.x.)
week 50: 3x lopen
dinsdag
Baan: 5*200 (p=200) + 5*400 (p=200). In totaal 7,0 km
donderdag
Weg: 8*2' (p = 2'). In totaal 6,4 km
zondag
Weg: w.up / 4*100 / 12' / 4*100 / c.down. In totaal 5,1 km
Weekopbrengst week 50
- lopen: 18,5 km in 3x (6,2 km p.x)
week 51: volgens de 10% regel mag ik deze week 20,4 km lopen.
dinsdag
Baan: 5*800 (p=400). In totaal 7,8 km
donderdag
Baan: 9*400 (p=200). In totaal 7,7 km
zondag
Bos: tijdens de w.up voelde ik m'n rechterkuit opspelen en daardoor werd het een kort rondje van 2,7 km.
Toch wel balen, zeker na 2 rustdagen.
week 52: accent op het fietsen.
woensdag
Bos: een klein rondje proberen. Iets voelen = stoppen! 5'wandelen, 1'dribbelen. En ja hoor, ik voelde m'n rechterkuit. O ... én m'n linkerkuit. Stoppen dus. Na 1,7 km.
vrijdag
Fietsen: rondje op de mtb over de weg. 42,2 km in 1:33:25 (27,1 km/u). Er stand een harde wind.
zaterdag
Weg: een klein rondje proberen: wandelen, dribbelen, rechterkuit. Stoppen weer. Na 0,9 km.
zondag
Fietsen: bosrondje op de mtb van 43,6 km. In precies 2 uur (2.00.32).
week 49: "echt" op de baan trainen
dinsdag
Baan: 10*200 (p=200) + 2*400(p=200). In totaal 6,9 km
vrijdag
Weg: 9*2' (p = 1'). In totaal 7,1 km
zondag
Fietsen: bosrondje op de mtb van 47,0 km.
Weekopbrengst week 49
- lopen: 14,0 km in 2x (7,0 km p.x)
- fietsen: 47,0 km in 1x (47,0 km p.x.)
week 50: 3x lopen
dinsdag
Baan: 5*200 (p=200) + 5*400 (p=200). In totaal 7,0 km
donderdag
Weg: 8*2' (p = 2'). In totaal 6,4 km
zondag
Weg: w.up / 4*100 / 12' / 4*100 / c.down. In totaal 5,1 km
Weekopbrengst week 50
- lopen: 18,5 km in 3x (6,2 km p.x)
week 51: volgens de 10% regel mag ik deze week 20,4 km lopen.
dinsdag
Baan: 5*800 (p=400). In totaal 7,8 km
donderdag
Baan: 9*400 (p=200). In totaal 7,7 km
zondag
Bos: tijdens de w.up voelde ik m'n rechterkuit opspelen en daardoor werd het een kort rondje van 2,7 km.
Toch wel balen, zeker na 2 rustdagen.
Weekopbrengst week 51
- lopen: 18,2 km in 3x (6,1 km p.x)
- lopen: 18,2 km in 3x (6,1 km p.x)
week 52: accent op het fietsen.
woensdag
Bos: een klein rondje proberen. Iets voelen = stoppen! 5'wandelen, 1'dribbelen. En ja hoor, ik voelde m'n rechterkuit. O ... én m'n linkerkuit. Stoppen dus. Na 1,7 km.
vrijdag
Fietsen: rondje op de mtb over de weg. 42,2 km in 1:33:25 (27,1 km/u). Er stand een harde wind.
zaterdag
Weg: een klein rondje proberen: wandelen, dribbelen, rechterkuit. Stoppen weer. Na 0,9 km.
zondag
Fietsen: bosrondje op de mtb van 43,6 km. In precies 2 uur (2.00.32).
Weekopbrengst week 52
- lopen: 2,6 km in 2x (1,3 km p.x)
- fietsen: 85,8km in 1x (42,9 km p.x)
- lopen: 2,6 km in 2x (1,3 km p.x)
- fietsen: 85,8km in 1x (42,9 km p.x)
dinsdag 17 december 2013
800-tjes
Inmiddels ben ik alweer een aantal weken aan het lopen. Ook op de baan. Zo ook vanavond. Maar, in tegenstelling tot voorgaande keren, mocht en kon ik weer met de groep meetrainen. Ik was zo blij als een kind!
Wat gingen we doen? 7 x 800m met telkens 400m rust.
Hoe ging het? Goed!
Ik heb er 5 van de 7 meegedaan. Toen vond ik het mooi geweest. Ik bedacht dat ik liever met een happy face thuis vertel dat ik 5 x 800m heb gelopen dan dat ik moet aangeven dat ik die 6e en 7e keer beter niet had kunnen doen. Wat een wijsheid!
De 800-tjes gingen in 3.04, 3.00, 2.57, 2.57, 3.00. Gemiddeld 3.00 per keer. Dat betekende 3'45" per km.
Ik kon soepel en ontspannen met mannen als Erik, Harry, Gerard, Jacco, Frank, Marco en Jos meekomen. Alleen "even wegsprinten", zoals Jos en Erik af en toe deden, was er voor mij uiteraard niet bij.
En hoe ging het met de kuitjes? Linkerkuit: 1 op een schaal van 10. Rechterkuit: 3 op een schaal van 10.
Na afloop van de training wat gesproken over mogelijke wedstrijdjes in het nieuwe jaar. Volgens onze trainer zou het wellicht helemaal niet gek zijn om, naast het kiezen van een aantal hoofdwedstrijden, ook trainingswedstrijden in te plannen. Met 3 "kwaliteitstrainingen" per week zou ik binnenkort prima in staat moeten zijn om weer eens een goede 10 km te lopen. Een 4e x zou dan niet eens nodig zijn, zeker niet wanneer ik 1x in de week blijf fietsen. Daarmee train ik ten slotte ook m'n uithoudingsvermogen.
Wat ik ook ga doen: ik den dat het verstandig is om in ieder geval veel te variëren. In het verleden waren mijn (loop)trainingen toch vrij eenzijdig te noemen: baantrainingen en duurloopjes. En bij de duurloopjes lag de focus toch wat (te?) veel op de afstand.
Binnenkort maar eens gaan bekijken welke wedstrijden ik wil plannen. Eerst donderdag aan Menno vragen wanneer hij denkt dat ik er weer klaar voor ben.
Wat gingen we doen? 7 x 800m met telkens 400m rust.
Hoe ging het? Goed!
Ik heb er 5 van de 7 meegedaan. Toen vond ik het mooi geweest. Ik bedacht dat ik liever met een happy face thuis vertel dat ik 5 x 800m heb gelopen dan dat ik moet aangeven dat ik die 6e en 7e keer beter niet had kunnen doen. Wat een wijsheid!
De 800-tjes gingen in 3.04, 3.00, 2.57, 2.57, 3.00. Gemiddeld 3.00 per keer. Dat betekende 3'45" per km.
Ik kon soepel en ontspannen met mannen als Erik, Harry, Gerard, Jacco, Frank, Marco en Jos meekomen. Alleen "even wegsprinten", zoals Jos en Erik af en toe deden, was er voor mij uiteraard niet bij.
En hoe ging het met de kuitjes? Linkerkuit: 1 op een schaal van 10. Rechterkuit: 3 op een schaal van 10.
Na afloop van de training wat gesproken over mogelijke wedstrijdjes in het nieuwe jaar. Volgens onze trainer zou het wellicht helemaal niet gek zijn om, naast het kiezen van een aantal hoofdwedstrijden, ook trainingswedstrijden in te plannen. Met 3 "kwaliteitstrainingen" per week zou ik binnenkort prima in staat moeten zijn om weer eens een goede 10 km te lopen. Een 4e x zou dan niet eens nodig zijn, zeker niet wanneer ik 1x in de week blijf fietsen. Daarmee train ik ten slotte ook m'n uithoudingsvermogen.
Wat ik ook ga doen: ik den dat het verstandig is om in ieder geval veel te variëren. In het verleden waren mijn (loop)trainingen toch vrij eenzijdig te noemen: baantrainingen en duurloopjes. En bij de duurloopjes lag de focus toch wat (te?) veel op de afstand.
Binnenkort maar eens gaan bekijken welke wedstrijden ik wil plannen. Eerst donderdag aan Menno vragen wanneer hij denkt dat ik er weer klaar voor ben.
zondag 15 december 2013
k(ijk)uit !!
Hoe kan ik leren van het verleden?Mogelijkheid 1:
Meestal kwamen de kuitblessures tijdens duurloopjes, tempo maakt niet uit. Waarschijnlijk was ik dan kennelijk al ('n tikje) vermoeid. Bijvoorbeeld na een kampweek, na een week met 10 minutengesprekken, enzovoort.
Mogelijkheid 2:
Ik hield ervan om zogenaamde "junk miles" te maken, extra kilometers om bijvoorbeeld tóch aan 60 km in de week te komen (omdat 60 mooier staat dan 58 in m'n logboek). De focus lag daardoor wellicht toch te veel op de omvang en minder op de kwaliteit van de weken.
Mogelijkheid 3:
Na een wedstrijd op zondag ging ik geregeld op dinsdag weer op de baan gaan trainen, terwijl ik voelde dat ik (nog) niet geheel hersteld was.
En nu?
Léééér er nu toch eens wat van!!!
Menno benadrukt telkens dat het gaat om kwaliteit. Snelheid mag, omvang is (zeker nu) minder relevant. Snelheid is kwaliteit, wanneer het soepel en technisch gaat: "werken" is dus uit den boze.
Rustmomenten binnen de week, maar zeker ook binnen de trainingen zijn zeer belangrijk. Er mag (moet) zelfs gewandeld worden. Toch wel veel raakvlakken met de theorie van de souplessemethode van Klaas Lok, hoor.
Enkele tips voor mezelf (ik ben de beroerdste niet):
- Bij trainen op snelheid: ontspannen en op souplesse lopen en niet werken.
- Één zware training per week. Op de baan dus 1x intensief en 1x extensief trainen en verder alleen lichtere trainingen.
- Meer/harder trainen ≠ sneller/beter worden.
- Bij twijfel liever iets te langzaam dan te snel lopen.
- Tijdens de intervaltrainingen meer/langere pauzes.
- Een duurloop in blokken verdelen met tempowisselingen of na iedere km bijvoorbeeld een minuutje versnellen.
- Lok: "doe 2 à 3x per week na de training 10*100m."
- Tussen intensieve trainingen en/of een wedstrijd minstens 2 rustige(re) dagen / trainingen.
- Tempo- of verzuringstrainingen (bijvoorbeeld een wedstrijd): gemiddeld 1x per 2 weken (of minder).
- Geen "stiekeme km's maken
- Toegeven aan vermoeidheid / luisteren
- Na een wedstrijd meer rust nemen
Voor en na deze 3 km gewandeld, gedribbeld en 4x 100m gedaan. Op z'n Loks dus. Tijdens het lopen de kuiten wel licht gevoeld, maar door het lopen niet méér gaan voelen. Cijfer: een 2 op een schaal van 10.
Die "Lokkeriaanse 100-tjes" zijn echt lekker om te doen. En ze geven me informatie als: hoe soepel, ontspannen loop ik ze?
En nu op naar dinsdag: zal ik dan eindelijk weer met de groep mee kunnen trainen??
Afgelopen week heb ik 21 km gelopen en volgens de 10% regel mag ik dan komende week 23 km lopen. Op die manier kom ik in week 7 op 50 km uit en in week 9 op 60 km. En dan houdt wat mij betreft de 10% regel wel weer even op. Meer dan 60 km in de week liep ik alleen tijdens een marathonvoorbereidingsfase.
zaterdag 14 december 2013
3x per week
Vanaf nu ga ik naar alle waarschijnlijkheid toch echt weer 3x per week lopen. Van 2x naar 3x naar 4x, wordt het plan.Vanmiddag met Menno een soort plannetje opgesteld. Ik ga 2x per week intervaltrainingen doen, voor mezelf en/of op de baan. En 1x per week een duurloopje. Die duurloopjes ga ik heel langzaam opbouwen en het beginpunt is laag: zondag een rondje van zo'n 12 minuten maken. De komende weken kan ik daar telkens een paar minuten bijdoen.
Ik heb zowaar weer een soort (opbouw)schema gemaakt.
Bovenstaande informatie geeft aan dat Menno helemaal niet ontevreden is over m'n kuiten. Het kan altijd gebeuren dat de kuiten gaan tegensputteren. Hoe kunnen zij anders aangeven dat ze vermoeid raken? Het gevaar van deze fase is namelijk dat ik trainingen doe waar ik niet echt moe van raak, maar mijn benen (en vooral kuiten) dus wel. Wel benadrukte hij het doen van de excentrische (kuit)oefeningen. Lekker excentrisch blijven oefenen en de belasting-belastbaarheid bewaken dus.
Beheersen, balans, luisteren, belastbaarheid ... tja ... al die kreten spelen natuurlijk gewoon weer een (grote) rol.
donderdag 12 december 2013
lopen met wat meer rust
Vanavond heb ik m'n inmiddels vertrouwde minutenloopje gedaan. Maar, zoals ik dinsdag al aangaf, met wat aanpassingen.
In plaats van 10*2' (p=1') heb ik 8*2' (p=2') gedaan. Tijdens de pauzes 1' gewandeld en 1' gedribbeld. Wat meer rust dus. En 8 intervallen in plaats van 10.
Dat ging vrij goed: geen last gehad. De kuiten heb ik wel licht gevoeld, waardoor ik minder onbevangen dan anderhalve week geleden heb gelopen. Maar niet méér dan dat.
Linkerkuit: 2 op een schaal van 10. Rechterkuit: 3 op een schaal van 10.
De aanpassingen in de training waren, denk ik, prima. Maar het gevaar is nog niet geweken!
Morgenmiddag om 16.00 heb ik een afspraak bij Menno: ben benieuwd wat hij van de staat van m'n kuit vindt. Ach, in het ergste geval gaan de naalden er weer een keer in. Maar ook dan kan ik waarschijnlijk zondag wel weer een stukje rennen. Kom ik tóch nog aan de 3x lopen deze week. En dat was toch wel het doel van deze week. En dan kan ik eigenlijk best weer tevreden zijn.
In plaats van 10*2' (p=1') heb ik 8*2' (p=2') gedaan. Tijdens de pauzes 1' gewandeld en 1' gedribbeld. Wat meer rust dus. En 8 intervallen in plaats van 10.
Dat ging vrij goed: geen last gehad. De kuiten heb ik wel licht gevoeld, waardoor ik minder onbevangen dan anderhalve week geleden heb gelopen. Maar niet méér dan dat.
Linkerkuit: 2 op een schaal van 10. Rechterkuit: 3 op een schaal van 10.
De aanpassingen in de training waren, denk ik, prima. Maar het gevaar is nog niet geweken!
Morgenmiddag om 16.00 heb ik een afspraak bij Menno: ben benieuwd wat hij van de staat van m'n kuit vindt. Ach, in het ergste geval gaan de naalden er weer een keer in. Maar ook dan kan ik waarschijnlijk zondag wel weer een stukje rennen. Kom ik tóch nog aan de 3x lopen deze week. En dat was toch wel het doel van deze week. En dan kan ik eigenlijk best weer tevreden zijn.
dinsdag 10 december 2013
Oefff
Vanavond toch weer lekker getraind op de baan. Vandaar de titel "Oefff".
Niet met de groep meegelopen, maar een eigen training gedaan, op z'n Menno's:
5*200m (p=200m) + 5*400m (p=200m)
De baan was door grondvorst vrij glad geworden, waardoor er niet 100% op snelheid gelopen kon worden. Maar snelheid was voor mij vanavond niet het hoofddoel. Ik wilde natuurlijk vooral weten hoe ik er voor zou staan na afgelopen vrijdag, toen ik toch een "kuitdomper" voor m'n kiezen kreeg.
Maar, zoals gezegd, het ging dus goed. Het voelde een beetje als "met de schrik vrij gekomen". Lekker op souplesse kunnen lopen. Ik heb m'n kuiten wel licht gevoeld, maar grappig genoeg de linker minder dan de rechter: 2 op een schaal van 10. Tegenover afgelopen vrijdag een 7 op een schaal van 10 tijdens het 10e intervalletje.
Donderdag wil ik m'n inmiddels vertrouwde minutenloopje doen, maar met wat aanpassingen.
In plaats van 10*2' (p=1') ga ik 8*2' (p=2') doen. Tijdens de pauzes 1' wandelen en 1' dribbelen. Wat meer rust dus. En 8 intervallen in plaats van 10.
De komende weken proberen om naar de 3x per week lopen te kunnen gaan, zonder de omvang per keer toe te laten nemen. Dat is latere zorg. Langzaam maar zeker zal de weerbaarheid toch toe gaan nemen, daar ben ik van overtuigd. Ook al weet ik nog steeds niet goed waar de kuitproblemen vandaan komen, ben ik toch positief over hoe het nu gaat. Ik krijg steeds meer vertrouwen.
Eigenlijk sta ik nu op het punt van afgelopen 25 september. Toen schreef ik het stukje Valkuil. Ik liep toen nog geen 10 dagen met de kuitklachten rond en was nog in de veronderstelling dat het een kwestie van weken zou zijn. Omdat ik nu pas weer aan onderstaande punten kan werken, schrijf ik ze nogmaals op.
Niet met de groep meegelopen, maar een eigen training gedaan, op z'n Menno's:
5*200m (p=200m) + 5*400m (p=200m)
De baan was door grondvorst vrij glad geworden, waardoor er niet 100% op snelheid gelopen kon worden. Maar snelheid was voor mij vanavond niet het hoofddoel. Ik wilde natuurlijk vooral weten hoe ik er voor zou staan na afgelopen vrijdag, toen ik toch een "kuitdomper" voor m'n kiezen kreeg.
Maar, zoals gezegd, het ging dus goed. Het voelde een beetje als "met de schrik vrij gekomen". Lekker op souplesse kunnen lopen. Ik heb m'n kuiten wel licht gevoeld, maar grappig genoeg de linker minder dan de rechter: 2 op een schaal van 10. Tegenover afgelopen vrijdag een 7 op een schaal van 10 tijdens het 10e intervalletje.
| 200m | 400m |
| 00:00:41 | 00:01:23 |
| 00:00:41 | 00:01:23 |
| 00:00:42 | 00:01:24 |
| 00:00:41 | 00:01:27 |
| 00:00:40 | 00:01:25 |
| 00:00:41 | 00:01:24 |
Donderdag wil ik m'n inmiddels vertrouwde minutenloopje doen, maar met wat aanpassingen.
In plaats van 10*2' (p=1') ga ik 8*2' (p=2') doen. Tijdens de pauzes 1' wandelen en 1' dribbelen. Wat meer rust dus. En 8 intervallen in plaats van 10.
De komende weken proberen om naar de 3x per week lopen te kunnen gaan, zonder de omvang per keer toe te laten nemen. Dat is latere zorg. Langzaam maar zeker zal de weerbaarheid toch toe gaan nemen, daar ben ik van overtuigd. Ook al weet ik nog steeds niet goed waar de kuitproblemen vandaan komen, ben ik toch positief over hoe het nu gaat. Ik krijg steeds meer vertrouwen.
 |
Twijfels heb ik genoeg gekend.gekend.
Maar voor nu geldt: "Kom maar op met die nieuwe en revolutionaire inzichten!"
|
Eigenlijk sta ik nu op het punt van afgelopen 25 september. Toen schreef ik het stukje Valkuil. Ik liep toen nog geen 10 dagen met de kuitklachten rond en was nog in de veronderstelling dat het een kwestie van weken zou zijn. Omdat ik nu pas weer aan onderstaande punten kan werken, schrijf ik ze nogmaals op.
- In mijn stukje belastbaarheid-opbouwen schreef ik aan dat de trainer aangaf dat ik (wanneer ik weer op de baan zou gaan trainen) uit moet gaan van een snelheid van 3'45" per km. Erik gaf dat ook in in een reactie. En straks tóch weer proberen om 4x in de week te kunnen lopen. Want wanneer ik 4x per week loop, ben ik minder blessuregevoelig! Gek, eigenlijk .
- Nog geen maand later: de-draad-weer-oppikken. Vooral de afbeelding is interessant. Als ik eens een schema maak, met dit plaatje in m'n achterhoofd ...
- Ten slotte, uit opnieuw-beginnen, "want, zoals Erik al schreef in zijn stukje vorm-komt-weer-in-beeld-deel-2 "heel blijven staat op nr. 1, 2 en 3!" "
- Op 29 juni schreef ik een blessure-samenvatting van maart tot en met juni in start-over-again. Alles is dus eigenlijk al gezegd en geschreven. Nu geldt:
- HEEL WORDEN EN VERVOLGENS ... HEEL BLIJVEN!!!
- In de opbouw wellicht weer wat meer de nadruk op de Souplessemethode van Klaas Lok: extensieve intervalletjes. Zie het stukje: Lok.
zondag 8 december 2013
één stap terug
Het lijkt mee te vallen met m'n kuit.
Gisteren heb ik er nauwelijks last van gehad en vandaag al helemaal niet.
Wellicht iets te veel gedaan. Niet zo zeer wat tempo betreft, maar meer qua duur.
Wel met Menno gemaild. Ik had een nieuwe afspraak staan voor donderdag de 19e. Deze is nu naar voren gehaald, naar vrijdag de 13e.
Menno gaf in de mail aan dat hij net als ik niet had verwacht dat ik last van de kuit zou krijgen.
De benen hebben kennelijk veel tijd nodig om weer te wennen aan wat meer belastbaarheid. Dinsdag ga ik het toch weer proberen op de baan. En dan hooguit 8 herhalingen doen van 200 à 400m.
Hopelijk is het simpelweg een kwestie van nu één stap terug en straks twee vooruit, zoals een aantal mensen dat bemoedigend aangaven. Opgeven is geen optie, ik ben niet voor niets al een flinke tijd bezig met terugkomen. Vrijdagavond was even een domper, maar ik voel de gedrevenheid (gevoed door het feit dat 't mee lijkt te vallen) terugkomen. Menno en ik zijn gedoceerd bezig en in de gekozen aanpak heb ik vertrouwen, ook als er even een tegenslag(je) is. De laatste weken voel ik me weer 'n beetje hardloper en dat is een fijn idee.
En, man, wanneer ik in 2014 een pr mag lopen op welke-afstand-dan-ook, dan zal ik nog wel eens terugdenken aan het afgelopen half jaar. Want nieuwe pr-en lopen zal ik!
Op dit moment hoop ik de Twiskemolenloop (10 km) van 2 februari 2014 te halen. Ik denk een reëel doel om me op te richten. Niet om er een pr te halen, maar om er eindelijk weer eens mee te kunnen doen aan een wedstrijd. En als ik het niet red? Nou, dan maar niet. Dan is er op 2 maart nog één: de laatste van het seizoen.
Vanmorgen in ieder geval zonder last kunnen fietsen met Toon, Jacco en Marco. Om 8.00 uur de deur uit en om 8.15 reden we de duinen in. Dat is meteen het mooiste uurtje. Alles ontwaakt en er zijn nog niet zo heel veel mensen. Dat laatste is na een uurtje wel anders! Dan is het spitsuur wat sporters betreft.
Gisteren heb ik er nauwelijks last van gehad en vandaag al helemaal niet.
Wellicht iets te veel gedaan. Niet zo zeer wat tempo betreft, maar meer qua duur.
Wel met Menno gemaild. Ik had een nieuwe afspraak staan voor donderdag de 19e. Deze is nu naar voren gehaald, naar vrijdag de 13e.
Menno gaf in de mail aan dat hij net als ik niet had verwacht dat ik last van de kuit zou krijgen.
De benen hebben kennelijk veel tijd nodig om weer te wennen aan wat meer belastbaarheid. Dinsdag ga ik het toch weer proberen op de baan. En dan hooguit 8 herhalingen doen van 200 à 400m.
Hopelijk is het simpelweg een kwestie van nu één stap terug en straks twee vooruit, zoals een aantal mensen dat bemoedigend aangaven. Opgeven is geen optie, ik ben niet voor niets al een flinke tijd bezig met terugkomen. Vrijdagavond was even een domper, maar ik voel de gedrevenheid (gevoed door het feit dat 't mee lijkt te vallen) terugkomen. Menno en ik zijn gedoceerd bezig en in de gekozen aanpak heb ik vertrouwen, ook als er even een tegenslag(je) is. De laatste weken voel ik me weer 'n beetje hardloper en dat is een fijn idee.
En, man, wanneer ik in 2014 een pr mag lopen op welke-afstand-dan-ook, dan zal ik nog wel eens terugdenken aan het afgelopen half jaar. Want nieuwe pr-en lopen zal ik!
Op dit moment hoop ik de Twiskemolenloop (10 km) van 2 februari 2014 te halen. Ik denk een reëel doel om me op te richten. Niet om er een pr te halen, maar om er eindelijk weer eens mee te kunnen doen aan een wedstrijd. En als ik het niet red? Nou, dan maar niet. Dan is er op 2 maart nog één: de laatste van het seizoen.
Vanmorgen in ieder geval zonder last kunnen fietsen met Toon, Jacco en Marco. Om 8.00 uur de deur uit en om 8.15 reden we de duinen in. Dat is meteen het mooiste uurtje. Alles ontwaakt en er zijn nog niet zo heel veel mensen. Dat laatste is na een uurtje wel anders! Dan is het spitsuur wat sporters betreft.
vrijdag 6 december 2013
dubbel
Ik zit met een dubbel gevoel op de bank.
Vanmiddag ging het zóó goed.
Bij Menno geweest en de kuit zag er goed uit. De naalden waren niet eens (meer) nodig!
Ik mag vanaf volgende week weer 3x per week lopen. 'k Moet er wel aan denken om de omvang niet met meer dan 10% per week toe te laten nemen. Twee keer op de baan en één keer op de weg, in het bos, enzovoort.
Van Menno mag ik de loopsnelheid wel wat opvoeren, als ik maar voldoende rust creëer. Rust is een stukje wandelen en vervolgens een stukje dribbelen. En als ik maar blijf letten op souplesse, techniek en loophouding en NIET ga 'werken'.
De ene keer niet op de baan lopen moet géén duurloop worden, maar ook een loop met wandel- en dribbelmomenten.
Naast de 3x lopen is 'n keer fietsen ernaast ook helemaal niet gek.
Maar ... vanavond werd toch wel weer een domper.
Ik ging, na mijn fysio-bezoek, vanavond vol goede moed op pad voor een 10x (2 minuten rennen, 1/2 minuut wandelen, 1/2 minuut dribbelen) loop. En dat ging 9x simpelweg héél goed. Geen vuiltje aan de lucht. De 9e x ging even soepel, lekker en goed als de 1e x. Maar toen de 10e x. Schoot 't tóch weer in m'n linkerkuit. Geen "pang", gelukkig, meer een soort verkramping.
Stoppen en wandelen naar huis. Gelukkig was ik op nog geen 500m van huis. Ik denk dat ik er goed aan heb gedaan door meteen te stoppen en denk (hóóp) dat het wel mee valt, maar toch ...
Dit had ik echt, echt, echt niet verwacht.
Cijfer voor de kuiten: tijdens de 1e 9 intervallen een 2 op een schaal van 10, en tijdens het 10e intervalletje een 7 op een schaal van 10.
Ben benieuwd wat de 'schade' morgenochtend is.
Vanmiddag ging het zóó goed.
Bij Menno geweest en de kuit zag er goed uit. De naalden waren niet eens (meer) nodig!
Ik mag vanaf volgende week weer 3x per week lopen. 'k Moet er wel aan denken om de omvang niet met meer dan 10% per week toe te laten nemen. Twee keer op de baan en één keer op de weg, in het bos, enzovoort.
Van Menno mag ik de loopsnelheid wel wat opvoeren, als ik maar voldoende rust creëer. Rust is een stukje wandelen en vervolgens een stukje dribbelen. En als ik maar blijf letten op souplesse, techniek en loophouding en NIET ga 'werken'.
De ene keer niet op de baan lopen moet géén duurloop worden, maar ook een loop met wandel- en dribbelmomenten.
Naast de 3x lopen is 'n keer fietsen ernaast ook helemaal niet gek.
Maar ... vanavond werd toch wel weer een domper.
Ik ging, na mijn fysio-bezoek, vanavond vol goede moed op pad voor een 10x (2 minuten rennen, 1/2 minuut wandelen, 1/2 minuut dribbelen) loop. En dat ging 9x simpelweg héél goed. Geen vuiltje aan de lucht. De 9e x ging even soepel, lekker en goed als de 1e x. Maar toen de 10e x. Schoot 't tóch weer in m'n linkerkuit. Geen "pang", gelukkig, meer een soort verkramping.
Stoppen en wandelen naar huis. Gelukkig was ik op nog geen 500m van huis. Ik denk dat ik er goed aan heb gedaan door meteen te stoppen en denk (hóóp) dat het wel mee valt, maar toch ...
Dit had ik echt, echt, echt niet verwacht.
Cijfer voor de kuiten: tijdens de 1e 9 intervallen een 2 op een schaal van 10, en tijdens het 10e intervalletje een 7 op een schaal van 10.
Ben benieuwd wat de 'schade' morgenochtend is.
Update:
Het is de volgende dag en kuit voelt wat stijf aan, maar het is gelukkig niet zo dat ik door het huis strompel.
dinsdag 3 december 2013
echte baantraining
En de eerste echte baantraining sinds maanden zit er weer op. En voor de training nog een kwartiertje aan de buikspieren gewerkt.
De groep liep 8*1000m. Dat was nog wat te veel van het goede. In overleg met de trainer heb ik er 10*200m en 2*400m van gemaakt met telkens 200m dribbelen. Heen en terug op de fiets. Binnenkort wil ik weer lopend heen en terug gaan.
De 200-tjes gingen in 42" à 43" en de 400-tjes in respectievelijk 1'22" en 1'20".
En daar was ik best tevreden mee. M'n focus lag niet op de snelheid, maar veel meer op souplesse en houding. Al die zaken waar ik de afgelopen weken mee bezig ben geweest: geluidloos, rechtop, enzovoort.
Wat snelheid betreft, gaf mijn trainer aan dat ik op een 1000m niet sneller hoef te lopen dan 3'30". Dat zou 42" op de 200m en 1'24" op de 400m betekenen. Ik heb me daar goed aan gehouden. De kortere afstanden gaan uiteraard sneller dan de 1000 m's, maar ik ben niet véél sneller gegaan. Vooral op de 200m's heb ik me prima ingehouden.
Morgen herstellen, donderdag Sinterklaas, vrijdag fysio, zaterdag herstellen van vrijdag, zondag fietsen, dus mijn loopweek zit er waarschijnlijk alweer op.
Ik denk trouwens dat ik wel weer richting de 3x per week lopen kan gaan. Uiteraard na overleg met Menno! M'n week kan er dan als volgt uit komen te zien:
Uiteindelijk wil ik weer 4x per week kunnen lopen. Dan zal het fietsen waarschijnlijk weer komen te vervallen. Aan de ene kant jammer, aan de andere kant is het een gevolg van het maken van keuzes. Fietsen naast 4x lopen wordt me gewoon teveel. Maar, hé, eerst maar eens naar 3x lopen!
De groep liep 8*1000m. Dat was nog wat te veel van het goede. In overleg met de trainer heb ik er 10*200m en 2*400m van gemaakt met telkens 200m dribbelen. Heen en terug op de fiets. Binnenkort wil ik weer lopend heen en terug gaan.
De 200-tjes gingen in 42" à 43" en de 400-tjes in respectievelijk 1'22" en 1'20".
En daar was ik best tevreden mee. M'n focus lag niet op de snelheid, maar veel meer op souplesse en houding. Al die zaken waar ik de afgelopen weken mee bezig ben geweest: geluidloos, rechtop, enzovoort.
Wat snelheid betreft, gaf mijn trainer aan dat ik op een 1000m niet sneller hoef te lopen dan 3'30". Dat zou 42" op de 200m en 1'24" op de 400m betekenen. Ik heb me daar goed aan gehouden. De kortere afstanden gaan uiteraard sneller dan de 1000 m's, maar ik ben niet véél sneller gegaan. Vooral op de 200m's heb ik me prima ingehouden.
Morgen herstellen, donderdag Sinterklaas, vrijdag fysio, zaterdag herstellen van vrijdag, zondag fietsen, dus mijn loopweek zit er waarschijnlijk alweer op.
Ik denk trouwens dat ik wel weer richting de 3x per week lopen kan gaan. Uiteraard na overleg met Menno! M'n week kan er dan als volgt uit komen te zien:
| dag | training | km | tijd | |
| ma | "rust" | |||
| di | baantraining @ 3'30"/km |
12,0
| 1:30 | |
| wo | "rust" | |||
| do | baantraining @ 3'30"/km |
12,0
| 1:30 | |
| vr | "rust" | |||
| za | wisselduurloop @ 4'36"/km |
11,0
| 0:51 | |
| zo | mtb (fietsen in de duinen) |
50,0
| 2:15 | |
35,0
| 3:51 |
Uiteindelijk wil ik weer 4x per week kunnen lopen. Dan zal het fietsen waarschijnlijk weer komen te vervallen. Aan de ene kant jammer, aan de andere kant is het een gevolg van het maken van keuzes. Fietsen naast 4x lopen wordt me gewoon teveel. Maar, hé, eerst maar eens naar 3x lopen!
zondag 1 december 2013
minutenloop
Vanmorgen had ik geen zin om te gaan fietsen. Nou ja, ik had geen zin om vroeg op te staan. En wanneer ik in het bos ga fietsen moet dat wel, omdat je maar tot 10.30 uur op de onverharde paden mag rijden.
Een ochtendje rustig aan doen, dus. Héérlijk!
Aan het einde van de ochtend gingen we met de hond wandelen in Wijk aan Zee. Ik had m'n loopkleding aangetrokken en ben lopend terug naar huis gegaan. Met een omweg, zodat ik op 9,5 km uitkwam. Volgens programma gelopen, en dus weer een minutenloop gedaan: 20 herhalingen van een minuut wandelen een minuut in een rustig tempo lopen en een minuut in een vlot tempo lopen. En zo kwam ik op een totaal van een uur, waarvan dus zo'n 40' lopen.
Voordeel van vandaag lopen is dat ik dinsdag op de baan kan gaan lopen. Ik mag dan trainingen als 20* 200m en 10* 400m mee doen.
En daar heb ik eigenlijk best weer zin in. Wat zeg ik ... ik heb er ongelooflijk veel zin in!!
Een ochtendje rustig aan doen, dus. Héérlijk!
Aan het einde van de ochtend gingen we met de hond wandelen in Wijk aan Zee. Ik had m'n loopkleding aangetrokken en ben lopend terug naar huis gegaan. Met een omweg, zodat ik op 9,5 km uitkwam. Volgens programma gelopen, en dus weer een minutenloop gedaan: 20 herhalingen van een minuut wandelen een minuut in een rustig tempo lopen en een minuut in een vlot tempo lopen. En zo kwam ik op een totaal van een uur, waarvan dus zo'n 40' lopen.
Voordeel van vandaag lopen is dat ik dinsdag op de baan kan gaan lopen. Ik mag dan trainingen als 20* 200m en 10* 400m mee doen.
En daar heb ik eigenlijk best weer zin in. Wat zeg ik ... ik heb er ongelooflijk veel zin in!!
vrijdag 29 november 2013
op souplesse
En hoe ging het vanmiddag bij Menno?
Zoals "gewoonlijk" kwam ik fit binnen lopen en ging ik kreupel naar huis. Deze keer gingen de naalden in m'n rechterkuit.
In op-weg-terug schreef ik woensdag na het hardlopen :
"M'n linkerkuit, waarvoor ik in behandeling ben bij Menno, voelde soepel aan. Maar m'n rechterkuit voelde 'n tikje gespannen aan."
En dus was deze kuit vandaag aan de beurt.
Gelukkig was Menno wél tevreden en ik ook. We gaan dus op de ingeslagen weg verder.
Komende week mag ik weer "voor het echie" op de baan trainen. Wel het eigen programma uitvoeren, maar niet meer op het veld binnen de baan. Da's leuk, maar ... ik kan niet!
Donderdag is het Sinterklaasavond en dus "moet" ik woensdag. En dáárdoor kan ik ook dinsdag niet, omdat er een dag tussen moet zitten. Maandag dus.
Geeft niets, de weer erop weer meedoen is ook goed.
Wat mag ik doen?
“De kracht van deze trainingsmethode zit in het conserveren en optimaliseren van de reactiviteit (elasticiteit, veerkracht) van de spieren, oftewel de lichtvoetigheid en economie van lopen.
De kern van de Verheulmethode bestaat uit extensieve intervaltrainingen, die op souplesse (moeten) worden uitgevoerd."
Toen ik vorige week op de baan was en met mijn trainer stond te praten, gaf hij ook aan: "je hoeft niet zo héél snel te trainen om straks weer goede 10 km's te gaan lopen: 3'30" per km is óók goed."
Wanneer ik binnenkort weer op de baan ga lopen, zal ik Verheul (extensief, souplesse, lichtvoetig) in m'n achterhoofd meenemen.
Zoals "gewoonlijk" kwam ik fit binnen lopen en ging ik kreupel naar huis. Deze keer gingen de naalden in m'n rechterkuit.
In op-weg-terug schreef ik woensdag na het hardlopen :
"M'n linkerkuit, waarvoor ik in behandeling ben bij Menno, voelde soepel aan. Maar m'n rechterkuit voelde 'n tikje gespannen aan."
En dus was deze kuit vandaag aan de beurt.
Gelukkig was Menno wél tevreden en ik ook. We gaan dus op de ingeslagen weg verder.
Komende week mag ik weer "voor het echie" op de baan trainen. Wel het eigen programma uitvoeren, maar niet meer op het veld binnen de baan. Da's leuk, maar ... ik kan niet!
Donderdag is het Sinterklaasavond en dus "moet" ik woensdag. En dáárdoor kan ik ook dinsdag niet, omdat er een dag tussen moet zitten. Maandag dus.
Geeft niets, de weer erop weer meedoen is ook goed.
Wat mag ik doen?
- 16 à 20x 200m (rust = 200m)
- 8 à 10x 400m (rust = 200m)
- 16 à 20x 1' (rust = 1')
Herman Verheul
(de 'vader' van de souplessemethode) - 8 à 10x 2' (rust = 1')
“De kracht van deze trainingsmethode zit in het conserveren en optimaliseren van de reactiviteit (elasticiteit, veerkracht) van de spieren, oftewel de lichtvoetigheid en economie van lopen.
De kern van de Verheulmethode bestaat uit extensieve intervaltrainingen, die op souplesse (moeten) worden uitgevoerd."
Toen ik vorige week op de baan was en met mijn trainer stond te praten, gaf hij ook aan: "je hoeft niet zo héél snel te trainen om straks weer goede 10 km's te gaan lopen: 3'30" per km is óók goed."
Wanneer ik binnenkort weer op de baan ga lopen, zal ik Verheul (extensief, souplesse, lichtvoetig) in m'n achterhoofd meenemen.
woensdag 27 november 2013
op weg terug
Het is woensdagochtend en m'n hardloopweek zit er al op. En da's gek, zo halverwege de week.
De afgelopen weken trainde ik op dins- en donderdag. Maar doordat ik deze week met oudergesprekken zit, lukte dat nu niet en werd het maandag en woensdag(ochtend).
Maandag heb ik, volgens programma, 16 * 1' (p = 1' wandelen) gedaan. En dat ging weer goed. Niet zo soepel als de afgelopen weken, maar toch.
De afgelopen weken trainde ik op dins- en donderdag. Maar doordat ik deze week met oudergesprekken zit, lukte dat nu niet en werd het maandag en woensdag(ochtend).
Maandag heb ik, volgens programma, 16 * 1' (p = 1' wandelen) gedaan. En dat ging weer goed. Niet zo soepel als de afgelopen weken, maar toch.
Op aanraden van Jacco met hartslagmeter gelopen. Deze is niet boven de 160 bpm geweest en dat is in mijn geval prima.
Vanmorgen, weer volgens programma 8 * 2' (p = 1' wandelen) gedaan. Voor het eerst weer eens een "echt" rondje gelopen. Ook nu ging het weer goed, maar niet heel soepel. Hartslagmeter is zelfs onder de 155 bpm gebleven. M'n linkerkuit, waarvoor ik in behandeling ben bij Menno, voelde soepel aan. Maar m'n rechterkuit voelde 'n tikje gespannen aan.
De trainingen van deze week zijn best al pittig te noemen. Wanneer je geblesseerd bént, kun je ze niet aan. Ik durf nu wel te stellen dat ik dat stadium gepasseerd ben en dat is wel zo prettig.
Nu is het zaak om langzaam maar zeker terug te keren naar een normaal niveau met 3 à 4x trainen per week. Dat zal nog wel even duren, maar het gaat eraan komen. Ik ben "op weg terug", maar laat me leiden / lijden door Menno en ga pas meer doen wanneer ik van hem groen licht krijg. En dat betekent dat ik me moet beheersen en dat ik deze week hooguit nog een keertje een rondje zal gaan fietsen.
Vanmorgen, weer volgens programma 8 * 2' (p = 1' wandelen) gedaan. Voor het eerst weer eens een "echt" rondje gelopen. Ook nu ging het weer goed, maar niet heel soepel. Hartslagmeter is zelfs onder de 155 bpm gebleven. M'n linkerkuit, waarvoor ik in behandeling ben bij Menno, voelde soepel aan. Maar m'n rechterkuit voelde 'n tikje gespannen aan.
De trainingen van deze week zijn best al pittig te noemen. Wanneer je geblesseerd bént, kun je ze niet aan. Ik durf nu wel te stellen dat ik dat stadium gepasseerd ben en dat is wel zo prettig.
Nu is het zaak om langzaam maar zeker terug te keren naar een normaal niveau met 3 à 4x trainen per week. Dat zal nog wel even duren, maar het gaat eraan komen. Ik ben "op weg terug", maar laat me leiden / lijden door Menno en ga pas meer doen wanneer ik van hem groen licht krijg. En dat betekent dat ik me moet beheersen en dat ik deze week hooguit nog een keertje een rondje zal gaan fietsen.
vrijdag 22 november 2013
Fysio (6)
Mijn trainer vond dat ik gisteren met 15 à 16 km per uur aan de snelle kant liep. Ongeveer mijn 10 km tempo. Mijn laatste 10 km ging in 36'49" en dat betekende 16,3 km per uur. Dat klopt dus aardig.
Vandaag had ik een afspraak bij mijn fysio, Menno, en ik wilde dit toch even met hem bespreken. Hij gaf aan dat het aanhouden van dit 10 km tempo prima is. Voorwaarde is wel dat ik dat dan vanaf de eerste minuut tot en met de laatste minuut doe. Want, nogmaals, het gaat telkens om "maar" een minuut en ik kan na iedere minuut wandelen en dus weer herstellen. Hij gaf nogmaals aan dat uitgerekend langzaam lopen geen optie is. Natúúrlijk snap ik mijn trainer. Hij wil één ding niet en dat is wéér een blessure bij Johan. Het was verder geen écht punt: m'n trainer is van mening dat ik bij mijn fysio in zeer goede handen ben en dat ik vooral goed naar hem moet luisteren in deze fase!
De boodschap van mijn fysio gaf mij een wat opgelucht gevoel: ik ben goed bezig. Hij vond verder dat de kuit goed aanvoelde. Geen reacties nav het trainen. "Met de kuit is niets mis," stelde hij, "er zitten alleen nog wél wat vervelende strengen." Die strengen heeft hij middels de triggerpoint therapie aangepakt. Er gingen vandaag weer 6 naalden in de kuit. Ik voel 'm nu best! Inmiddels weet ik dat ik de dag na de behandeling nog last kan hebben, maar dat het daarna wegtrekt.
Volgende week mag ik weer 2x lopen. Voorlopig dus nog géén 3x! Wel mogen de loopjes zelf wat uitgebreid worden naar:
Maar eerst ... zondag fietsen met Toon, Marco en Jacco!
Vandaag had ik een afspraak bij mijn fysio, Menno, en ik wilde dit toch even met hem bespreken. Hij gaf aan dat het aanhouden van dit 10 km tempo prima is. Voorwaarde is wel dat ik dat dan vanaf de eerste minuut tot en met de laatste minuut doe. Want, nogmaals, het gaat telkens om "maar" een minuut en ik kan na iedere minuut wandelen en dus weer herstellen. Hij gaf nogmaals aan dat uitgerekend langzaam lopen geen optie is. Natúúrlijk snap ik mijn trainer. Hij wil één ding niet en dat is wéér een blessure bij Johan. Het was verder geen écht punt: m'n trainer is van mening dat ik bij mijn fysio in zeer goede handen ben en dat ik vooral goed naar hem moet luisteren in deze fase!
Volgende week mag ik weer 2x lopen. Voorlopig dus nog géén 3x! Wel mogen de loopjes zelf wat uitgebreid worden naar:
- 16 * 1' (p = 1' wandelen)
- 8 * 2' (p = 1' wandelen)
Maar eerst ... zondag fietsen met Toon, Marco en Jacco!
donderdag 21 november 2013
weer op de baan (2)
Ook vanavond 12* 1' met tussendoor 1' wandelen gedaan. Vooraf weer in het krachthonk aan de buikspieren gewerkt. Ik moest nog bijkomen van afgelopen dinsdag, haha!
De minuutjes rennen gingen lekker. Evenals dinsdag, liep ik op het gras. De trainer vond ze wat aan de snelle kant gingen. "Volgens mij loop je zo'n 15 à 16 km per uur!" riep hij.
Wat is wijsheid? Ik houd me uiteraard vast aan mijn fysio Menno, die wil dat ik de minuutjes lekker vlot afwerk, maar het moet natuurlijk niet té vlot gaan. Fijn dat de trainer dan zo betrokken is aan de zijlijn van de baan! Hij wil uiteraard óók dat ik niet alleen blessurevrij geraak, maar vooral blijf!
Morgenmiddag ga ik weer naar Menno toe. Ik ben benieuwd wat de "schade" is. Ik hoop en denk dat we op het goede spoor zitten. Het voelt goed. De kuit tintelt licht, maar het mag geen naam hebben. In deze fase gaan bij de minste signaaltjes de alarmbellen al rinkelen natuurlijk.
Ondertussen heb ik in 2 weken 4x een minutenloop gedaan. En ze gingen allemaal zonder last.
Ondertussen met de trainer een soort plannetje bedacht. Wanneer ik binnenkort weer doelgericht kan en mag trainen, ga ik me vooral op de 10 km tot 10 EM richten. Dat lijken de ideale afstanden voor mij. Zonder dat ik daar nú al iets van verwacht, hoor (verwachtingen). Dit kwam na de training zo ter sprake.
Ook gaf hij aan dat hij mij eigenlijk nooit op iets heeft kunnen betrappen wat onverstandig
(oa wat opbouw, snelheid, etc.) zou kunnen zijn. Dat weet ik ook, ik ben een goed luisterende leerling. 'n Beetje braaf, zelfs.
Jacco kwam erbij staan en er ontstond een leuke discussie over blessures, hardlopen, snelheid, houding, hartslag en ál die zaken die al dan niet een steentje bij zouden kunnen dragen.
Was een mooie trainingsdag én leerdag!!
De minuutjes rennen gingen lekker. Evenals dinsdag, liep ik op het gras. De trainer vond ze wat aan de snelle kant gingen. "Volgens mij loop je zo'n 15 à 16 km per uur!" riep hij.
Wat is wijsheid? Ik houd me uiteraard vast aan mijn fysio Menno, die wil dat ik de minuutjes lekker vlot afwerk, maar het moet natuurlijk niet té vlot gaan. Fijn dat de trainer dan zo betrokken is aan de zijlijn van de baan! Hij wil uiteraard óók dat ik niet alleen blessurevrij geraak, maar vooral blijf!
Morgenmiddag ga ik weer naar Menno toe. Ik ben benieuwd wat de "schade" is. Ik hoop en denk dat we op het goede spoor zitten. Het voelt goed. De kuit tintelt licht, maar het mag geen naam hebben. In deze fase gaan bij de minste signaaltjes de alarmbellen al rinkelen natuurlijk.Ondertussen heb ik in 2 weken 4x een minutenloop gedaan. En ze gingen allemaal zonder last.
Ondertussen met de trainer een soort plannetje bedacht. Wanneer ik binnenkort weer doelgericht kan en mag trainen, ga ik me vooral op de 10 km tot 10 EM richten. Dat lijken de ideale afstanden voor mij. Zonder dat ik daar nú al iets van verwacht, hoor (verwachtingen). Dit kwam na de training zo ter sprake.
Ook gaf hij aan dat hij mij eigenlijk nooit op iets heeft kunnen betrappen wat onverstandig
(oa wat opbouw, snelheid, etc.) zou kunnen zijn. Dat weet ik ook, ik ben een goed luisterende leerling. 'n Beetje braaf, zelfs.
Jacco kwam erbij staan en er ontstond een leuke discussie over blessures, hardlopen, snelheid, houding, hartslag en ál die zaken die al dan niet een steentje bij zouden kunnen dragen.
Was een mooie trainingsdag én leerdag!!
woensdag 20 november 2013
weer op de baan
Gisteren eindelijk weer eens op de baan geweest. Loopmaatjes weer eens gezien: ontzettend leuk, natuurlijk. Ik heb meegedaan met de buikspieroefeningen vóór de training. Dat viel niet mee. Een kwartiertje "planken" onder leiding van een expert is toch andere koek als thuis m'n huiswerkoefeningen doen. Pfff ...
Na de buikspieroefeningen meegedaan met de warming up van de groep. Vervolgens m'n eigen (door Menno samengestelde) programmaatje afgewerkt.
Fijn dat onze trainer 'n beetje op me lette. Hij had toch wel weer wat bruikbare tips!
Allereerst vond hij dat ik wat te snel begon: de eerste minuut liep ik volgens hem in 14 à 15 km per uur. Verder vind hij mijn loophouding en'-techniek prima in orde, maar als we heel gedetailleerd gaan doen, zou het nog 'n tikje rechter op kunnen. Ook loop ik iets "springerig": als ik de energie die ik steek in het 'omhoog gaan', nu eens kan steken in het naar voren gaan, zal dat ten goede van m'n snelheid komen. En hoewel dat natuurlijk meer iets voor de toekomst is, zou ik er best nu al wat op kunnen letten. Nu ik toch bezig ben ...
En hoe ging het lopen verder wat de kuit(en) betreft?
M'n linkerkuit tintelde wat tijdens het lopen. Da's natuurlijk heel iets anders dan last, maar wanneer je je opmerkzaamheid tijdens het lopen traint, merk je dat op.
Tijdens het lopen kwam de volgende vraag in me op: "hoe kan ik tijdens het lopen zorgen voor minder spanning of druk op de kuiten? Nu en in de toekomst."
Nu: door te werken aan dat wat Menno en Bert me meegeven. Voor de toekomst kan gelden: minder focus op de totale kilometers per keer, per week en per maand leggen.
En zo kwam ik al lopend en denkend (omdat die 2 zaken toch vaak hand in hand gaan) uit op 6,9 km (o, gaf ik net niet aan dat daar de focus niet op moet liggen??).
Ik heb overigens niet op de baan zelf gelopen, maar op het grasveld binnen de baan: vanwege de zachte ondergrond.
Morgen wéér!!
En mocht ik óóit tóch weer eens geblesseerd raken ... op facebook kwam ik onderstaande afbeelding tegen:
Na de buikspieroefeningen meegedaan met de warming up van de groep. Vervolgens m'n eigen (door Menno samengestelde) programmaatje afgewerkt.
Fijn dat onze trainer 'n beetje op me lette. Hij had toch wel weer wat bruikbare tips!
Allereerst vond hij dat ik wat te snel begon: de eerste minuut liep ik volgens hem in 14 à 15 km per uur. Verder vind hij mijn loophouding en'-techniek prima in orde, maar als we heel gedetailleerd gaan doen, zou het nog 'n tikje rechter op kunnen. Ook loop ik iets "springerig": als ik de energie die ik steek in het 'omhoog gaan', nu eens kan steken in het naar voren gaan, zal dat ten goede van m'n snelheid komen. En hoewel dat natuurlijk meer iets voor de toekomst is, zou ik er best nu al wat op kunnen letten. Nu ik toch bezig ben ...
En hoe ging het lopen verder wat de kuit(en) betreft?
M'n linkerkuit tintelde wat tijdens het lopen. Da's natuurlijk heel iets anders dan last, maar wanneer je je opmerkzaamheid tijdens het lopen traint, merk je dat op.
Tijdens het lopen kwam de volgende vraag in me op: "hoe kan ik tijdens het lopen zorgen voor minder spanning of druk op de kuiten? Nu en in de toekomst."
Nu: door te werken aan dat wat Menno en Bert me meegeven. Voor de toekomst kan gelden: minder focus op de totale kilometers per keer, per week en per maand leggen.
En zo kwam ik al lopend en denkend (omdat die 2 zaken toch vaak hand in hand gaan) uit op 6,9 km (o, gaf ik net niet aan dat daar de focus niet op moet liggen??).
Ik heb overigens niet op de baan zelf gelopen, maar op het grasveld binnen de baan: vanwege de zachte ondergrond.
Morgen wéér!!
En mocht ik óóit tóch weer eens geblesseerd raken ... op facebook kwam ik onderstaande afbeelding tegen:
 |
maandag 18 november 2013
verwachtingen
"Vrij zijn van verwachtingen leidt tot innerlijke rust." (4positiviteit)
Hier heb ik hard aan gewerkt de laatste tijd en ik kan het UITEINDELIJK alleen maar beamen.
M'n eerste "hardloopweek" sinds week 37 zit erop. Dat betekende dat ik 8 weken niet heb gelopen. Tijdens deze eerste loopweek moest ik me beperken tot 2x lopen en dat geldt óók voor deze week. Menno gaf aan dat ik hoogst waarschijnlijk met gemak 3x zou kunnen lopen, maar dat de kans dan aanwezig is dat ik mezelf dan over pakweg 6 weken tegenkom. En dat wil ik uiteraard niet. Fysiotherapeut Menno geniet mijn vertrouwen ten volste (ook al doordat mensen als Jacco en mijn trainer Bert óók veel vertrouwen in hem hebben) en dan moet ik naar hem luisteren, zo simpel is het. En dus da ik voor een geleidelijke opbouw.
Heb ik dan zelf helemaal geen verwachtingen? Jawel, maar zonder (loop)doelen, en dus zonder druk. Mijn verwachting voor de komende weken is om weer aan lekker lopen toe te komen. Wedstrijden, tijden, schema's et cetera zijn (nog) niet relevant.
Ik zit er aan te denken om deze week dinsdag en donderdag op de baan mijn training af te werken: 12*1' met p = 1'.
Ook al, omdat de groep een kwartier voor aanvang buikspieroefeningen als "planken" doet. Het is voor mij natuurlijk helemaal niet gek om daar aan mee te doen . En daarnaast zie ik m'n clubgenoten ook weer eens (alsof ik eindelijk weer onder de mensen kom, haha).
En áls ik al een doel stel, dan is het: "luisteren naar mijn lichaam". Mijn lichaam (en dan vooral mijn benen) bepalen de volgende stap(pen) en NIET mijn hoofd.
Op die manier (zonder doelen) heb ik de tweede helft van 2012 heerlijk gelopen. In 2013 kwamen de doelen er weer en langzaam maar zeker ging het toen mis. Waarschijnlijk omdat ik toch net iets meer naar m'n hoofd luisterde in plaats van naar mijn benen.
Hier heb ik hard aan gewerkt de laatste tijd en ik kan het UITEINDELIJK alleen maar beamen.
M'n eerste "hardloopweek" sinds week 37 zit erop. Dat betekende dat ik 8 weken niet heb gelopen. Tijdens deze eerste loopweek moest ik me beperken tot 2x lopen en dat geldt óók voor deze week. Menno gaf aan dat ik hoogst waarschijnlijk met gemak 3x zou kunnen lopen, maar dat de kans dan aanwezig is dat ik mezelf dan over pakweg 6 weken tegenkom. En dat wil ik uiteraard niet. Fysiotherapeut Menno geniet mijn vertrouwen ten volste (ook al doordat mensen als Jacco en mijn trainer Bert óók veel vertrouwen in hem hebben) en dan moet ik naar hem luisteren, zo simpel is het. En dus da ik voor een geleidelijke opbouw.
Heb ik dan zelf helemaal geen verwachtingen? Jawel, maar zonder (loop)doelen, en dus zonder druk. Mijn verwachting voor de komende weken is om weer aan lekker lopen toe te komen. Wedstrijden, tijden, schema's et cetera zijn (nog) niet relevant.Ik zit er aan te denken om deze week dinsdag en donderdag op de baan mijn training af te werken: 12*1' met p = 1'.
Ook al, omdat de groep een kwartier voor aanvang buikspieroefeningen als "planken" doet. Het is voor mij natuurlijk helemaal niet gek om daar aan mee te doen . En daarnaast zie ik m'n clubgenoten ook weer eens (alsof ik eindelijk weer onder de mensen kom, haha).
En áls ik al een doel stel, dan is het: "luisteren naar mijn lichaam". Mijn lichaam (en dan vooral mijn benen) bepalen de volgende stap(pen) en NIET mijn hoofd.
Op die manier (zonder doelen) heb ik de tweede helft van 2012 heerlijk gelopen. In 2013 kwamen de doelen er weer en langzaam maar zeker ging het toen mis. Waarschijnlijk omdat ik toch net iets meer naar m'n hoofd luisterde in plaats van naar mijn benen.
zondag 17 november 2013
Over Sinterklaas en mtb-en.
Vanmorgen een heerlijk rondje in de duinen gefietst. Bijna was het feest niet doorgegaan, omdat ik met José en de kinderen naar de Sinterklaasintocht in IJmuiden zou gaan.Daar komt de Sint per stoomboot aan, wel zo leuk.
En dus meldde ik me keurig netjes af bij Marco, Toon en Jacco. Alleen, ik kreeg van Jacco een foto als antwoord terug. Een foto van de intocht van Sinterklaas in IJmuiden!
Huh? ... Ah, nee toch! José en ik verkeerden in de veronderstelling dat de intocht zaterdag in Beverwijk was en zondag in IJmuiden, maar het was precies andersom!
Nou ja, dan maar naar de intocht in Beverwijk, niets aan te doen. Voor mij één voordeel: in Beverwijk was de intocht niet 's ochtends, maar 's middags, wat betekende dat ik tóch m'n rondje kon fietsen.
Om 8.15 uur vertrok ik met Toon en Jacco als vanouds vanaf de Patatoloog. Marco had gisteren al gefietst en reed niet mee.
Het was zacht, droog en windstil: ideaal om een rondje te trappen. Ik heb relaxed, ontspannen gereden. We hebben onderweg 3 stops gemaakt:
En dus meldde ik me keurig netjes af bij Marco, Toon en Jacco. Alleen, ik kreeg van Jacco een foto als antwoord terug. Een foto van de intocht van Sinterklaas in IJmuiden!
Huh? ... Ah, nee toch! José en ik verkeerden in de veronderstelling dat de intocht zaterdag in Beverwijk was en zondag in IJmuiden, maar het was precies andersom!
Nou ja, dan maar naar de intocht in Beverwijk, niets aan te doen. Voor mij één voordeel: in Beverwijk was de intocht niet 's ochtends, maar 's middags, wat betekende dat ik tóch m'n rondje kon fietsen.
Om 8.15 uur vertrok ik met Toon en Jacco als vanouds vanaf de Patatoloog. Marco had gisteren al gefietst en reed niet mee.
Het was zacht, droog en windstil: ideaal om een rondje te trappen. Ik heb relaxed, ontspannen gereden. We hebben onderweg 3 stops gemaakt:
- 1x om onderstaande foto te kunnen maken (Jacco dan)
- 1x omdat Jacco viel (ik riep dat ik geen fototoestel bij me had)
- 1x omdat ik onderuit ging (boontje komt om z'n loontje, maar Jacco was te laat met zijn camera).
Ik kwam thuis met 46 km op de teller (in 2 uur en 9 minuten). Snel douchen en wat eten en ... hup ... naar de Breestraat. Op naar Sinterklaas!
 |
| Daar waren ze weer, hoor, de Exmoor pony's! |
donderdag 14 november 2013
Fysio (5)
Vandaag ben ik weer bij Menno geweest. De linkerkuit voelde volgens hem goed aan en er hoefden dit keer géén naalden in. En dat vond ik niet erg!
We raakten in een gesprek verwikkeld. Ik gaf aan dat ik het volgende opmerkte tijdens het loper:
ik ging geluidlozer gelopen:
1) door het licht aanspannen van de buikspieren
2) door een fractie laten m'n voeten op de grond neer te laten komen
3) wanneer ik sneller liep
Dit klopte volgens Menno ook. Hij vulde aan door te stellen dat 2) onder anderen komt dóór 1). En de logica van 3) is dat de pas meer op naar voren is gericht en (dus) effectiever is.
Ik heb me volgens Menno een intelligente leerling getoond, haha!
Vragen die ik verder nog had, waren:
1) Moet ik rekken na afloop?
2) Moet ik ijzen na afloop?
3) Wat is een goede warming up in deze fase?
4) Wat is een goede cooling down?
5) Is het verstandig om m'n compressietubes aan te doen?
Bij 1): rekken na afloop is altijd goed. Ik gaf aan dat dat dat meestal onder de douche doe: kan prima.
Punt 2) ben ik vergeten te vragen. Bij 3) en 4) geldt dat stevig doorwandelen al prima is en bij koud weer wat opwarmoefeningen thuis doen. Handig is ook om mijn "huiswerkopdrachten" (onder anderen het 'planken') voorafgaand aan het lopen te doen.
En wat 5) betreft: de tubes zorgen voor een goede/betere doorbloeding is zijn in mijn geval prima om te (blijven) dragen.
We hebben niet alleen maar gepraat, hoor.
Vandaag was namelijk m'n RECHTER kuit aan de beurt. Tijdens de vorige keer gaf Menno al aan ook in deze kuit wat spanning te voelen en dat het hem niet onverstandig leek om ook deze "jongen" te behandelen. Tijdens het hardlopen voelde de linkerkuit zelfs minder ontspannen aan dan de rechter. Niet dat ik er last van had, maar toch. En dus mocht Menno vandaag tóch prikken!
De behandeling was tussen de middag. Ik liep vlot wandelend de school uit en kwam strompelend binnen. En dan de commentaren van collega's, leerlingen en ouders, haha!
Volgende week mag ik, net als deze week, 2x lopen. Ik mag dan proberen om 12*1' (p= 1' wandelen) te doen, in plaats van 10*. Ná volgende week gaan we kijken of ik naar 3x per week toe kan gaan werken.
Kortom: ik merkte tijdens het lopen dat ik vooruit ga en ook Menno constateerde dit ook. Ik boek dus progressie en kan weer aan wat opbouwen gaan denken.
We raakten in een gesprek verwikkeld. Ik gaf aan dat ik het volgende opmerkte tijdens het loper:
ik ging geluidlozer gelopen:
1) door het licht aanspannen van de buikspieren
2) door een fractie laten m'n voeten op de grond neer te laten komen
3) wanneer ik sneller liep
Dit klopte volgens Menno ook. Hij vulde aan door te stellen dat 2) onder anderen komt dóór 1). En de logica van 3) is dat de pas meer op naar voren is gericht en (dus) effectiever is.
Ik heb me volgens Menno een intelligente leerling getoond, haha!
Vragen die ik verder nog had, waren:
1) Moet ik rekken na afloop?
2) Moet ik ijzen na afloop?
3) Wat is een goede warming up in deze fase?
4) Wat is een goede cooling down?
5) Is het verstandig om m'n compressietubes aan te doen?
Bij 1): rekken na afloop is altijd goed. Ik gaf aan dat dat dat meestal onder de douche doe: kan prima.
Punt 2) ben ik vergeten te vragen. Bij 3) en 4) geldt dat stevig doorwandelen al prima is en bij koud weer wat opwarmoefeningen thuis doen. Handig is ook om mijn "huiswerkopdrachten" (onder anderen het 'planken') voorafgaand aan het lopen te doen.
En wat 5) betreft: de tubes zorgen voor een goede/betere doorbloeding is zijn in mijn geval prima om te (blijven) dragen.
We hebben niet alleen maar gepraat, hoor.
Vandaag was namelijk m'n RECHTER kuit aan de beurt. Tijdens de vorige keer gaf Menno al aan ook in deze kuit wat spanning te voelen en dat het hem niet onverstandig leek om ook deze "jongen" te behandelen. Tijdens het hardlopen voelde de linkerkuit zelfs minder ontspannen aan dan de rechter. Niet dat ik er last van had, maar toch. En dus mocht Menno vandaag tóch prikken!
De behandeling was tussen de middag. Ik liep vlot wandelend de school uit en kwam strompelend binnen. En dan de commentaren van collega's, leerlingen en ouders, haha!Volgende week mag ik, net als deze week, 2x lopen. Ik mag dan proberen om 12*1' (p= 1' wandelen) te doen, in plaats van 10*. Ná volgende week gaan we kijken of ik naar 3x per week toe kan gaan werken.
Kortom: ik merkte tijdens het lopen dat ik vooruit ga en ook Menno constateerde dit ook. Ik boek dus progressie en kan weer aan wat opbouwen gaan denken.
woensdag 13 november 2013
Blij
Mag ik blij zijn? Ja, dat mag ik!
Ik heb wéér hardgelopen. Dat is voor mij sowieso iets om blij van te worden, maar het ging óók nog eens goed en lekker!
Na eergisteren 8*1' (p = 1' wandelen) te hebben gedaan, heb ik nu 10*1' (p = 1' wandelen) gelopen.
Eergisteren voelde ik m'n kuit toch wel wat tijdens de laatste keer, maar vandaag hé-le-maal niet. (En heel bewust ben ik na 10x gestopt. Niet eigenwijs gedaan en dus niet een 11e minuut gelopen.)
Afgelopen vrijdag had ik nog een triggerpointbehandeling, maandag lopen was dus 3 dagen daarna en nu was ik toch weer 2 dagen verder. Dat speelde volgens mij een behoorlijke rol.
Ik kon de series iets vlotter lopen, zonder gekke dingen te doen. Tempo zal zo'n 13 à 14 km per uur zijn geweest. Ik heb geen grens opgezocht, laat staan dat ik 'm gevonden heb. Het ging lekker, het was goed zo. De nadruk lag echter, net als maandag, meer op: recht (maar wel hellend), soepel en ontspannen lopen. En misschien wel vooral op het geluidloos lopen.
Wat ik opvallend vond, was dat ik minder "plofte" wanneer ik sneller liep. En bij het licht aanspannen van de buikspieren (of het actiever gebruiken van de buikspieren) liep ik nóg geluidlozer. Een derde item met een positieve invloed op het geluidlozer lopen was het volgende: ik probeerde een fractie laten m'n voeten op de grond neer te laten komen.
Man, ik word gewoon een ninja, of sluipmoordenaar! Pas maar op, Johan komt eraan!
Kortom, er lijkt een verband te zijn tussen snelheid, moment van landen en buikspieren enerzijds en geluidloos lopen anderzijds.
Maandag schreef ik: ik ben er nog niet, maar dit geeft wel vertrouwen. Ik denk dat ik tevreden kan/mag zijn. Ik ben er natuurlijk nog stééds niet, maar het feit dat het vandaag beter, gemakkelijker en soepeler ging, maakte me heel blij!
Morgen mag ik weer naar Menno. Ben benieuwd naar zijn mening en bevindingen! Hij wil een soort "nulpunt" kunnen bepalen.
Ik heb wéér hardgelopen. Dat is voor mij sowieso iets om blij van te worden, maar het ging óók nog eens goed en lekker!
Na eergisteren 8*1' (p = 1' wandelen) te hebben gedaan, heb ik nu 10*1' (p = 1' wandelen) gelopen.
Eergisteren voelde ik m'n kuit toch wel wat tijdens de laatste keer, maar vandaag hé-le-maal niet. (En heel bewust ben ik na 10x gestopt. Niet eigenwijs gedaan en dus niet een 11e minuut gelopen.)
Afgelopen vrijdag had ik nog een triggerpointbehandeling, maandag lopen was dus 3 dagen daarna en nu was ik toch weer 2 dagen verder. Dat speelde volgens mij een behoorlijke rol.
Ik kon de series iets vlotter lopen, zonder gekke dingen te doen. Tempo zal zo'n 13 à 14 km per uur zijn geweest. Ik heb geen grens opgezocht, laat staan dat ik 'm gevonden heb. Het ging lekker, het was goed zo. De nadruk lag echter, net als maandag, meer op: recht (maar wel hellend), soepel en ontspannen lopen. En misschien wel vooral op het geluidloos lopen.
Wat ik opvallend vond, was dat ik minder "plofte" wanneer ik sneller liep. En bij het licht aanspannen van de buikspieren (of het actiever gebruiken van de buikspieren) liep ik nóg geluidlozer. Een derde item met een positieve invloed op het geluidlozer lopen was het volgende: ik probeerde een fractie laten m'n voeten op de grond neer te laten komen.Man, ik word gewoon een ninja, of sluipmoordenaar! Pas maar op, Johan komt eraan!
Kortom, er lijkt een verband te zijn tussen snelheid, moment van landen en buikspieren enerzijds en geluidloos lopen anderzijds.
Maandag schreef ik: ik ben er nog niet, maar dit geeft wel vertrouwen. Ik denk dat ik tevreden kan/mag zijn. Ik ben er natuurlijk nog stééds niet, maar het feit dat het vandaag beter, gemakkelijker en soepeler ging, maakte me heel blij!
Morgen mag ik weer naar Menno. Ben benieuwd naar zijn mening en bevindingen! Hij wil een soort "nulpunt" kunnen bepalen.
maandag 11 november 2013
Hardlopûh!!
Gekookt, gegeten, kinderen de deur uit om snoep op te halen: 't is weer 11 november en dus Sint Maarten. Ik zit met m'n laptop op schoot te wachten tot er kinderen aanbellen om te zingen voor een snoepje. Het is 17.30 uur.
Ik voel me wat gespannen, omdat me ik ná het Sint Maarten gebeuren om ga kleden om te gaan "rennen". Ik voel me alsof ik straks een (voor mij) belangrijke wedstrijd ga lopen.
Niet zo heel gek, natuurlijk, als je je bedenkt dat het over 5 dagen 2 maanden geleden is dat ik voor het laatst een normaal rondje heb gelopen.
'k Ben toch zóóó benieuwd hoe het gaat. Maar, hé, als Menno er vertrouwen in heeft, waarom zal ik het dan niet hebben?
Inmiddels 20.15 uur en ik heb m'n eerste hardloopstukje erop zitten. Haha! Ik ben een half uurtje weg geweest. Daarin heb ik eerst gewandeld, toen m'n programma afgewerkt en ten slotte weer een stukje gewandeld. Het programma bestond uit:
8*1' (p = 1' wandelen). Ik voelde m'n kuit licht, maar dat zal niet geheel onlogisch zijn. Pas tijdens de laatste 'renminuut' voelde ik de spanning ietsje toenemen, maar dat zakte daarna, tijdens het wandelen helemaal weg. En nu, thuis op de bank, heb ik helemaal nergens last van!
Ik kon het rennen in een lekker, stevig tempo doen. Het zal waarschijnlijk zo'n 13 km per uur geweest zijn, maar ik wilde er onderweg niet op letten. Ik heb puur op gevoel proberen te lopen. Geluidloos, recht (maar wel hellend), soepel en ontspannen lopen. Het voelde aan als het opzoeken van m'n grens, zonder er overheen te gaan: zoals de bedoeling was.
En eindelijk kan ik weer loop km's noteren in m'n logboek: 4,1 km (inclusief wandelen).
Onderweg kwamen er wel wat vragen boven:
- Moet ik rekken na afloop? Ik heb m'n kuiten na afloop wel gerekt.
- Moet ik ijzen na afloop? Niet gedaan.
- Wat is een goede warming up in deze fase? Vandaag heb ik 5' gewandeld.
- Wat is een goede cooling down? Vandaag heb ik 5' gewandeld.
- Is het verstandig om m'n compressietubes aan te doen? Heb ik nu niet gedaan.
Ik zal ze donderdag Menno voorleggen.
Conclusie voor vandaag: ik ben er nog niet, maar dit geeft wel vertrouwen. Ik denk dat ik tevreden kan/mag zijn.
Ik voel me wat gespannen, omdat me ik ná het Sint Maarten gebeuren om ga kleden om te gaan "rennen". Ik voel me alsof ik straks een (voor mij) belangrijke wedstrijd ga lopen.
Niet zo heel gek, natuurlijk, als je je bedenkt dat het over 5 dagen 2 maanden geleden is dat ik voor het laatst een normaal rondje heb gelopen.
'k Ben toch zóóó benieuwd hoe het gaat. Maar, hé, als Menno er vertrouwen in heeft, waarom zal ik het dan niet hebben?
Inmiddels 20.15 uur en ik heb m'n eerste hardloopstukje erop zitten. Haha! Ik ben een half uurtje weg geweest. Daarin heb ik eerst gewandeld, toen m'n programma afgewerkt en ten slotte weer een stukje gewandeld. Het programma bestond uit:
8*1' (p = 1' wandelen). Ik voelde m'n kuit licht, maar dat zal niet geheel onlogisch zijn. Pas tijdens de laatste 'renminuut' voelde ik de spanning ietsje toenemen, maar dat zakte daarna, tijdens het wandelen helemaal weg. En nu, thuis op de bank, heb ik helemaal nergens last van!
Ik kon het rennen in een lekker, stevig tempo doen. Het zal waarschijnlijk zo'n 13 km per uur geweest zijn, maar ik wilde er onderweg niet op letten. Ik heb puur op gevoel proberen te lopen. Geluidloos, recht (maar wel hellend), soepel en ontspannen lopen. Het voelde aan als het opzoeken van m'n grens, zonder er overheen te gaan: zoals de bedoeling was.
En eindelijk kan ik weer loop km's noteren in m'n logboek: 4,1 km (inclusief wandelen).
Onderweg kwamen er wel wat vragen boven:
- Moet ik rekken na afloop? Ik heb m'n kuiten na afloop wel gerekt.
- Moet ik ijzen na afloop? Niet gedaan.
- Wat is een goede warming up in deze fase? Vandaag heb ik 5' gewandeld.
- Wat is een goede cooling down? Vandaag heb ik 5' gewandeld.
- Is het verstandig om m'n compressietubes aan te doen? Heb ik nu niet gedaan.
Ik zal ze donderdag Menno voorleggen.
Conclusie voor vandaag: ik ben er nog niet, maar dit geeft wel vertrouwen. Ik denk dat ik tevreden kan/mag zijn.
zondag 10 november 2013
Broccolistamppot
Vorige week sprak ik op een verjaardag met een vriend op een verjaardag over koken. En dat is altijd leuk om te doen met hem, ook al omdat hij heel goed en lekker kan koken. Hij vertelde dat hij zich de laatste tijd richtte op stamppotten. "Huh," dacht ik, "stamppotten, dat zijn toch simpele gerechten?"
Een paar dagen geleden ontdekte ik de kookblog Gewoon wat een studentje 's avonds eet van Leonie en ook zij was flink met stamppotten bezig.
Ik raakte enthousiast en ging op zoek naar een interessante, niet moeilijk te bereiden stamppot.
Ik vond op Vegatopia een leuke: een broccolistamppot.
Leuk en voor sporters interessant, omdat broccoli als een "supergroente" wordt gezien. Broccoli is rijk is aan antioxidanten en vitaminen. Nou en als ik dan op mijn zoektocht naar een stamppot tegen een broccolistamppot aanloop, dan is de keuze gauw gemaakt.
Het hoe en wat: 6 piepers koken en een broccoli koken.
Ondertussen een sausje maken door 3 teentjes knoflook (in het recept stond 1, maar ach ...), een uitje (leek me wel lekker erbij) en een pepertje (zonder zaadjes) te fruiten. Een flinke tomaat erbij. Een schepje suiker en een laulierblaadje erbij. Ik had nog een half pakje tomatensaus in de koelkast en deed deze er (in plaats van tomatenpuree) erdoor. Dan nog een blikje kidneybonen toevoegen en ten slotte wat komijnpoeder en peper.
Dan aardappelpuree maken: een ei, wat melk en peper en nootmuskaat door de piepers mengen.
Ook de broccoli stampen: hier deed ik ook wat melk bij. Daarna de puree en de broccoli mengen. Met wat geraspte kaas. Er had ook basilicum bijgekund, maar dat ben ik vergeten.
Schep de broccolistamppot op een bord, maak een kuiltje in het midden voor de kidneybonensaus en klaar is Kees.
Ik had nog wat gerookte spekjes gebakken, omdat ik bang was dat het wellicht wat flauw zou zijn, maar dat was eigenlijk onnodig en zonde.
Het is een lekkere hap geworden. Leve de broccoli!
Een paar dagen geleden ontdekte ik de kookblog Gewoon wat een studentje 's avonds eet van Leonie en ook zij was flink met stamppotten bezig.
Ik raakte enthousiast en ging op zoek naar een interessante, niet moeilijk te bereiden stamppot.
Ik vond op Vegatopia een leuke: een broccolistamppot.
Leuk en voor sporters interessant, omdat broccoli als een "supergroente" wordt gezien. Broccoli is rijk is aan antioxidanten en vitaminen. Nou en als ik dan op mijn zoektocht naar een stamppot tegen een broccolistamppot aanloop, dan is de keuze gauw gemaakt.
Het hoe en wat: 6 piepers koken en een broccoli koken.
Ondertussen een sausje maken door 3 teentjes knoflook (in het recept stond 1, maar ach ...), een uitje (leek me wel lekker erbij) en een pepertje (zonder zaadjes) te fruiten. Een flinke tomaat erbij. Een schepje suiker en een laulierblaadje erbij. Ik had nog een half pakje tomatensaus in de koelkast en deed deze er (in plaats van tomatenpuree) erdoor. Dan nog een blikje kidneybonen toevoegen en ten slotte wat komijnpoeder en peper.
Dan aardappelpuree maken: een ei, wat melk en peper en nootmuskaat door de piepers mengen.
Ook de broccoli stampen: hier deed ik ook wat melk bij. Daarna de puree en de broccoli mengen. Met wat geraspte kaas. Er had ook basilicum bijgekund, maar dat ben ik vergeten.
Schep de broccolistamppot op een bord, maak een kuiltje in het midden voor de kidneybonensaus en klaar is Kees.
Ik had nog wat gerookte spekjes gebakken, omdat ik bang was dat het wellicht wat flauw zou zijn, maar dat was eigenlijk onnodig en zonde.
Het is een lekkere hap geworden. Leve de broccoli!
week 45
dinsdag
Fietsen op de racefiets op de Tacx.
- Ik ging voor: 10' w.up, 1', 2', 3', 4', 5', 6', 7', 8' (p=1'), 10' c.down, totaal 63'.
- Maar het werd: 16' w.up, 1', 2', 3', 4', 5', 6', 7', 9' (p=1'), 10' c.down, totaal 70'.
De 1e 4 series waren eenvoudig te doen. De laatste 4 series werden vooral mentaal wat zwaarder. Ik merkte dat ik "dingetjes" ging verzinnen om het vol te houden. Wat uiteindelijk heel goed werkte was: intervallen tijdens de intervallen doen. Ik deelde in m'n hoofd de minuten in in blokken van 10 seconden, waarvan ik de eerste 5 constant reed en de 2e 5 nog eens extra aanzette. Dat maakte de uitdaging wat groter en werd het fietsen leuker. De laatste serie van 8 minuten werden er 9, waarvan de laatste minuut echt volle bak trappen was. En dááár houd ik van!
Erik zou zeggen:"weer lekker aan je cardio gewerkt!" En zo is het maar net!
donderdag
Fietsen op de racefiets op de Tacx. Ik wil de 10*4' (p=1') training doen. Dat betekent een totaal van 70' en dan mag ik weer 35 km bijschrijven.
Het is een iets andere training geworden. Na 10 minuutjes inrijden besloot ik impulsief om een spinningoefening te doen. Afwisselend zitten, staan, zitten, staan, etc. 8*4", 8*8", 4*16", 2*32", 1*64" en weer terug. En toen klonk het nummer "Some old cookies" van Slagerij van Kampen. En dat betekende: sprinten!! En wel 6' lang. Daarna toch geprobeerd om het programma op te pikken: 6*3'(p=1') en vervolgens 2*6' (p=1'). En als afsluiter lekker 10' uittrappen. Totaal: 36 km in 72'.
vrijdag
Fysiotherapie. Goed bericht: volgende week mag ik van Menno zowaar 2x proberen te hardlopen.
zondag
Bosrondje op de mtb?
Nou, nee! Wat een regen vannacht en vanmorgen, zeg. Mocht het al droog zijn, dan zouden de paden er in het bos zó slecht bijliggen... Kortom, er werd niet gefietst vanmorgen.
Vanavond dan maar weer een rondje in de garage? In ieder geval niet voordat ik m'n fiets heb geïnspecteerd, want ik merkte dat m'n achterband al begon te slijten!
's Middags klaarde het op en besloot ik om toch buiten een rondje te fietsen. Een redelijk kort rondje: 34,7 km in 1:17:00 (27 km/uur gemiddeld).
Weekopbrengst week 45
- fietsen: 105,7 km in 3x (35,2 km p.x)
Fietsen op de racefiets op de Tacx.
- Ik ging voor: 10' w.up, 1', 2', 3', 4', 5', 6', 7', 8' (p=1'), 10' c.down, totaal 63'.
- Maar het werd: 16' w.up, 1', 2', 3', 4', 5', 6', 7', 9' (p=1'), 10' c.down, totaal 70'.
De 1e 4 series waren eenvoudig te doen. De laatste 4 series werden vooral mentaal wat zwaarder. Ik merkte dat ik "dingetjes" ging verzinnen om het vol te houden. Wat uiteindelijk heel goed werkte was: intervallen tijdens de intervallen doen. Ik deelde in m'n hoofd de minuten in in blokken van 10 seconden, waarvan ik de eerste 5 constant reed en de 2e 5 nog eens extra aanzette. Dat maakte de uitdaging wat groter en werd het fietsen leuker. De laatste serie van 8 minuten werden er 9, waarvan de laatste minuut echt volle bak trappen was. En dááár houd ik van!
Erik zou zeggen:"weer lekker aan je cardio gewerkt!" En zo is het maar net!
donderdag
Fietsen op de racefiets op de Tacx. Ik wil de 10*4' (p=1') training doen. Dat betekent een totaal van 70' en dan mag ik weer 35 km bijschrijven.
Het is een iets andere training geworden. Na 10 minuutjes inrijden besloot ik impulsief om een spinningoefening te doen. Afwisselend zitten, staan, zitten, staan, etc. 8*4", 8*8", 4*16", 2*32", 1*64" en weer terug. En toen klonk het nummer "Some old cookies" van Slagerij van Kampen. En dat betekende: sprinten!! En wel 6' lang. Daarna toch geprobeerd om het programma op te pikken: 6*3'(p=1') en vervolgens 2*6' (p=1'). En als afsluiter lekker 10' uittrappen. Totaal: 36 km in 72'.
vrijdag
Fysiotherapie. Goed bericht: volgende week mag ik van Menno zowaar 2x proberen te hardlopen.
zondag
Bosrondje op de mtb?
Nou, nee! Wat een regen vannacht en vanmorgen, zeg. Mocht het al droog zijn, dan zouden de paden er in het bos zó slecht bijliggen... Kortom, er werd niet gefietst vanmorgen.
Vanavond dan maar weer een rondje in de garage? In ieder geval niet voordat ik m'n fiets heb geïnspecteerd, want ik merkte dat m'n achterband al begon te slijten!
's Middags klaarde het op en besloot ik om toch buiten een rondje te fietsen. Een redelijk kort rondje: 34,7 km in 1:17:00 (27 km/uur gemiddeld).
Weekopbrengst week 45
- fietsen: 105,7 km in 3x (35,2 km p.x)
vrijdag 8 november 2013
Stap één
Vandaag gingen de naalden er weer in: in m'n kuit. Het voelde iets minder vervelend aan als tijdens de vorige beurten, of zou het gewenning zijn? Gelukkig heb ik er ook nu (een paar uur later) veel minder last van dan vlak na de vorige keren.
En Menno gaf aan dat hij het vooruit vond gaan met m'n kuit: het voelde allemaal wat soepeler aan.
Volgende week mag ik zowaar 2x proberen te hardlopen, haha!
Menno gaf aan: "liever een minuut in een goed tempo, dan 10 minuten in een (te) rustig tempo."
Dat klonk me als muziek in de oren!
Het doel is het zoeken (en vinden) van mijn hardloop"nulpunt". Wat ik me daarbij voorstel? Ik denk dan aan het voorzichtig opzoeken van de grens van de huidige belastbaarheid, zonder daar overheen te gaan. Vandaar renstukjes van telens een minuut en dan wandelen.
Een soort belasting-belastbaarheid bewaken.
En ga ik toch last van de kuit krijgen: meteen stoppen. "Maar dat geloof ik niet," zei Menno.
Ik verkeer nog niet in een jubelstemming. Ik denk dat dat pas komt, wanneer ik volgende week daadwerkelijk (zonder kuitklachten) heb gelopen. Maar toch ... het is wél "stap één" richting herstel!
En Menno gaf aan dat hij het vooruit vond gaan met m'n kuit: het voelde allemaal wat soepeler aan.
Volgende week mag ik zowaar 2x proberen te hardlopen, haha!
- De 1e x: 6 à 8 * 1' met telkens 1' wandelen.
- De 2e x: 8 à 10 * 1' met telkens 1' wandelen.
Menno gaf aan: "liever een minuut in een goed tempo, dan 10 minuten in een (te) rustig tempo."
Dat klonk me als muziek in de oren!
Het doel is het zoeken (en vinden) van mijn hardloop"nulpunt". Wat ik me daarbij voorstel? Ik denk dan aan het voorzichtig opzoeken van de grens van de huidige belastbaarheid, zonder daar overheen te gaan. Vandaar renstukjes van telens een minuut en dan wandelen.
Een soort belasting-belastbaarheid bewaken.
En ga ik toch last van de kuit krijgen: meteen stoppen. "Maar dat geloof ik niet," zei Menno.
Ik verkeer nog niet in een jubelstemming. Ik denk dat dat pas komt, wanneer ik volgende week daadwerkelijk (zonder kuitklachten) heb gelopen. Maar toch ... het is wél "stap één" richting herstel!
Abonneren op:
Posts (Atom)