Niet veel gedaan. Beetje thuis gehangen. Geen zin om actief te zijn. Ook dat is vakantie, hè.
dinsdag 4/8: fietsen (racefiets)
Vandaag wel actief geweest. In tegenstelling tot gisteren was het een prachtige zomerse dag met volop zon. José moet werken, Robin ging naar haar paard en Kane ging met Jort naar het Uitgeestermeer. Ik was dus alleen. En wat doe je dan? Fietsen! Ik heb geprobeerd om eens wat andere weggetjes te rijden. En dat lukte prima, bijvoorbeeld door Het Twiske. En zo kwam ik maar weer mooi tot 102 km in 30,7 km per uur.
woensdag 5/8: fietsen (racefiets)
Vanmorgen met José en de honden naar het strand gegaan. Om 8 uur al. Het was er al heerlijk. Zo lekker zelfs dat ik een duik in de zee nam. Jose moet daarna werken en voor mij werd het een chille dag in de tuin. 's Avonds heb ik met marco gefietst: retourtje Alkmaar van 70 km in 31,5 km per uur. A summer evening ride!
donderdag 6/8: rust
Net als gisteren lag ik om 8 uur 's morgens al in de zee. José ging paardrijden en ik ging met de honden naar het strand. Om 8 uur was het er nog heerlijk rustig. Ideaal. Daarna werd het de dag van de oudjes. José en ik gingen even boodschappen doen en toen we terugkwamen stonden haar ouders op de stoep. En 's middags ging ik een stukje fietsen met mijn moeder. Naar Wijk aan Zee, bakkie doen en weer terug. Na het avondeten had ik geen zin meer om nog iets te gaan doen. Ook goed
vrijdag 7/8: fietsen (racefiets)
Weer een ochtendduik in de zee! Daarna met Rina, Jort, Lars, Robin en Kane naar het Uitgeestermeer. Zon, zon, zon en ruim 30 graden. Marco en José moesten weer werken en konden helaas niet mee. We kwamen pas weer tegen 16.00 uur thuis. gelukkig had Jose met vriendinnen afgesproken en ging ze toch een gezellige zomeravond op het strand tegemoet. Ik heb dus met Robin en Kane gegeten. En sporten? Mwah, eigenlijk gewoon weer geen zin. The summer vibe staat op standje chillen momenteel. Toch gegaan, even een easy summerevening rider. Met 30 graden door de polder weer 70 km in 32 km/u weten te trappen. Voorlopig blijft het zomer met meer dan 30 graden. Morgen hopelijk met José erbij naar het strand. Zondagochtend willen we (de Beverbikers) om 7.00 uur al gaan fietsen. En daarna ... hup ... naar het strand!
zaterdag 8/8 fietsen (racefiets)
José ging vanmorgen eerst met de honden wandelen. Daarna gingen we naar het strand. Kon ik mooi nog een kort rondje fietsen: 43 km in 30,4 km/u. Lekker easy in de steeds warmer wordende polder. Door easy te rijden, was het evengoed aangenaam. Ook op het strand was het heel aangenaam. Beter dan thuis, waar het net een bakoven was. Daarom zijn we 's avonds na het eten nig even lekker naar het Uitgeestermeer gegaan. Prima dag weer zo.
zondag 9/8: fietsen (racefiets)
De wekker ging al im 6.00u. Om 6.50u werd ik opgehaald door Sjoerd en Erwin. Om 7.00u startten we vanaf de Bareel. Daar stonden Marco, Marcel, Ramon en Marcel klaar. We hebben een heerlijk rondje van 124 km in 32 km per uur gereden. Ging vrij gemakkelijk. Onderweg zelfs een koffiestop gedaan, doen we normaal gesproken nooit. Thuis heb ik me omgekleed, brood gesmeerd, mijn gewone fiets gepakt en ben meteen naar het Uitgeestermeer gereden. Voor een lekker dagje aan het water met de Knollies.
Verslag Erwin over de rot van vanmorgen:
Mijn kennismaking met de Beverbikers. Op uitnodig van Sjoerd mijn Buurman, mocht ik vandaag meerijden met de Bb-ers.
Al meteen werd duidelijk dat het afspreken van de tijd een belangrijk aspect is. Eens een keer te laat en het achtervolgt je de rest van de Bb-er wieler carrière. “Hoe laat vertrekken wij Sjoerd?" "Om 6:50 bij mij, 06:51 bij Johan en dan stipt 7:00 uur bij de Barreel.” “Moet ik in het legergroen of mag ik aantrekken wat ik wil?" Dat maakte niet uit. Gelukkig.
Met de Commandant der strijdkrachten (Sjoerd) naar Johan gereden. Johan was nog even zijn band een beetje lucht aan het geven en de bidons op zijn fiets aan het doen. Als geintje trok Sjoerd de garage nog even dicht. Met Johan erin ...Oei, die gaat alleen van de buitenkant open met een sleutel.... Gelukkig was hij niet in het slot gevallen, anders had de brandweer Johan moet bevrijden.
Ik merkte wel dat het sociale karakter in deze groep wel goed zit. Eric, een waardig lid van deze club en oud titelhouder op de Beverbike Challange, ging niet mee omdat hij met zijn vrouw ging fietsen! Normaalgesproken, bij ieder ander clubje, zou iemand geroyeerd worden of een officiële waarschuwing krijgen of op zijn minst zou er wat over gezegd worden (en dan zeg ik het nog netjes). Maar iedereen vond het jammer dat hij er niet was en snapte het wel! Ik ken Eric niet goed genoeg en zijn vrouw ook niet, maar in andere clubjes waar ik ooit in heb gereden, was dit zeker een reden geweest voor wat stevigere woorden. Of ten minste een paar keiharde grappen. Zijn vrouw verkiezen boven zijn fiets maatjes. Maar nee, dat werd begrepen. Oké wie ben ik, maar ik vind dit wel héél sociaal en begripvol.
Ramon kwam 36 sec te laat bij de Bareel, deed het af met dat hij iets was vergeten en weg waren wij.
Johan en Mark gingen op kop. Richting Hoorn was het doel. Lekker tempo en van de achterste rij kon ik het mooi in de gaten houden.
Het was redelijk rustig op de weg, maar dat is niet gek, het was nog steeds vakantie en 07:00 zondagochtend . Behalve die ene fietser onder het tunneltje: zij schrok zich toch een hoedje toen er 7 Beverbikers op haar af kwamen. Het was net of ze voor het eerst van de achtbaan af ging.
Purmerend ging goed: lekker gangetje, Johan en Mark hadden het hele stuk voorop gereden.
Sjoerd coördineerde van de 2e / 3e rij: “links, rechts rechtdoor."
Tussendoor pakte Sjoerd nog even het plaatsnaambordje sprinten en hij ging er vandoor met de klassementspunten van de tussensprint.
Bij Hoorn ging het bijna mis, daar heeft Co het leven van Sjoerd gered! Ja, u hoort het goed. Bij het oversteken. Hem te wijzen op die auto van rechts. Met een bedankje en schouderklopje gaan wij weer verder. Ja, dat doe je voor je fietsmaatje: dan red je zijn leven, daar hoef je niet met veel poeha over te praten of langer dan 5 seconden bij stil te staan.
Ergens voorbij Wognum leek het erop dat het kopwerk iets te langzaam ging, omdat wij van twee reisgidsen achter ons het idee kregen dat wij op een rondvaartboot zaten. Was het even tijd om het tempo iets te verhogen.
Het gemiddelde ging nu even flink omhoog. Kop over kop koersten wij naar Stompetoren.
Totdat Marcel aangaf dat het niet ging. In eerste instantie leek het op een lekke band, maar al snel bleek het iets met zijn gezondheid te zijn.
Een kleine pauze was nodig om op adem te komen en om ons te bekommeren om Marcel, die aangaf dat hij hartkloppingen had.
Na de autodrop van Ramon ging het wel weer en zijn we op een rustiger tempo richting Heemskerk gereden.
Met nog een kleine klassement sprint van Ramon.
Volgens Johan is het nog nooit gebeurd dat er ergens een bakkie gedronken wordt.
Maar waarachtig, bij de Gouden Kooikarper was het toch tijd voor een kleine tussenstop.
Na de Corona maatregelen genomen te hebben, hadden wij twee mooie tafels. Met een bakkie en appeltaart voor sommigen met slagroom.
Jongens onder elkaar, een gezellig praatje samen. Zoals jongens dat kunnen hebben.
Ik vond het een gezellige dag en dank jullie voor de gastvrijheid. Ik zou het leuk vinden om nog een keer mee te mogen.
Marcel, ik hoop dat je geen last meer krijgt en bedankt voor de appeltaart en koffie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten